رضایی: چرا باید به قهرمان 6 دوره پارالمپیک ظلم شود؟

هادی رضایی این روزها خیلی خسته است. نه خسته از کار، خسته از نابرابری‌ها به رغم قهرمانی تیمش در پارالمپیک. سرمربی تیم ملی والیبال نشسته دل پری دارد، اما به قول خودش نمی‌خواهد حالا حرفی بزند.
کد خبر: ۹۵۰۱۰۲
رضایی: چرا باید به قهرمان 6 دوره پارالمپیک ظلم شود؟

به گزارش جام جم آنلاین ، او به خاطر همین ظلم‌ها کنار کشید و ترجیح می‌دهد فعلا روزه سکوت بگیرد، اما از ته دل خوشحال است که تیمش دوباره قهرمان پارالمپیک شد.

چرا بعد از قهرمانی تیم در پارالمپیک، کنار کشیدید؟خسته شدید و می‌خواهید استراحت کنید؟

خستگی نیست. هیچ وقت یک مربی خسته نمی‌شود. شاید ناراحت شود و دلزده، اما از آموزش و بزرگ کردن نهالش خسته نمی‌شود، چرا که وقتی نهال رشد می‌کند، تازه لذت می‌برد.

حالا شما دلزده‌اید، ناراحتید؟ انگار دل پری دارید...

حالا نمی‌خواهم حرفی بزنم. دلم می‌خواهد از این قهرمانی فعلا استفاده کنیم. چرا باید به تیمی که قهرمانی شش دوره پارالمپیک را یدک می‌کشد و هشت پارالمپیک فینالیست بوده، ظلم شود؟ حرف از برابری می‌زنند، اما برابری نیست.

منظور شما پاداش است؟

اصلا حرف مادیات نیست. من که 22 سال سرمربی تیم ملی والیبال نشسته بوده ام، اصلا بحث شخصی نمی‌کنم‌. حرف والیبال نشسته است و عملکرد تیم. ان‌شاءالله روزی این تیم بی‌بدیل شود. از طرفی حرف نگفته را می‌شود همیشه زد. فعلا باید شهد قهرمانی را نوشید. من تا یکی دو ماه دیگر حرفی نمی‌زنم.

در پارالمپیک ریو دوباره فینال و نیمه نهایی پارالمپیک لندن تکرار شد نه؟

دقیقا. شرایط همان شرایط پارالمپیک لندن بود؛ حتی در دور مقدماتی هم. ما در نیمه نهایی به برزیل خوردیم. هرچند فکر می‌کردم به برزیل نمی‌خوریم، اما با شکست برزیل از مصر، حریف ما شد. در بازی‌ای که 9000 تماشاگر به سالن آمده بودند، بچه‌های ما این تیم را بردند و فینالیست شدیم. به خاطر مرگ بهمن گلبار‌نژاد تیم کمی به هم ریخته بود. شاید همین شرایط داشت باخت لندن را هم دوباره تکرار می‌کرد‌. ما در مقدماتی بوسنی را بردیم. در فینال بازی سنگین‌تر بود و شرایط سخت تر. ست اول خیلی سنگین بود، اما بچه‌ها خوب کار کردند و بردیم. در ست دوم آنها بهتر شدند و ترس این که دوباره مثل لندن ببازیم، تیم را به هم ریخت. در ست سوم با تعویض و تغییر تاکتیک و استفاده از توپ‌های سرعتی و پایپ، اجازه کار به بوسنی را ندادیم. البته ذخیره‌های ما هم با فیکس‌ها فاصله زیادی نداشتند و خوب کار کردند. در آخرین ست بچه‌ها زیباترین بازی را انجام دادند و با فاصله زیاد 25-15 بردیم و شگفتی رقم زدیم.

شاید بوسنی‌ها ناراحتی بچه‌ها از مرگ گلبارنژاد را برگ برنده خودشان می‌دانستند؟

شاید اما حالا والیبال، آنالیز تیم مقابل است. حالا والیبال هم مثل فوتبال نیمه اول دارد. ما ست اول را بردیم و آنها ست دوم را بهتر کار کردند و اصلا اسپک نزدند. به قول معروف روی بازی کثیف کار کردند، اما در ست سوم ما سرعت را چاشنی بازی کردیم تا دفاع آنها جا بماند‌. با این شرایط نتیجه را عوض کردیم. حالا والیبال، والیبال قدیم نیست. با تاکتیک و مسائل روانی می‌شود نتیجه گرفت.

مرتضی مهرزاد، به‌رغم تازه‌وارد بودن بیشتر به چشم آمد. چطور بود؟

مرتضی مهرزاد هفت سال پیش دیده شد. او سه سال اول کاری نمی‌کرد و با برنامه‌ریزی هیات شهرش در پازل تاکتیکی تیمش قرار گرفت. بالاخره همیشه فوق‌العاده‌ها به چشم می‌آیند. مرتضی از زندگی پنهانی درآمد و به زندگی عادی بازگشت. به قول خودش نقطه‌ضعفش شد قوتش. مرتضی هم ضعف دارد، اما ما از قوتش استفاده کردیم. اگر این روند ادامه پیدا نکند، شک نکنید بدل او را کشورهای دیگر می‌زنند. مرتضی حالا حالاها کار دارد و باید کامل شود تا با ادامه تمرینات و گیرایی تکنیک و تاکتیک بزودی به بازیکن بی‌بدیل والیبال نشسته تبدیل شود. او باید در همه مهارت‌ها بهتر شود. ما از فیزیک مرتضی استفاده کردیم. او هم با رشدی که داشت بازیکن ما شد اما هنوز خیلی کار دارد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها