چرا نان یک مساله سیاسی است

به گزارش جام جم آنلاین، قوت غالب ایرانی ها نان و برنج است و البته گوشت و مرغ، که هیچ کدام از آنها بدون چالش نیستند. حال چرا در کشوری با چنین شرایط آب و هوایی، مردم آن برای تهیه محصولاتی که طبیعت کشورشان به خوبی می تواند تولید کننده آنها باشد، دچار مشکل هستند نیازمند ورود به مباحث دیگر است.

یکی از عادت های رایج میان مسئولان و دست اندرکاران، متهم کردن رسانه ها به نگرش افراطی و انتشار اخبار کذب است. نکته جالب ماجرا آن که مسئولان از این ترفند درست زمانی استفاده می کنند که بخواهند غفلت و کوتاهی خود را نسبت به وظایفشان توجیه کنند.

واکنش مخاطبان جام جم آنلاین و برخی دیگر از سایتها به گزارش " تخلف بی سرو صدای نانوایی های کنجدپز" نشان می دهد که اظهارات رسانه ها بر خلاف تصور عمومی ایجاد شده بزرگنمایی نیست بلکه بسیاری از مواقع نیز واقعیتی نهفته در دل جامعه است .

احسان شهروندیست که در واکنش به این گزارش نوشته است ( به دلیل نامفهوم بودن جملات بخشی از آن اصلاح گردید عکس نظر اصلی در ذیل درج شده است) : " آنقدر در این حرفه، کم اما گران می فروشند و حد و حساب ندارند. وقتی با 124 تماس می گیری امکان هیچگونه توضیح و درد ودل وجود ندارد و فقط امکان ضبط پیام میباشد. علت برخورد نکردن هم برای این است که همیشه میخواهند مردم گران فروشی و کم فروشی برایشان عادی باشد تا هر بار گران کردند مردم فقط بگویند خدا پدرشان را بیامرزد ... ؟؟ "

شهروند دیگری نوشته است: نانوایی سنگک خیابان سرو شرقی روبروی خیابان علامه از تولید نان بدون کنجد امتناع کرده و نان سنگک با آرد تافتون و باندازه تافتون را 2000 تومان و با اندکی کنجد بیشتر 3000 تومان به خلق الله میفروشد.در صورت اعتراض شاطر تنومندی دارد که به مشتری به حالت هجومی پرخاش می‌کند."

شهروند ناشناسی نیز آدرس یک گران فروش را در ذیل این گزارش نوشته است " البته نان بربری فروش محله ما در خیابان سراج خیابان شکوفه (ش. حسینی) نان بربری را دانه ای هزار میدهد و با کنجد 1500 تومن."

برای برخی خانواده ها مشکل خرید نان صرفا گران خریدن یا نخریدن آن نیست بلکه وجود مسائل مختلفی است که باعث می شود آنها مجبور به استفاده از نان خاصی باشند همچون شهروندی که "فرزندانش نان کنجدی دوست ندارند و حاضر است پول کنجدی را پرداخت کند اما از نانوایی محل، نان ساده بگیرد ولی متاسفانه نانوایی محل در خیابان ایران، تقریبا همه نان ها را کنجدی می پزد."

هموطن دیگری به جام جم گفته است: " خودبنده با 124 تماس گرفتم و در مورد تخلف یک واحد سنگکی متخلف در خصوص وزن نان تماس گرفتم خیلی ریلکس گفتند چشم رسیدگی میکنیم . نه شماره پیگیری نه شماره تماسی. بدون خداحافظی هم قطع کرد. حال خوبه ما دست به یقه نشدیم وگرنه..... یعنی مردم فهیم خودمون ما رو سوا کردند و اجازه اینکار رو ندادند ضمنا پیامی هم داد این شاطرخان گفت برو به هرکی دلت میخواد شکایت کن ".

یکی از ساکنان منطقه پونک نیز با شکایت از عملکرد نانوایی محله خود برای تابناک نوشته است : " آقا هیچ برخورد جدی وجود ندارد، نه از سوی تعزیرات و نه از سوی وزارت بهداشت به خاطر عدم رعایت بهداشت. در محله ما واقع در پونک یک نانوایی سنگکی کنار یک لواشی هست که هر دو مال یک نفر است، این مالک هر دو نانوایی را اجاره داده است به عده ای دیگر و این اجاره کنندگان هم ماشاء اله طی 3 سال حسابی نونشون توی روغنه از طریق همین نان های سنگک کنجدی!! هر چقدر هم به تعزیزات و یا وزارت بهداشت گفتیم هیچ فایده ای نداشت و نهایتا مردم با گردن کج بایستی هر چی آقای شاطر یا نانوا میفرمایند بگویند چشم!! "

فرد ناشناس دیگری می نویسد :"تو محله ما نان سنگکی چهارراه قصر - خیابان شریعتی پلاک 547 نان را کوچکتر از 420 گرم به ما می فروشند 1500 تومان هر وقت هم زنگ زدیم بازرس آمد نانوای زرنگ با 50 هزار تومان رشوه کار را حل کرد و از فردا همان آش و همان کاسه این که میگم علناً با چشم دیدم"

با ذکر تخلفات مذکور حالا خطاب به رئیس اتحادیه نانوایان تهران که از خبرنگار جام جم آنلاین خواسته بود تا در صورتی که شاهد تخلفی است به بخش بازرسی اتاق اصناف اعلام کند، می توان گفت که آقای زراعت کار و واحد بازرسی اتاق اصناف اینها نمونه هایی از نانوایی های متخلفی هستند که شما عنوان کردید در صورت گزارش، با خاطیان برخورد می شود. با استناد به شکایت مردم، لطفا مسئولان مرتبط با متخلفان مذکور برخورد کنند و گزارش آن را رسانه ای کنند تا عبرتی شود برای سایر نانوایان متخلف.

در پایان این گزارش که هدف از آن، صرفا مطلع کردن مسئولان مدعی از مشکلات مردم است لازم است به اظهارات مسئولی که وجود نگاه سیاسی نسبت به اصلی ترین غذای مردم را تأیید می کند، اشاره کرد که خالی از لطف نیست.

محمدرضا مرتضوی، رییس انجمن آرد سازان ایران در گفت و گو با سایت ساعت 24 مبنی بر «نان در ایران، به دست عده‌ای خاص اداره می‌شود و تصمیم‌گیری ها متاثر از منافع این عده است. در هر کیلو نان ۷۰۰- ۸۰۰ تومان منفعت رانتی وجود دارد و صحبت از مصرف ۱۰ میلیون تن کالا در سال است، پس طبیعی است که پای رانت هم در میان باشد. نان تبدیل به مبحثی سیاسی شده است و دولت‌ها به دنبال این مساله اند که برای تامین غذای مردم، قیمتش را حفظ کنند. در حالی که مساله نان باید اقتصادی باشد و دخل و خرج بنگاه با هم جور در بیاید. مساله دیگر هم این که ۵۰ سال است نان در ایران رانتی شده است».

مصداق عینی اظهارات مرتضوی را شهروندی با زبان ساده در سایت تابناک بیان کرده اند :" درمحله میدان نامجو وقتی که هیچ نانوایی بربری جرات فروش نان بربری کنجد دار رو نداشت تنها یک نانوایی این رو انجام میداد البته همه نان های پخته شده کنجدی بود وقتی پی گیر شدیم بعضیها گفتند صاحب این نانوایی از اعضای اتحادیه یا رییس اتحادیه نانوایان است نانوایی بربری میدان شهید نامجو گرگان سابق شما هم میتونید تشریف بیاورید."

نمونه های مردمی از نتیجه بررسی شکایات مردم توسط بازرسی اصناف و تعزیرات

شهروندان درباره نتیجه حضور بازرسان نیز نوشته اند. شهروند ناشناسی در این باره گفته است: " نظارت؟؟؟؟ برخورد!!!! من در حضور بازرس به این موضوع اعتراض کردم. نانوا چشم غره رفت .فردا اومدم گفت ساده نداریم نمیخای برو جای دیگه. یعنی بعد از اعتراض تا اون 10% ساده هم حذف کرد. خود پشت پرده رو حدس بزنید."

شهروند دیگری خاطرنشان کرده است: " اینکه میگویید کنجد کیلویی 10هزارتومان درست. اگرهم حتی ده گرم کنجد هم بریزند بازهم من و شما خیلی ضرر نکردیم. اما مشکل از آنجاست که این نان های کنجدی موقع مصرف اکثرا مزه خاک می دهند که درحقیقت علامت کپک زدگی است. زمان دولت سابق کنجد زدن ممنوع بود. اگرچه نانواها کارخودشان را میکردند. اما اگر به فرمانداری اعلام میشد نانوایی برای چند روز پلمب میشد. چرا وزارت بهداشت نظارت ندارد. سلامت مردم را دریابید. "

سهیلا فلاحی -جام جم آنلاین