فن‌خال بر سر منچستریونایتد چه آورده است؟

در مقایسه با نمایش‌های چند هفته اخیر، منچستریونایتد در شکست 2 بر 1 مقابل بورنموث تا اندازه‌ای امیدوار کننده بود؛ با تحرک بیشتر در حمله و انرژی بالاتر در زمان مالکیت توپ، اما این هم برای این که دست خالی ورزشگاه ویتالیتی را ترک نکنند، کافی نبود.

شاید این عملکرد تا اندازه‌ای بهتر،‌ به خاطر درسی بود که آنها از شکست تلخ مقابل ‌ولفسبورگ گرفتند؛ شاید هم نتیجه مستقیم گلی بود که در همان دقایق ابتدایی بازی، جونیور استانیسلاس، با ضربه مستقیم از روی نقطه کرنر، وارد دروازه داوید دخیا کرد. با وجود نمایش بهتر در جلوی زمین، خط دفاعی یونایتدها روی هر ضد حمله بورنموث شکننده نشان می‌داد. تماشای دوباره حرکت سیمون فرانسیس، مدافع میانی بورنموث، از سمت چپ دفاع یونایتد، روی گلی که جاشوا کینگ به ثمر رساند، وضعیت این روزهای شیاطین سرخ را به‌خوبی نشان می‌دهد؛ تیمی آشفته و متزلزل که با وجود داشتن دروازه‌بان طراز اولی مانند دخیا، به‌راحتی دروازه‌اش را باز شده می‌بیند.

اگر در میان هواداران منچستریونایتد، کسانی پیدا می‌شدند که تا این دیدار به خاطر تصمیمات عجیب فن‌خال عصبانی نشده بودند، مطمئنا تعویض مروان فلینی با نیک پاول در فاصله 15 دقیقه به پایانی بازی، در شرایطی که این تیم به گل نیاز داشت، طاقتشان را طاق کرد.شاید گروهی معتقد باشند‌ مصدومیت پیاپی بازیکنان منچستریونایتد‌ یکی از دلایل نتایج ضعیف این تیم باشد، اما نباید فراموش کرد ‌ چه عاملی باعث رقم خوردن این شرایط شده است.

مصدومیت جسی لینگارد در نیمه اول دیدار مقابل بورنموث، او را به دهمین مصدوم شیاطین سرخ تبدیل کرد؛ ضمن این‌که پدی مک‌نیر هم در وقت‌های اضافه همین دیدار مصدوم شد تا تعداد مصدومان یونایتد به 11 برسد. این تعداد بازیکنان آسیب‌دیده، فن‌خال را حسابی به دردسر انداخته، اما این حاصل تصمیمات عجیب او در بازار نقل و انتقالات تابستانی است؛ زمانی که تعدادی از بازیکنانش را بی‌حساب و کتاب به باشگاه‌های دیگر واگذار کرد.

همان روزی که یونایتدها تنها یک بار دروازه بورنموث را باز کردند، خاویر هرناندز در دیدار لورکوزن برابر مونشن گلادباخ هت تریک و جیمز ویلسون هم برای برایتون گلزنی کرد؛ در حالی که منچستریونایتد بازی را با نیک پاول به‌عنوان تک‌مهاجم به پایان رساند؛ بازیکنی که بعد از یک سال دوری از میادین به دلیل آسیب دیدگی زانو، تازه به میادین برگشته است. تیمی که تابستان 2014، چهار مهاجم طراز اول داشت (وین رونی، روبین فن پرسی، دنی ولبک و خاویر هرناندز)، حالا آن‌قدر در خط حمله با کمبود بازیکن روبه‌روست که مجبور است در حساس ترین لحظات فصل از بازیکنانی استفاده کند که به درد تیم دوم باشگاه می‌خورند.

در خط دفاعی هم شرایط متفاوت نبود. فن‌خال در تابستان اعتقاد داشت که تنها به یک مدافع میانی سمت چپ نیاز دارد و به همین دلیل، بازیکنانی مانند رافائل و جانی اونز را فروخت و حاصل این تصمیمات، کمبود بازیکن فعلی است.

در حالی که به هفته‌های حساس زمان کریسمس نزدیک می‌شویم، نتایج شیاطین سرخ در این مقطع سرنوشت‌ساز نمی‌توانست بدتر از این باشد. یونایتدها از دیدار مقابل تیم‌هایی مانند لسترسیتی، وستهام، بورنموث و نوریچ معمولا 10 تا 12 امتیاز می‌گرفتند، اما هفته آینده درحالی باید به مصاف نوریچ بروند که از سه دیدار قبل، تنها دو امتیاز به دست آوردند. یونایتدها فصل گذشته در اروپا حضور نداشتند و این را یکی از دلایل رسیدن این تیم به جمع چهار تیم برتر لیگ برتر می‌دانستند، اما اکنون حذف این تیم از چمپیونزلیگ، می‌تواند آغاز دردسرهای بزرگ‌تری برایشان باشد زیرا باید از فوریه در لیگ اروپا به میدان بروند؛ رقابت‌هایی که برگزاری مسابقات آن در روز پنجشنبه، فرصت استراحت کمتری به بازیکنان این تیم برای ریکاوری دیدارهای لیگ برتر می‌دهد.

زمانی که فن‌خال هدایت منچستریونایتد را به‌عهده گرفت، بسیاری از هواداران منتظر بودند تا او تیمشان را به روزهای خوبشان در زمان حضور سرالکس فرگوسن برگرداند، اما یونایتدها در شرایطی قرار گرفته‌اند که حتی بدتر از زمان دیوید مویس به نظر می‌رسد.

بهنام جعفرزاده - روزنامه جام جم