ورشکسته‌ها؛ از هندبال و بسکتبال تا والیبال

لیگ برتر بسکتبال در نیمه دوم دهه 80 به اوج رسیده بود و ثمره‌اش را در تیم ملی و راهیابی به بازی‌های المپیک و جهانی دیدیم اما این گستردگی، بالندگی و قهرمانی در آغاز دهه90 رو به افول رفت و بیش از سه سال است که بسکتبال ایران از قهرمانی در آسیا فاصله گرفته است. مشکلات اقتصادی لیگ‌های برتر بسکتبال و هندبال را باید در کنار مشکلات دیگر از جمله مدیریت این ورزش‌ها در سال‌های اخیر بررسی کرد و برای برون رفت از مشکلات، تدبیری نو اندیشید. بعد از هندبال و بسکتبال، لیگ برتر والیبال نیز از شروع فصل جاری با مشکلات اقتصادی تیم‌ها روبه‌رو بوده است. شاید بتوان گفت در میان 12 تیم فقط بانک سرمایه و پیکان اوضاع مالی خوبی دارند و بازیکنان نگران دریافتی‌های خود نیستند اما بقیه تیم‌ها این روزها در تامین مخارج مسافرت‌های خود هم مشکل دارند.

تیم‌های صالحین ورامین، پارسه و شهرداری ارومیه مهم‌ترین مثال‌های ورشکستگی تیم‌های والیبال در لیگ برتر هستند. شهرداری و صالحین ورامین در سال‌های گذشته بیشترین هزینه‌ها را تقبل می‌کردند و سکونشینان برتر لیگ برتر والیبال بودند اما این روزها در تامین حداقل دستمزد مربیان و بازیکنان خود مانده‌اند. سرمربی خارجی تیم ارومیه‌ای با پسرش که پاسور این تیم بود، به خاطر مشکلات مالی شهرداری را ترک کردند.

اینک با این اوضاع والیبال که تیم‌هایش از فردای خود خبر ندارند و برنامه بلندمدتی پیش روی تیم‌ها ترسیم نشده است باید پرسید آیا والیبال در راه لیگ‌های هندبال و بسکتبال قدم گذاشته است؟ آیا آثار نامطلوب این ورشکستگی که در هندبال و بسکتبال خیلی زود خود را در سطح رقابت‌های بین‌المللی نشان داد و سبب افت تیم‌های ملی شد، تیم ملی والیبال را در آینده نزدیک و در رقابت‌هایی مانند لیگ جهانی، تحت‌الشعاع قرار می‌دهد؟