هر سفری برای خودش یک دنیای تازه است. دنیایی از تجربه‌های تازه، دیدن مکان‌های جدید و یاد گرفتن نکات آموزنده بسیاری که گاهی می‌تواند زندگی ما را متحول کند.به همین خاطر هم سفر رفتن یکی از موضوعاتی است که هم مورد سفارش دین است و هم روان‌شناسان و مشاوران به آن توصیه می‌کنند.
حتی اگر درآمدهایمان نامحدود هم باشد باز باید دخل و خرج خانه و خانواده را مدیریت کرد؛ چراکه با خرج‌کردن بدون ضابطه و قانونمند پای کوهی از اسکناس هم که بنشینی به‌سرعت تمام می‌شود.
روان‌شناسان معتقدند بسیاری ازمشکلات شخصیتی ورفتاری افراددر بزرگسالی، ریشه در دوران کودکی و نوجوانی آنها دارد. دوران کودکی خیلی دست شما نیست و معمولا دراین دوران نمی‌توانید برای زندگی خودتان تصمیمی بگیرید و ناچار باید تسلیم محیط و افراد اطراف‌تان باشید.
آب مایه حیات است و هیچ جایگزینی هم برای آن وجود ندارد.حتی تصور این‌که بخواهیم یک روز بدون آب زندگی کنیم هم ترسناک است.باوجود این وبا این‌که بارش‌های آسمانی امسال در برخی نقاط کشور به حد نرمال رسیده و حتی حد نرمال را هم رد کرده اما همچنان دربسیاری ازنقاط کشور مانندتهران با کم‌آبی وخشکسالی مواجهیم وامسال چندمین سالی است‌که برخی استان‌هاوشهرها مانندتهران بابحران‌آب دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
با گرم‌شدن هوا یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که ممکن است برایمان به‌وجود بیاید و حسابی دردسرساز شود، عرق‌کردن است. درواقع دلیل اصلی تعریق، تنظیم دمای بدن است. زمانی که هوا بسیار گرم می‌شود فقط تعریق می‌تواند بدن را خنک کند.
برای افرادی که یک عمر کار و تلاش داشته‌اند، بازنشستگی و خانه‌نشینی می‌تواند در حد یک کابوس ترسناک باشد. این مسأله به ویژه آقایان را بیشتر اذیت می‌کند؛ چراکه اصولا ذات مردها برای کار در خارج از خانه طراحی شده و شاید مانند خانم‌ها نتوانند با کارهای خانه یا سرگرمی‌های دیگری همچون خیاطی و بافتنی خودشان را سرگرم کنند اما به‌هرحال باید پذیرفت بازنشستگی هم بخشی از زندگی است و اتفاقا می‌تواند یکی از مراحل لذت‌بخش آن به‌شمار بیاید؛
نمی‌دانم شما مخاطب چاردیواری چندساله هستید و در چه مرحله‌ای از زندگی‌تان قرار دارید اما این را خوب می‌دانم که زمان خیلی سریع‌تر از چیزی که فکر می‌کنیم، می‌گذرد و خیلی زودتر از آنچه فکرش را بکنیم به دوران سالمندی و بازنشستگی می‌رسیم! همچنان که با نگاهی به مسیری که پشت سر گذاشته‌ایم، به‌خوبی متوجه خواهیم شد خیلی وقت‌ها بی‌آن‌که متوجه باشیم، از مرحله‌ای به مرحله دیگر گذر کرده و به یکباره از کودکی به نوجوانی و از نوجوانی به جوانی و از جوانی به میانسالی رسیده‌ایم.
شاید اصلا به امید دیدار مجدد خواهر و برادرهاست که چشم‌هایش را هر روز صبح از خواب باز می‌کند؛ خواهر و برادرهایی که در کنارشان بزرگ می‌شود و قد می‌کشد و نخستین تجربه‌های تعامل اجتماعی با دیگران را در کنار آنها یاد می‌گیرد، حتی اگر گاهی وقت‌ها با هم دعوا کنند یا بر سر و کله همدیگر بزنند، باز هم دل‌شان برای هم می‌تپد و طاقت دوری یا غم و اندوه همدیگر را ندارند.
انگار خدا یک قطعه از بهشتش را برای ما ایرانی‌ها فرستاد تا هروقت دل‌مان از زمین و زمان می‌گیرد وبی‌پناه می‌شویم و ازهمه‌جا وهمه‌کس می‌بریم،خیال‌مان راحت باش جایی هست که می‌توان به آن پناه بردوآرامش آغوش مادروملاطفت مهر پدر را یکجا احساس کرد.
معلمی از آن دست شغل‌هایی است که پایه و اساس آن بر مبنای فداکاری شکل گرفته و اغلب معلم‌ها هم مانند شمع درخشانی هستند که در این مسیر از عمق جان خود روشنایی می‌بخشند و در مسیر انسان‌سازی و ارتقای اجتماعی تلاش می‌کنند.