کاریابی در شبکه‌های مجازی

تنوع ابزارها و شبکه‌های اجتماعی

ابزارها و شبکه‌های اجتماعی متفاوتی وجود دارد که افراد برای اهداف مختلف وارد آنها می‌شوند و ثبت‌نام می‌کنند. برخی شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک، بیشتر اجتماعی محور و برخی دیگر مانند لینکدین حرفه‌ای هستند. از ابزارها و شبکه‌های اجتماعی دیگر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

وبلاگ ـ افراد با باز کردن صفحاتی در اینترنت و در سایت‌های آگاهی‌دهنده به نام وبلاگ موضوعات مورد علاقه خود را مطرح می‌کنند و با دیگران به اشتراک می‌گذارند.

گوگل ـ سرویسی اینترنتی است که بیشتر با نام موتور جستجو معروف است، اما با ارائه برنامه‌ای به نام گوگل پلاس بعد از فیسبوک به بزرگ‌ترین شبکه اجتماعی تبدیل شده که افراد بی‌شماری از سراسر دنیا را جذب خود کرده است.

مای‌اسپیس ـ این شبکه حاوی پروفایل‌های شخصی است و اطلاعاتی نسبتا جامع از اعضای خود، مانند عکس، علایق شخصی و وبلاگ را در خود جای می‌دهد. این شبکه‌ها مکانی عالی برای معرفی خود به گروه‌های اجتماعی دیگر جامعه هستند و افراد متقاضی کار یا کارفرما‌ها برای مقاصد استخدامی، بیش از پیش از این شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند.

فواید کاریابی از طریق شبکه‌های اجتماعی

فرآیند کاریابی و استخدام از طریق شبکه‌های اجتماعی که پدیده‌ای نوظهور است، مانند هر روش دیگر فواید و معایبی دارد که در این بخش به آنها پرداخته شده است.

1 ـ ارتباط موثر: هنگام جستجوی کار، برقراری ارتباط و گفت‌وگوی موثر از اهمیت زیادی برخوردار است که این مراحل در فضای اینترنت و از طریق شبکه‌های اجتماعی براحتی صورت می‌گیرد. افراد، چه کارفرما و چه کارجو، براحتی در فضای مجازی با یکدیگر آشنا می‌شوند و درخصوص کار به تبادل نظر می‌پردازند و حتی پیش از استخدام ارتباط خوبی بین آنها شکل می‌گیرد.

2 ـ دسترسی آسان به اطلاعات: پروفایل‌های موجود در شبکه‌های اجتماعی، اطلاعات خوبی از فرد عضو شبکه به دست می‌دهد. کارفرمایان با خواندن این اطلاعات ـ که معمولا فرد برای معرفی خود به دیگر اعضای شبکه ارائه داده است ـ می‌توانند تصویر واضحی از فرد مورد نظر و سوابق کاری و مهارت‌هایش به دست آورند. به طور مثال در شبکه اجتماعی لینکدین که تخصصی و حرفه‌ای است، اعضا می‌توانند به طور کامل، مشخصات خود را ـ از تحصیلات گرفته تا مهارت‌ها و سوابق کاری ـ ارائه دهند و خود را به طور کامل معرفی و توجه کارفرمایان احتمالی را جلب کنند. همچنین کارفرما با استفاده از این پروفایل‌ها می‌تواند بهترین فرد را از میان متقاضیان انتخاب کند. به همان نسبت کارجویان با استفاده از این پروفایل‌ها از جزئیات وضعیت شرکت و کارفرمای احتمالی خود باخبر می‌شوند که این موضوع، هنگام مصاحبه شغلی بسیار کمک خواهد کرد.

3 ـ صرفه‌جویی در هزینه : بررسی‌ها نشان داده است، استخدام از طریق شبکه‌های اجتماعی و همچنین پیدا کردن افراد متخصص مناسب حرفه مورد نظر به مراتب کم‌هزینه‌تر از استخدام به روش معمول است. در این شبکه‌ها نرم افزارهایی وجود دارد که به وسیله آن می‌توان براحتی آگهی استخدام داد و با افراد متخصص در زمینه مورد نظر براحتی ارتباط برقرار کرد. در بررسی‌ها معلوم شده است، استخدام از این طریق تا 87 درصد هزینه‌ها را نسبت به روش معمول مانند انتشار آگهی در روزنامه کاهش می‌دهد.

4 ـ صرفه جویی در زمان: متقاضیان کار می‌توانند براحتی از طریق شبکه‌های اجتماعی، حرفه مورد نظر را شناسایی و فرم‌های استخدام را اینترنتی پر کنند و با ضمیمه کردن رزومه و ارسال آن، فرآیند استخدام را تسریع بخشند.

5ـ تعیین گروه هدف: شبکه‌های اجتماعی به متقاضیان کار و همچنین کارفرمایان کمک می‌کنند که گروه‌های متناسب با تخصص خود را بسرعت پیدا کنند. اکثر سازمان‌ها با این روش توانسته‌اند فرد مناسب شغل مورد نیازشان را بسرعت پیدا کنند و از طرفی کارجویان نیز می‌توانند راحت‌تر با سازمان‌هایی که درنظر دارند ارتباط برقرار کنند.

6 ـ توقعات واقعی از شغل : ابزارهای ارتباطی مانند فیسبوک و لینکدین می‌توانند اطلاعات لازم را در خصوص حرفه مورد نظر و توقعاتی که یک کارفرما از کارمند خود دارد یا چیزی که یک متقاضی کار می‌خواهد، ارائه دهند. متقاضیان کار از ویژگی‌های کار ارائه شده مطلع می‌شوند و می‌فهمند که پس از استخدام از آنها توقع انجام دادن چه کارهایی می‌رود.

7 ـ بهبود رابطه کارفرما و کارمند: شبکه‌های اجتماعی می‌توانند روابط بین افراد را بهبود بخشند و این موضوع در خصوص کارفرما و کارمند نیز صدق می‌کند. کارکنان یک سازمان می‌توانند با کارفرمای خود در شبکه‌های اجتماعی ارتباط برقرار کنند و به تبادل افکار در زمینه‌های کاری بپردازند که در مسائل و محیط کارشان تاثیر خوبی خواهد داشت.

معایب کاریابی از طریق شبکه‌های اجتماعی

اگرچه نمی‌توان فواید کاریابی از طریق اینترنت و شبکه‌های اجتماعی را نادیده گرفت، این روش معایبی هم دارد که در اینجا به برخی از آنها اشاره شده است.

1 ـ تردید در صحت اطلاعات: اطلاعات به دست آمده از طریق شبکه‌های اجتماعی و اینترنت ممکن است درست نباشد. اطلاعاتی که افراد با دیگران در این شبکه‌ها به اشتراک می‌گذارند، معمولا غربال یا تحریف شده و مطلوب جامعه است و کارفرماها نمی‌توانند به درستی آن اطمینان داشته باشند. همچنین ممکن است دسترسی به اطلاعات فردی شخصی از طریق شخص سوم در شبکه اجتماعی رخ دهد. به این ترتیب باز هم نمی‌توان صحت و سقم آن را بررسی کرد. حتی در برخی شبکه‌های اجتماعی که بیشتر اجتماعی محور هستند، ممکن است فردی عکسی از مهمانی‌های دوستانه خود بگذارد که معمولا برای دوستانش جالب است، اما برای تصمیم‌گیری یک کارفرما در استخدام او چندان جذابیتی ندارد. همچنین برخی برنامه‌های کامپیوتری که برای ارزیابی مهارت‌های انسان و توانایی‌های او به کار می‌رود، قابل اعتماد نیست.

2 ـ از دست رفتن استعدادهای بالقوه: تمام افراد یک جامعه، علاقه‌ای به داشتن صفحات اینترنتی در شبکه‌های اجتماعی و همچنین وبلاگ‌ها ندارند، اما در حرفه خود که ممکن است مورد نیاز کارفرمایی باشد، مهارت و تخصص کافی دارند. حتی ممکن است برخی افراد به کامپیوتر و اینترنت دسترسی نداشته باشند و کمتر وارد فضای وب و شبکه‌های اجتماعی شوند. این افراد معمولا از آگهی‌های استخدامی اینترنتی مطلع نمی‌شوند و فرصت شغلی مورد نظر را از دست می‌دهند در حالی که ممکن است بیش از دیگران مناسب شغل مورد نظر باشند. بیشتر افرادی که از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند، در رده‌های سنی زیر 40 سال قرار دارند و به این ترتیب در حق افراد مسن‌تر اجحاف می‌شود.

3 ـ مشکل رازداری: برخی کارفرما یان هنگام استخدام کارجویان وارد شبکه‌های اجتماعی و پروفایل آنها می‌شوند و بدون اطلاع آن فرد به مطالعه ویژگی‌هایش می‌پردازند که از نظر حقوقی این کار، نوعی هجوم به حریم دیگران محسوب می‌شود. البته در بیشتر مواقع، کارفرماها نیز اطلاعاتی از خود در پروفایل‌هایشان می‌گذارند و چون این اطلاعات به مدت طولانی در فضای وب باقی می‌ماند، گاه مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد و مشکلاتی به بار می‌آورد.

چند توصیه مهم

اگر مایلید از طریق شبکه‌های اجتماعی به شغل یا کارمند مورد نظر برسید، توصیه‌های زیر را فراموش نکنید.

1 ـ بررسی کامل: صحت یا سقم اطلاعات مربوط به متقاضیان کار و همچنین کارفرمایان را با روش‌های دیگر نیز بررسی کنید و تنها به شبکه‌های اجتماعی اکتفا نکنید. کارفرمایان هنگام بررسی پروفایل متقاضی کار باید بدانند که ممکن است اطلاعات درج شده صحیح نباشد و فرد به منظور پیدا کردن شغل، آنها را نوشته باشد. بنابراین بهتر است قبل از استخدام، درستی اطلاعات با روش‌های معمول بررسی شود.

2 ـ سرمایه‌گذاری بیش از حد روی شبکه‌های اجتماعی: اگر متقاضی کار یا کارفرما هستید، باید گفت بهتر است بیش از حد روی شبکه‌های اجتماعی و ابزارهای آن سرمایه‌گذاری نکنید. ممکن است با روش‌های معمول و سنتی، فرصت‌های بهتری در پیدا کردن شغل مورد نظر یا کارمند متخصص و با تجربه به دست آورید.

3 ـ به‌روزرسانی: هنگام جست و جو در شبکه‌های اجتماعی مطمئن باشید که به‌روزرسانی شده باشند. معمولا شبکه‌هایی که بسرعت به گفت‌وگوهای دیگران واکنش نشان می‌دهند، مناسب‌تر هستند.

4 ـ انعطاف‌پذیری: به یاد داشته باشید، شبکه‌های اجتماعی، رسانه‌های اطلاع‌رسانی هستند و باید در برابر آنها شما نیز ذهن باز، منعطف و مبتکر داشته باشید. چنین خصوصیتی شما را در یافتن کارفرمای خوب یا متخصص شایسته کمک خواهد کرد.

تعداد بالای کارجو و کارفرما

کارفرمایان و کارجویان، با یک جستجوی ساده اینترنتی می‌توانند به تعداد بی‌شماری از متقاضیان کار یا آگهی‌های استخدام دست یابند. معمولا افراد با توانایی، تجربه دانش، جنسیت و سنین مختلف در فضای وب یافت می‌شوند که کارفرما می‌تواند از میان آنها بهترین گزینه را انتخاب کند و همچنین تعداد سازمان‌های ارائه‌دهنده شغلی خاص، می‌توانند دست متقاضی کار را برای انتخاب بهترین مکان باز بگذارد.

منبع: acas.org.uk

مترجم: نادیا زکالوند

جام جم