مرگ، رسیدن به خط پایان نیست

به گزارش جام جم ورزشی ،ریحانه بهشتی، دبیر 27 ساله آموزش و پرورش و یکی از ورزشکاران حرفه‌ای دوومیدانی خراسان رضوی بود که یکشنبه گذشته در اثر مرگ مغزی فوت کرد.

با این حال مرگ برای او که دختری 11 ماهه داشت به معنای رسیدن به خط پایان نبود. ریحانه جوان که در گذشته کارت اهدای عضو خود را گرفته بود، با اهدای قلب، ریه‌ها، کبد، کلیه، قرنیه‌های چشم‌ و پوست خود به زندگی چندین بیمار نیازمند حیات بخشید تا با این اقدام ارزشمند برای همیشه در یادها باقی بماند.

ریحانه هنوز به دنیا نیامده بود که برادرش پرویز بهشتی در 17 سالگی به‌طور داوطلبانه از طریق بسیج به جبهه‌های حق علیه باطل رفت و در سال 65 در عملیات کربلای پنج به درجه رفیع شهادت نایل شد.

و حالا 29 سال بعد، ریحانه که به گفته خانواده‌اش همیشه بر اهمیت ورزش و تندرستی و ادامه دادن راه ایثارگرانه برادر تأکید داشت، با اهدای اعضای بدنش در عمل هم ثابت کرد که ادامه‌دهنده راه شهدا بود.

وجیهه موسوی مادر ریحانه که سختی روزگار، حسابی چین و چروک روی صورتش انداخته است، بدون این‌که بخواهد غم سنگین دلش را نشان دهد، در این‌باره گفت: همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد، نمی‌دانیم اصلا چه شرایطی بود.

تا قبل از این اتفاق او می‌گفت و می‌خندید، اما به یک‌باره دچار این سرگیجه شد و بعد هم که اورژانس نیامد و مجبور شدیم خودمان او را به بیمارستان منتقل کنیم.

وقتی به بیمارستان رسیدیم از سر او عکس گرفتند و پزشکان گفتند که در سرش لخته خون دیده می‌شود و باید خیلی زود عمل شود.

این کار هم انجام شد و ما منتظر بودیم تا به هوش بیاید، اما گویا بعد از آن هم دوباره دچار سکته مغزی شد و دیگر به هوش نیامد و پزشکان اعلام کردند که دچار مرگ مغزی شده است.

او در پاسخ به این سوال که با اهدای اعضای دخترَ چگونه کنار آمده است، گفت: این کار را خودش قبول کرده بود و من هم راضی‌ام به رضای خدا.

من مادر شهید هستم و از این ایثار و فداکاری‌ها در خانواده ما و دیگر شهدا کم نبوده است. حالا از این‌که اعضای بدن دخترم قرار است به بیماران نیازمند اهدا شود، واقعا خوشحال هستم. می‌دانم که نوه‌ام نیز در آینده می‌تواند مادرش را به خوبی حس کند.

این بانوی قهرمان ورزشکار حالا دیگر روی پیست دوومیدانی نمی‌دود. مسیری که ریحانه ٢٧ ساله قرار است طی کند راهی است تا بهشت.

ضمیمه جام بانوان