خط قرمزهای زنان در نقش های طنز بیشتر از مردان است

به گزارش جام جم سیما،گلچین در سریال نفس گرم در نقش یک خانم جلسه‌ای باوقار، متین و جدی توانست بازی متفاوت و تحسین‌برانگیزی از خودش ارائه کند و مخاطب را به یاد بازی‌های خوبش در کارهای جدی دهه 60 و 70 بیندازد.

با گلچین در باره تجربه بازی در نقش‌های جدی و کمدی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

حضورتان در سریال نفس گرم به این واسطه بود که از نقش‌های کمدی فاصله بگیرید؟

مهم‌ترین دلیل همین دور شدن از نقش‌های کمدی بود. دوران بازیگری‌ام با آثار جدی و اجتماعی شروع شد و دوست داشتم دوباره در این قالب و فرمت بازی کنم.

با حضور در نقش‌های جدی نترسیدید مخاطبانی که شما را با کارهای طنز دوست دارند از دست بدهید؟

نکته مهم، اهمیت نقش و ارائه درست بازی در هرنقشی چه کمدی و چه درام از سوی بازیگر است و این‌که بتوانید بازیتان در بین مخاطبان مقبولیت پیدا کند.

موقعی که بازیگری به متن و فضای کاری که در آن حضور دارد ایمان و اعتقاد داشته باشد و در کلیت کار با کارگردان یک اعتماد دوطرفه ایجاد کند و از تمام انرژی و توانش برای ایفای نقش بهره ببرد، بازیش درست و خوب خواهد بود.

همیشه اهل ریسک هستم و نیمه پرلیوان را نگاه می‌کنم. در مورد نفس گرم همین اتفاق رخ داد و به کلیت کار، ویژگی‌های نقش و کارگردان (محمدمهدی عسگر‌پور) اعتماد کامل داشتم.

در انتخاب نقش معمولا چه چیزهایی برایتان ملاک است؟

انتخاب نقش‌های متفاوت و دور از هم برای بازیگر توام با آزمون و خطاست. همیشه به عنوان بازیگر این آزمون و خطاها را با جان و دل می‌پذیرم و خدا را شکر می‌کنم که اکثر انتخاب‌هایم درست بود و خروجی‌های مطلوبی داشته است.

بنابراین تا به حال نقشی بازی نکرده‌اید که از آن راضی نباشید؟

شاید برخی از کارهایم موقعی که پخش شده‌اند به‌صورت صد‌درصد نظرم را جلب نکرده باشد، اما در کل به‌نظر مخاطبان بازی‌ام نمره قابل قبولی گرفته است.

به نقش‌های متفاوت علاقه دارید؟

بله، صددرصد چنین علاقه‌ای دارم، البته اگر شرایطش فراهم شود؛ به طور مثال در دهه 60 بعد از حضور در سریال آیینه رفتم در فیلم ژانر وحشت شب بیست و نهم بازی کردم و دوباره بعد از این تجربه رفتم به سراغ ایفای نقش‌های کمدی و طنز با شکل و شمایل متفاوت و مدتی بعد هم ایفاگر نقش‌های جدی با فرم و قالب متفاوت‌تری در سریال نفس‌گرم شدم.

در زندگی شخصی هم اهل ریسک کردن هستید؟

بسته به قالب کار دارد. به طور مثال در مسائل مالی باید با احتیاط عمل کرد و البته در دیگر بخش‌های زندگی شخصی هم زیاد به سراغ ریسک کردن نمی‌روم.

در حوزه بازیگری در دهه 80 بعد از سال‌ها حضور در کارهای جدی ریسک کردم و رفتم به سراغ نقش‌های کمدی و خوب هم جواب داد.

فکر می‌کنید بازیگران زن به اندازه بازیگران مرد در کار کمدی دستشان باز است؟

برای خانم‌ها خط‌قرمزهای زیادی در مورد بازی نقش‌های طنز و کمدی وجود دارد و بازی در این قالب را برای بازیگر دشوارتر می‌کند.

به هر حال باید به این مسائل احترام گذاشت و آن را قبول کرد و انجام یکسری از کارها در عرف جامعه چندان برای خانم‌ها جایز و خوشایند نیست و ما بازیگران پذیرفته‌ایم با چنین ضوابطی به بازیگری بپردازیم.

در دهه 70 به عنوان جوان اول بازیگر زن سینما و تلویزیون حضور فعال داشتید، به چه دلیل خیلی زود ایفاگر نقش مادران سریال‌ها شدید‌؟

بازیگران زن در سینما و تلویزیون با یک بحران و چالش بزرگی به نام سن میانسالی مواجه هستند و موقعی که به این سن و سال می‌رسند اغلب پیشنهادات بازیگری منحصر به نقش مادران می‌شود و اگر بازیگر قبول نکند، از چرخه بازیگری دور می‌شود.

خیلی از سوژه و نقش‌های جذاب خاص زنان میانسال وجود دارد که متاسفانه فیلمنامه‌نویسان تمایلی به نوشتن‌شان ندارند و گزینه انتخاب نقش بازیگران زن میانسال محدود و منحصر به نقش خانم‌های خانه‌دار می‌شود و این مساله یکی از ضعف‌های جدی فیلمنامه‌نویسی است.

آیا این ضعف فیلمنامه‌نویسی ایران است که ناگهان بازیگران خانم از نقش‌های جوانانه به سراغ بازی در نقش‌های مادرهای میانسال می‌روند؟

خیلی از مسائل در بروز چنین مساله‌ای موثر است و نیاز به کار کارشناسی دارد. در مجموعه
سه‌دونگ سه دونگ ساخته شاهد احمد‌لو حتی فاصله سنی من با بازیگرانی که نقش بچه‌هایم را بازی می‌کردند بیشتر از چند سال نبود.

بازی در نقش زنی آرام و متین و کم‌حرف (نفس گرم) با توجه به این‌که شما سال‌ها نقش زنان با‌انرژی و اهل بگووبخند را بازی می‌کردید، دشوار نبود؟

کار سختی بود و بعد از هفت ماه کار مستمر در سریال نفس گرم آن‌قدر خسته بودم که بازی در یکی از سریال‌هایی را که قرار بود برای عید تولید شود قبول نکردم.

ملیحه زن آرامی بود و نوع نگاه و جهان‌بینی‌اش با دیگر نقش‌هایی که بازی کرده‌ام بسیار تفاوت داشت.

واکنش مخاطبان در مورد بازیتان در مورد نقش ملیحه چگونه بود؟

مردم با دیدن دو سه قسمت اول مجموعه در برابر نقش گارد گرفته بودند، اما بتدریج با شناخت بیشتر از نقش ملیحه با آن احساس نزدیکی کردند و زمان برد تا من را در قالب جدید قبول کنند.

در سریال نقطه سرخط که از شبکه آی‌فیلم بازپخش شد با بازی در نقش کمدی مثل گذشته با سعید آقاخانی تجربه موفقی داشتید؟

سعید آقاخانی و رضا عطاران از موقعی که به سمت سینما رفتند حال و هوای کارهایشان تغییر پیدا کرد و به شیوه دیگری فعالیت می‌کنند و خوشحالم که امسال سعید آقاخانی برای عید سریال می‌سازد.

آرامشی که آقاخانی در حین کار دارد باعث می‌شود این آرامش به گروه هم منتقل شود و سختی کار در یک زمان فشرده به حداقل برسد. من از تمام تجربه‌هایی که با سعید آقا‌خانی انجام داده‌ام، راضی هستم.

با کدام‌یک از بازیگران نقش‌های مقابلتان بیشتر راحت بودید؟

هر کدامشان ویژگی‌های خاص خود را دارند و همبازی شدن با آنها برایم تجربه‌های جدیدی به همراه داشت و از همبازی شدن با بازیگرانی مثل سیروس گرجستانی، اکبر عبدی و حمید لولایی راضی هستم و در یک پروسه کاری حرفه‌ای با همکارانم بده بستان‌های بازیگری را انجام می‌دهم.

به چه دلیل کمتر در کارهای تاریخی بازی کرده‌اید؟

کم‌لطفی دوستان کارگردان کارهای تاریخی بوده است که به من پیشنهاد بازی درنقش‌های تاریخی را نمی‌دهند.

شاید به این دلیل که در نقش‌های طنز و کمدی بازی می‌کنید، کمتر این پیشنهادات به شما می‌شود؟

نقش‌های جدی و حماسی بخصوص در تئاتر مثل نمایش رابعه به کارگردانی حسین سحرخیز زیاد را بازی کرده‌ام.

علاقه زیادی دارم در این نوع نقش‌ها هم بازی کنم و امیدوارم این پیشنهادات از سوی دوستان کارگردان به من انجام شود.

معمولا برای ایفای نقش از چه شیوه‌ای استفاده می‌کنید؟

شیوه کاری‌ام به این‌گونه است که چارچوب کل نقش در فیلمنامه وجود دارد و من به عنوان بازیگر به آن رجوع می‌کنم.

در کنار استفاده از فیلمنامه با مشورت و همفکری با کارگردان و ارائه پیشنهاد، چیزهایی به نقش اضافه می‌شود و در کنار این قضیه با دیگر بازیگران نیز تعامل و همکاری‌های لازم را دارم.

در تمرینات مستمر و طولانی‌مدت است که نقش قوام پیدا می‌کند و سر و شکل جدی به خودش می‌گیرد.

آیا برای بازی به دنبال استفاده از مابه‌ازاهای بیرونی هم هستید؟

بله، اغلب شخصیت‌هایی که بازی می‌کنم، واقعی و دارای مابه‌ازا هستند و آدم‌های عجیب و غریب و خاصی نیستند.

بنابراین تلاش می‌کنم از تجربیاتم در مواجهه با آدم‌ها استفاده کنم و معمولا به آدم‌ها با دقت و توجه نگاه می‌کنم و در آرشیو ذهنم نوع رفتار، سکنات و خلق و خوی آدم‌ها ثبت و ضبط می‌شود

و همیشه این آرشیو ذهنی به من در ایفای نقش‌ها کمک کرده است و بعد از خواندن فیلمنامه و آنالیز نقش در قوام و پرورش دادنش از این نوع تجربیاتم استفاده می‌کنم.

از این‌که مدام نقش‌های زنان میانسال و خانه‌دار را بازی می‌کنید احساس رضایت دارید؟

طبیعی است با گذشت زمان شرایط سنی‌ام تغییر کرده است. پس نقش‌های پیشنهادی هم باید متناسب با سنم تغییر می‌کرد.

گرچه در میانسالی در ایران برای یک خانم بازیگر شرایط ایده‌آلی به لحاظ پیشنهادات کاری وجود ندارد و خیلی زود باید نقش مادران را بازی کند.

نقش‌هایی که اغلب حضورشان در آشپزخانه است، در صورتی که با تجربه سن میانسالی هر فردی به یک پختگی می‌رسد و می‌تواند چه در زندگی شخصی و چه زندگی حرفه‌ای خیلی سنجیده‌تر و درست‌تر عمل کند.

اهل ورزش کردن هستید؟

پیاده‌روی را روزانه انجام می‌دهم، اما پیاده‌روی به‌تنهایی نمی‌تواند باعث آماده شدن جسم بازیگر بخصوص بازیگران مرد بشود.

به عنوان یک بازیگر محبوب چقدر اهل حضور در فعالیت‌های اجتماعی هستید؟

زیاد به جلب نظر و هیاهو و جنجال علاقه‌ای ندارم و احساس می‌کنم حضور در این فعالیت‌ها نوعی جلب‌نظر کردن است و ظاهرا هم بین برخی‌ها مد هم شده است.

البته حضور چهره‌های ورزشی و بازیگر در جذب مخاطب بی‌تاثیر نیست. ترجیح می‌دهم این نوع کارها را در خلوت و به دور از شو و تبلیغ انجام بدهم.

احمدمحمد اسماعیلی

ضمیمه قاب کوچک