حمله مجازی به «علی قمصری» به خاطر انتقاد از تیتراژ «شهرزاد»

به گزارش جام جم نوا به نقل از موسیقی ایرانیان، هفته پیش بود که قطعه «کجایی»با صدای «محسن چاوشی» خواننده موسیقی پاپ کشورمان و همخوانی «سینا سرلک» خواننده موسیقی ایرانی، به عنوان تیتراژ جدید سریال «شهرزاد» منتشر و در دسترس مخاطبین قرار گرفت، پس از انتشار این اثر، «علی قمصری» آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی که به عنوان نوازنده در تیتراژ قبلی این سریال به آهنگسازی «فردین خلعتبری» و خوانندگی «علیرضا قربانی» حضور داشت، طی یادداشتی کوتاه در اینستاگرام خود به نقد این سریال پرداخت که باعث واکنش تند دوستداران چاوشی و سرلک شد.

قمصری در این یادداشت نگاشته بود: «ایده های آرمانگرایانه ای که در لباس پوپولیسم، خودشان را برای جمعیت قابل دریافت می کنند: به نظر من سریال «شهرزاد» با وجود داشتن ایده هایی جالب، رفته رفته پیچ و تاب هنری‌اش را در سایه ی میل به از دست ندادن مخاطب، از دست می دهد و برایم جالب است که عوامل سریال، با عوض کردن موسیقی تیتراژ فردین خلعتبری با صدای چاوشی و ناله های سرلک، صادقانه، موسیقی را نیز با سقوط هنری اثرشان همسو کردند. البته به هیچ عنوان از اینکه تار موسیقی متن (و نه تیتراژ) را نواختم پشیمان نیستم و نوشته‌ام ارتباطی به حضور و عدم حضور تار ندارد.»

پس از یادداشت قمصری، سینا سرلک در صفحه اینستاگرام خود نسبت به این یادداشت جبهه گیری کرد و نوشت: «جواب اینطور افراد را در صفحهٔ خودشان کوبنده بدهید، چون این‌ها هستند که با این نحوهٔ برخورد و قضاوتهای بیجا، مردم را از موسیقی اصیل دور کرده‌اند.» که همین متن کوتاه باعث شد خیل عظیمی از افراد مختلف به صفحه قمصری سرازیر شوند و انواع اقسام توهین‌ها را به «علی قمصری» در بخش کامنتها درج کنند، ناگفته نماند که سرلک پس از مدتی این پست را از روی صفحه اینستاگرامش حذف کرد.

پس از این اتفاق، قمصری نیز دوباره در جواب سینا سرلک و کامنتهای مختلف هواداران چاوشی و سرلک، چنین نوشت: «هر هنرمندی در هر ژانری برای من محترم است. من با محسن چاوشی اشتراکی چه در سبک و نگاه و چه در تعداد مخاطبین ندارم و برایش آرزوی موفقیت می کنم. همگان هم می دانند که من ترسی از کسی ندارم که مطلبی را نوشته و پاک کنم. چون در انتقادم بی ادبی وجود ندارد. اما در مورد آقای سرلک، با توجه به اینکه نوشته ی من تنها درمورد ساختار کلی سریال بود و آداب نگارش در آن رعایت شده بود و اصولا در مورد چیزی نوشته بودم که نقشی هم در شکل گیری‌اش داشته بودم، بسیار دلگیر هستم و اصلا پیش بینی نمی کردم که یک نقد ساده با دعوت ایشان به حمله مواجه شود، قویا اعلام می کنم که از صدای ساز من در قسمتهای بعدی این مجموعه نباید استفاده شود. من تنها به خاطر اعتماد به فردین سازم را بی چشمداشت مالی برای این موسیقی کوک کردم و بدون اینکه حس کنم، سازم نقش بزرگی در این سریال ایفا کرده، درخواست حذف این نواهای نامانوس را از این سریال دارم. جالب است تا همین قسمت جدید سریال که نامم را خودشان برای اولین بار در پایان نوشتند، من هیچ کجا اعلام نکرده بودم که در آن نواخته‌ام.»

البته اولین بار نیست که چنین اتفاق و حاشیه‌ای در فضای مجازی می‌افتد، در سال‌های اخیر مواردی بوده است که ایرانیان هرگاه به رویدادی یا فردی در فضای واقعی یا مجازی نقدی داشتند، به فیس‌بوک، اینستاگرام و یا دیگر صفحات اینترنتیشان به انواع مختلفی اعتراض کرده‌اند و یا بالعکس گاهی نیز از موضوعاتی خاص حمایت کردند، این بار هم قرعه به نام «علی قمصری» افتاده، البته این آهنگساز با دفاع از نقد مودبانه خود، کامنتهای توهین آمیز را نیز از روی صفحه‌اش پاک نکرد تا نشان دهد از چنین حمله‌هایی ابایی ندارد.

حمله این چنینی به «علی قمصری» نشان می‌دهد که امروزه مدعیان آزادی بیان و عقیده تا چه اندازه در عمل به آن معتقد هستند، هزینه زیادی ندارد، تنها به یک دستمایه نیاز داریم. دستمایه‌ای برای اینکه سریعا خودمان را وارد ماجرا کنیم تا از قافله عقب نمانیم. قافله «موضع گیری» در مسائل مختلف، انگار تنها هدفمان این است که از دوستان مجازی خود عقب نمانیم. با این هدف شروع به تایپ دیدگاه‌های خودمان می‌کنیم که بعضا هم عجولانه و از روی قضاوت نادرست است، یک روز به صفحه لیونل مسی حمله می‌کنیم، روز دیگر درباره افراد بزرگ و تاثیرگذار تاریخ معاصرمان، همچون دکترشریعتی لطیفه می‌سازیم، روز دیگر به هنرمند دیگری حمله می‌کنیم.

این بی‌اخلاقی‌ها که شکل و شیوه‌های تازه‌ به خود گرفته و به طرز عجیبی در حال افزایش است، تا دیروز نصایح شاعرانه و جملات ادیبانه جعلی و امروز اظهارات کار‌شناسی و تخصصی به شبکه‌های اجتماعی سرازیر می‌شود، در چنین شرایطی برای همه ما که به صورت مستقیم و غیرمستقیم در معرض چنین برخوردهایی در دنیای مجازی هستیم، لازم است ضمن پرهیز از تاثیرات و فضاسازی، از دانش و منطق برای ارزیابی بهره بگیریم. چرا که عدم توجه به این مسئله می‌تواند آفت بزرگی در زندگی‌ها ایجاد کند. پس اگر به آزادی بیان و عقیده اعتقاد داریم، باید آن را در عمل نشان دهیم، به عقاید افرادی که با ما مخالفند احترام بگذاریم، حتی اگر آن‌ها را نمی‌پسندیم.