جلال‌الدین معیریان: خوش اخلاقی بهترین ثروت است

جلال‌الدین معیریان ، طراح باسابقه چهره‌پردازی به اخلاق‌مداری هم شهره است. کمتر کسی از عالم سینما و تلویزیون را می‌توانی پیدا کنی که از او دلخور باشد.

معیریان به گفته خودش 50 سال می‌شود که در این حرفه است و شخصیت‌های زیادی را با هنر گریم و چهره‌پردازی در ذهن مردم جاوادنه کرده است.

او خالق چهره‌های سریال‌ها و فیلم‌هایی مانند هزاردستان، کمال‌الملک، سربداران، ولایت عشق، کشتی آنجلیکا، ردپای گرگ، سارا، مریم مقدس و... است. با او درباره زندگی و خصلت‌های منحصربه‌فردشصحبت کردیم.

شما آدم شوخ‌طبعی هستید، این خصلت چقدر در زندگی خود و اطرافیان موثر است؟

برای جواب دادن به این سوال از پدر و مادرم برایتان مثال می‌زنم. مادر من بسیار متدین بود، اما به دلیل بیماری آسم، نمی‌گویم بداخلاق بلکه می‌گویم آدم خوش‌اخلاقی نبود. برعکس پدرم به‌شدت شوخ‌طبع بود و همیشه هم خودش می‌خندید و هم دیگران را می‌خنداند. پدر و مادرم هر دو فوت کرد‌ه‌اند و مردم از هر دوی آنها یاد می‌کنند، اما پدرم را خدا بیامرزی می‌گویند و شوخی‌های او را به یاد می‌آورند، البته مادرم را هم خدا بیامرزی می‌گویند، اما می‌گویند به‌خاطر بیماری‌اش اخلاق تندی داشت! پدرم خوش‌اخلاق بود برای همین مردم همیشه به‌خوبی از او یاد می‌کنند.

پس شما شوخ‌طبعی را از پدر به ارث برده‌اید؟

بله! معتقدم اخلاق خوب بهترین ثروت است.آدم‌‌های بدخُلق در دل مردم جایی ندارند، اما مردم از آدم خوش‌خلق همیشه به نیکی یاد می‌کنند.

خوش‌اخلاقی اکتسابی است یا هر آدمی می‌تواند این ویژگی را در خودش تقویت کند؟

اکتسابی هم می‌تواند باشد، اما خود آدم باید به این نتیجه برسد که روی خوش و اخلاق خوب بهتر از هر ثروتی است.

شغل پدرتان چه بود؟

تاجر پارچه و قماش بود.

پس در آن دوره وضع مالی خانواده شما خوب بوده؟

بله. نسبت به بقیه مردم وضع بهتری داشتیم، اما با اتفاقاتی که در کشور می‌افتاد، مثل آتش‌‌سوزی بازار و اتفاقات سیاسی و اجتماعی، بنیه مالی خانواده‌‌ها لطمه می‌دید و ثروت و مکنت از بین می‌رفت.

شما شهریور 1320 متولد شده‌اید، ماه و سال پر حادثه و مهم در تاریخ کشور ما، بعد کودتای 28 مرداد 1332 و در ادامه انقلاب اسلامی سال 57 را دیده‌اید، این اتفاقات سیاسی چقدر در زندگی شما موثر بود؟

من 28 شهریور 1320 متولد شدم و در همان روز تهران بمباران شد. سال‌های 27 و 28 تظاهرات خیابانی بود و حزب توده‌ در کشور فعال بود. سال 1330 جریان فدائیان اسلام شکل گرفت و اتفاقات دیگر. سال 1342 برخورد طرفداران حکومت اسلامی با حکومت شاهنشاهی علنی شد که سال 57 انقلاب اسلامی به پیروزی رسید. اینها نشان می‌دهد از سال 1320 که من به‌دنیا آمدم تا همین امسال کشور ما اتفاقات سیاسی مهمی را تجربه کرده و مسلما بر زندگی من هم تاثیر گذاشته است.

اما شما هیچ‌وقت به سمت سیاست گرایش پیدا نکردید؟

علاقه‌ای به سیاست ندارم. در دوران کودکی از اتفاقات سیاسی خاطرات بدی دارم، اتفاقاتی که باعث نابودی ثروت خانواده ما و اطرافیانم شد. اقتصاد خانواده ما ضربه خورد و من از خیلی امتیازات تحصیلی چشم پوشیدم. در جوانی می‌توانستم برای تحصیل به خارج از کشور بروم، اما به دلیل مشکلات مالی نتوانستم.

اگر برای ادامه تحصیل به خارج نرفتید، اما هم‌اکنون به عنوان یکی از طراحان گریم مطرح در داخل و خارج معروف هستید؟ این موفقیت همت، پشتکار و استعداد خودتان بود یا سرنوشت، شما را به این سمت آورد؟

من در داخل ایران به تحصیل ادامه دادم و هیچ‌وقت آن را نادیده نگرفتم. خانواده مادری و پدری من همه تحصیلات عالیه داشتند و من هم دوست داشتم که به عالی‌ترین درجه تحصیل برسم، اما نشد. در زمینه گریم همت و علاقه خودم بود که مرا در این حرفه ماندگار کرد.

اما الان یکسری از جوانان هستند که می‌خواهند یکشبه ره صد ساله بروند و بدون زحمت به پول و شهرت برسند...

من روش آنها را قبول ندارم. نمی‌توان یکشبه و در کوتاه مدت به همه خواسته‌ها و آرزوها رسید. باید تلاش کرد، وگرنه شکست خواهی خورد.

شما وقتی وارد دنیای حرفه‌ای گریم شدید روزی چند ساعت کار می‌کردید؟ چقدر به تفریح و استراحت توجه داشتید و چقدر برای این کار وقت می‌گذاشتید؟

74 سال دارم.50 سال از این عمر را در سازمان صداوسیما سپری کردم. در همه این سال‌‌ها برای کارم تلاش زیادی کرده‌ام. هیچ‌وقت ننشسته‌ام تا زمان بگذرد و دست تقدیر اتفاقاتی را برایم رقم بزند. همیشه سعی کرده‌ام نوآوری و خلاقیت داشته باشم. مدتی است کمتر کار طراحی گریم فیلم و سریال قبول می‌کنم و بیشتر تمرکزم روی آموزشگاه است. با این‌که سنم بالا رفته، اما باز هم وقتی فیلمنامه‌ای را قبول می‌کنم، شبانه‌روز درباره آن فکر و مطالعه می‌کنم تا گریمی خلاقانه ارائه کنم که قابل قبول و باور باشد. شب‌های زیادی تا دیر وقت بیدار می‌مانم و مطالعه و تحقیق می‌کنم تا بهترین کار را ارائه کنم.

با این وقتی که برای کار می‌گذارید، حضور شما برای خانواده چقدر است؟

شرمنده خانواده هستم! چون خیلی کم می‌توانم با آنها به مهمانی یا حتی مسافرت بروم.

اینجوری که به نوعی به آنها ستم کرده‌اید...

بله! کارم زیاد است و برای موفقیت در کارم همه زندگی‌ام را گذاشته‌ام. تا جایی که برایم مقدور بوده تلاش کرده‌ام برای خانواده‌ام کم نگذارم. اما واقعیت این است که بیشتر برای کارم وقت گذاشته‌ام! دخترم در رشته بازیگری تحصیل می‌کند، بارها از من خواسته برای دیدن کارهایش بروم، اما وقت نمی‌کنم. پسر کوچک‌ترم مجسمه‌ساز و استاد دانشگاه رشت است، بارها از من خواسته که به دانشگاهشان بروم، اما فرصت نکرده‌ام. خیلی دوست دارم به بچه‌هایم بیشتر برسم، اما فرصت زیادی ندارم،‌ عشق به گریم و هنر تمام زندگی مرا پر کرده است.

طاهره آشیانی - جام جم