دن‌کیشوت با پیراهن آبی

در مورد مشکلات دفاعی چلسی در این فصل بسیار صحبت شده است؛ مشکلی که در دیدار مقابل استوک بار دیگر به چشم آمد و به گل مارکو آرناتوویچ با یک ضربه والی تماشایی منجر شد. اما به نظر می‌رسد مشکل اصلی چلسی در سمت دیگر زمین است.

کاستا در اولین فصل حضورش در چلسی بسیار تاثیرگذار بود؛ مهاجمی قدرتمند با قدرت تمام‌کنندگی خیره‌کننده که یک سر و گردن از سایر مهاجمان لیگ برتر بالاتر نشان داد. اما حالا در نزدیکی‌های نیم فصل اول دومین فصل حضور او در استمفوردبریج، آن تصویر به خاطره‌ای دور شباهت دارد.

حالا او مهاجمی به نظر می‌رسد که به جای عبور از خط دفاعی حریفان، وظیفه درگیری با مدافعان را هم به‌عهده دارد. شاید این برنامه مورینیو برای بعضی دیدارهای خاص مانند دربی حساس مقابل آرسنال باشد؛ اما اگر قرار باشد در همه دیدارهای فصل تکرار شود، بی‌تردید پروژه‌ای شکست خورده است.

اگر چلسی می‌خواهد از این شرایط اسفناک خارج شود، باید ابتدا راهی برای آغاز گلزنی‌های دوباره کاستا پیدا کند. در دیدارهای قبل، بخش زیادی از مسئولیت گل نزدن چلسی را سه هافبکی که پشت سر کاستا بازی می‌کردند، به‌عهده می‌گرفتند؛ اما در دیدار مقابل استوک، چنین بهانه‌ای هم وجود نداشت.

ادن هازارد و پدرو که در چند دیدار در حد انتظار ظاهر نشده بودند، این‌بار نمایش خوبی داشتند و ویلیان، یکی از معدود بازیکنان چلسی که در این فصل پیشرفت داشته، مثل همیشه موثر کار کرد؛ اما در نوک حمله، کاستا فاقد سرعت و جابه‌جایی لازم برای ضربه‌زدن خط دفاعی استوک بود؛ ویژگی‌هایی که در فصول قبل در ترکیب اتلتیکو مادرید و چلسی به بلای جان مدافعان حریف تبدیل شده بود.

فصل گذشته او در لیگ برتر یک تازه وارد بود و به نظر می‌رسید قصد دارد به مدافعان میانی حریفان ثابت کند چطور می‌تواند به آنها ضربه بزند. حالا بسیاری از مدافعان خود را برای سبک ویژه کاستا آماده کرده‌اند و با تمرکز بیشتری دفاع می‌کنند.

هدف کاستا برای درگیر شدن با مدافعان حریف باعث شده دوندگی‌هایش جهت مشخصی نداشته باشد و با توجه به سابقه بدش در مصدومیت از ناحیه همسترینگ، مهار او برای مدافع مستقیمش بسیار آسان‌تر شده است. قدرت او روی توپ‌های هوایی همچنان پابرجاست و این تنها ویژگی دست نخورده بازی او در حال حاضر است.

تنها حرکت قابل ذکر او در دیدار مقابل استوک زمانی بود که با پشت سر گذاشتن فیلیپ وولشید، یک ضربه خوب به گوشه دروازه زد که البته به گل تبدیل نشد. البته او بدشانس بود که باید دروازه دروازه‌بانی مانند جک باتلند را باز می‌کرد که در کنار پیتر اشمایکل و داوید دخیا، از آماده‌ترین دروازه بان‌های حال حاضر لیگ برتر است.

با وجود این، در نیمه دوم، زمانی که آبی‌ها بی‌صبرانه به دنبال زدن گل تساوی بودند، کاستا بیشتر شبیه یک عابر پیاده بود. درگیری با شاوکراس هم تنها باعث شد تمرکز او بیشتر به هم بخورد و این کمکی به چلسی نمی‌کرد.

اگر روند نتایج ضعیف چلسی ادامه پیدا کند، مطمئنا صبر رومن آبراموویچ هم به پایان خواهد رسید و آن وقت مورینیو باید استفموردبریج را ترک کند. اگر این اتفاق رخ دهد، گروهی از بازیکنان چلسی باید بخش زیادی از مسئولیت این اتفاق را بپذیرند؛ به‌ویژه کاستا که نه تنها یکی از مقصران اصلی نتایج ضعیف آبی‌ها بود، بلکه با نمایش‌های غیرقابل دفاعش، به دشمن درجه یک حریفان و هواداران‌شان تبدیل شد.

مدیران چلسی هنوز اخراج مورینیو را رد می‌کنند و این به معنای آن است که کاستا فرصت دارد با تغییر شیوه بازی‌اش، به بازگشت آبی‌ها به مسیر پیروزی کمک کند؛ پیش از این که شرایط آن‌قدر دشوار شود که قهرمان فصل قبل لیگ برتر، فقط برای فرار از سقوط در این فصل بجنگد.

منبع: سایت گل