آقای وزیر دلواپس نیست؟

سیاست روز : آقای وزیر دلواپس نیست؟

آقای وزیر: اتفاقا در این مورد خاص ما موافق افزایش قیمت هستیم چراکه آسیب به دامدار موجب کاهش تولید شیر می‌شود.
ما از این اظهارنظر نتیجه می‌گیریم که ...
الف) ایشان در موارد غیرخاص موافق افزایش قیمت نیستند ولی قیمت‌ها به خواسته قلبی ایشان اعتنا نمی‌کنند و خودسرانه افزایش می‌یابند.
ب) در مملکت، وزارت جهاد کشاورزی و بازرگانی و نظایر اینها تعطیل است و خبرهای خوش "شیری" تا اطلاع ثانوی توسط وزیر بهداشت به سمع و نظر بینندگان و شنوندگان عزیز می‌رسد.
ج) هر کس به "دامدار" آسیب بزند یا "شاپره" نیشش می‌زند یا وزیر بهداشت به وی گیر می‌دهد.
د) ما واقعا از این اظهارنظر هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیریم و فقط به این همه حماسه خیره می‌شویم.

آقای وزیر: تا هر زمان که لازم باشد در هتل محل مذاکرات می‌مانیم.
با توجه به این اظهارنظر نتیجه می‌گیریم که...
الف) ایشان دلواپس پرداخت هزینه‌های هتل نیست.
ب) زن و بچه ایشان دلواپس نیستند.
ج) ایشان دلواپس زن و بچه‌اش نیست.
د) نانم اینجا، آبم اینجا، کجا روم بهتر از اینجا؟!

رئیس اورژانس کشور: در حال حاضر کارها و برنامه‌های مربوط به هم‌افزایی را انجام می‌دهید.
کدام یک از گزینه‌های‌های زیر مترادف واژه‌ی "هم‌افزایی" است؟
الف) اتلاف بودجه
ب) حمایت از افراد غیرقابل حمایت
ج) آمارسازی
د) این واژه مترادف ندارد و همینطور یک چیزی می‌گویند که گفته باشند.

قانون: پیشنهادهایی برای تخلیه بنیامین

بنیامین نتانیاهو که معرف حضورتان هست؛ ایشان این روزها حال و روز خوشی ندارد و نگران آینده است. اصولا دل نگران است. سال‌ها این حالت را داشت ولی این روزهای اخیر حالش رو به وخامت گذاشته و نزدیکانش نقل می‌کنند نمی‌شود او را بدون ژلوفنی در یک دست و از آن ماساژورهای شکل اختاپوس در دست دیگرش یافت. اساسا خیلی‌ها -به خصوص در این دو سال- حالت مشابه ایشان را داشته و دارند و دل‌شان مثل
سیر و سرکه می‌جوشد و هی پس و واپس می‌زند. بنیامین پیش از توافق ایران و 1+5 خیلی تهدیدها کرده بود و گفته بود اگر توافق شود فلان کارها را خواهد کرد و فلان کارها را نخواهد کرد. در ادامه پیشنهاداتی آورده‌ام برای بنیامین نتانیاهو و مشابهانش تا با انجام آن کارها پس از توافق هسته‌ای آرام گیرند:
فریاد زدن: پیشنهاد می‌کنم ایشان یک عدد بالش روبه‌رویش قرار دهد، صورتش را کاملا مقابل آن قرار داده، سپس نفسش را در سینه حبس کرده و به سمت بالش هجوم بیاورد به گونه‌ای که دهانش وسط بالش را در بر گیرد، آنگاه فریاد زند. تا جایی‌که می‌تواند برای فریاد زدن نیرو بگذارد، فقط حواسش به عواقب احتمالی باشد.
سفر رفتن: پیشنهاد می‌کنم ایشان یک کوله حاوی لوازم ضروری سفر آماده کند، سوار تاکسی شده و سر جاده پیاده شود. آن جا انگشت شستش را خارجی طور به سمت جاده بگیرد تا یکی او را سوار کند. هیچ هایک طور. بالاخره یک کامیونی، اتوبوسی، ماشین مشکوکی چیزی پیدا می‌شود که او را سوار کند و در هر صورت هم اتفاقاتی برایش می‌افتد که باعث می‌شود سه سوت، دل نگرانی‌هایش را فراموش کند. اگر هم احیانا جایی پیاده شد، به کوهی، جنگلی، غاری جایی پناه ببرد و همان جا زندگی جدیدی را آغاز کند.
خودآزاری: پیشنهاد می‌کنم ایشان خودش را آزار دهد تا حواسش پرت شود. مثلا گوشه ناخن‌هایش را آن قدر بجود تا به استخوان برسد. یا مثلا سرش را به صورت متناوب به دیوار بکوبد. یا مشتش را توی تیر چراغ برق بکوبد و خلاصه کارهایی از این دست. اینجوری درد جدیدی برایش ایجاد می‌شود که درد بزرگش را فراموش خواهد کرد و از آنجا که خود کرده را تدبیر نیست، حرصش هم می‌گیرد و کلا اصل ماجرا فراموشش می‌شود.
کاشتن نهال: پیشنهاد می‌کنم ایشان برای اینکه مجبور نشود به قول استاد، آب را آنجا که می‌سوزد بریزد، نهال بکارد. گلدانی بخرد، نهالی بکارد، کودی بدهد، آبی بدهد، نوری بدهد و خلاصه از این کارها. مشاغل و مناصب پیشینش را هم کلا فراموش کند.
تاسیس نشریه: پیشنهاد می‌کنم ایشان یک نشریه تاسیس کند و در آن، تا جایی‌که دلش می‌خواهد به باعث و بانیان این توافق فحش و فضیحت نثار کند. از دهان ملت تیتر بزند که ما راضی نیستیم، یا خبر مرگ این و آن را تیتر یک کند و خلاصه یکجوری خودش را تخلیه کند، چون تخلیه نشدن برای سلامتی سم است.

کیهان: چنگیزخان

گفت: پیش‌نویس توافق‌ نهایی یا همان «جمع‌بندی» که قرار است امروز در وین منتشر شود شامل 20 صفحه متن اصلی و 80 صفحه ضمائم است.
گفتم: یعنی از یک جزوه 20 صفحه‌ای، 80 صفحه خلاصه‌برداری کرده‌اند؟!
گفت: نه بابا، برای این 20 صفحه، 80 صفحه توضیح نوشته‌اند.
گفتم: تیم هسته‌ای کشورمان باید در مقابل نمایندگان شش کشور موسوم به 5+1 خیلی حواسش جمع باشد، چون در 3 صفحه توافق لوزان یک خروار حرف و حدیث علیه برنامه هسته‌ای ایران جا داده بودند، چه برسد به 100 صفحه!
گفت: تیم کشورمان که اگر می‌خواست کوتاه بیاید، مذاکرات اینهمه طولانی نمی‌شد ولی بعضی‌ها را بگو که برخورداری از فناوری هسته‌ای را بی‌ارزش! می‌دانند و بدشان نمی‌آید که بخش‌هایی از آن حذف شود!
گفتم: آن عده اندک و کم‌شمار را بی‌خیال باش... آنها جان به جانشان کنی، دنبال بزک کردن آمریکا هستند... یارو می‌گفت؛ اگر می‌دونستید که چنگیزخان با سوزاندن کتاب‌های علمی چقدر از بار درس‌هایی که قرار بود بخونیم کم کرده است، هر شب جمعه برایش هزار تا فاتحه می‌خوندید!