تاسیس و تجهیز مراکز درمانی در شهرهای کوچک میتواند تا حد زیادی، مشکل همراهان بیماران را حل کند و آنها را از آمدن به شهرهای بزرگ معاف کند، اما همیشه هم این راهکار، منطقی نیست. خیلی اوقات با توجه به جمعیت پایین یک منطقه، نمیتوان امکانات درمانی فوقتخصصی را در یک منطقه کمجمعیت ایجاد کرد و این کار اقتصادی و بهصرفه نیست.
مشکل این است که گاهی برخی بیماران اصرار دارند حتما به تهران بیایند و در پایتخت تحت مداوا قرار بگیرند؛ در حالی که باید فرهنگسازی کنیم و به بیمار بیاموزیم پزشک مقیم پایتخت، الزاما بهترین پزشک نیست. اجرای نظام ارجاع، به شکلی که بیمار ابتدا به پزشک عمومی سپس پزشک متخصص در منطقه محل زندگیاش مراجعه کند، خیلی از این مشکلات را حل میکند. این فرهنگسازی موجب میشود بیمار به متخصصان شهر محل سکونتش اعتماد داشته باشد و گمان نکند فقط در پایتخت، امکان مداوا دارد.
البته جدای از فرهنگسازی، باید همه نهادهای مسئول اعم از وزارت بهداشت و شهرداریها دست به دست هم دهند و با تاسیس همراهسراها یا اسکان اضطراری همراهان بیمار در اقامتگاههای موقت، معضل اسکان همراهان بیمار را هرچه سریعتر رفع کنند تا بیمارانی که واقعا به درمان در پایتخت نیاز دارند، حداقل دغدغه جای خواب همراهانشان را نداشته باشند.
دکتر محمدمهدی گلمکانی - عضو شورای عالی نظام پزشکی کشور
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد