موسوی چلک: قباحت طلاق کاهش یافته است

سازمان ثبت احوال به تازگی طی گزارشی از وقوع ۱۹ طلاق در هر ساعت طی سال گذشته (۱۳۹۳) در کشور خبر داده است. بر اساس این گزارش، طی سال گذشته در مجموع ۱۶۳ هزار و ۵۷۲ مورد طلاق بوقوه پیوسته که این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل (۱۳۹۲)، با افزایش ۵/۳ درصدی روبرو بوده است.

نکته قابل توجه در این گزارش، تفاوت حائز اهمیت وقوع طلاق در مناطق شهری و روستایی است: در گزارش سازمان ثبت احوال تصریح شده، ۱۴۹ هزار و ۶۴۷ مورد از این طلاق‌ها در سال گذشته در مناطق شهری و ۱۳ هزار و ۹۳۵ مورد نیز در مناطق روستایی به ثبت رسیده است.

سیدحسن موسوی چلک، رییس انجمن مددکاران اجتماعی در این باره می‌گوید: از آنجا که تفاوت در ترکیب جمعیتی در مناطق شهری و روستایی وجود دارد، به همین خاطر میزان طلاق در مناطق روستایی کمتر از مناطق شهری است.

وی می‌افزاید: اکنون حدود ۳۰ درصد از جمعیت در مناطق روستایی و حدود ۷۰ درصد نیز در مناطق شهری ساکن هستند و این آمار‌ها نشان می‌دهد که آمار ازدواج و طلاق در مناطق شهری بطور یقین بیشتر خواهد شد. همچنین از آنجا که دفا‌تر ثبت ازدواج و طلاق در مناطق روستایی وجود ندارد، بسیاری از طلاق‌ها در مناطق روستایی ثبت نمی‌شود و این موارد نیز در مناطق شهری به ثبت می‌رسد.

سنگینی قبح طلاق در شهر‌ها کمتر است

موسوی چلک می‌گوید: در مناطق شهری نظارت و حمایت خانواده با مناطق روستایی متفاوت‌تر است، به طوری که در شهر‌ها سنگینی قبح طلاق کمتر بوده و در روستا‌ها فشار اجتماعی ناشی از طلاق در خانواده‌ها بیشتر است. در بسیاری از مناطق روستایی، خانواده‌ها چون کنار همدیگر زندگی می‌کنند و روابط چهره به چهره است، طلاق به عنوان یک موضوع نامناسب در میان آن‌ها مطرح است و کمتر زوج‌های جوان تن به طلاق می‌دهند.

رییس انجمن مددکاران اجتماعی، حمایت خانواده‌های روستایی از فرزندان را یکی از دلایل کاهش طلاق عنوان کرده و می‌افزاید: در صورتی که میزان طلاق در مناطق روستایی بیشتر شود، باید نگرانی مسوولان افزایش یابد زیرا نشان می‌دهد که قبح آن نیز در این مناطق شکسته شده و تبعات بسیار ناگواری را به همراه خواهد داشت. به دلیل افزایش میزان طلاق در سال‌های اخیر، باید مسوولان بیشتر به این موضوع توجه داشته باشند زیرا طلاق جنبه شخصی ندارد بلکه جنبه عمومی دارد.

در حوزه اجتماعی خوب کار نکرده‌ایم

رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در ادامه به دلایل طلاق در مناطق شهری اشاره کرده و تصریح می‌کند: افزایش طلاق در مناطق شهری دارای دلایل متعددی است که یک بخش آن به ساختار کلان کشور باز می‌گردد و متاسفانه ما در حوزه اجتماعی خوب کار نکرده‌ایم.

وی مسایل مالی، اعتیاد، خشونت، روابط خارج از عرف، عدم فرزندآوری، نداشتن رضایت در روابط زناشویی و نداشتن مهارت‌های لازم در زوجین را از دلایل اصلی طلاق عنوان کرد و می‌افزاید: این پدیده پیامد‌های مختلفی دارد که در ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قابل رد گیری است.

افزایش طلاق، افزایش زنان سرپرست خانوار را به همراه دارد

او ادامه می‌دهد: افزایش تعداد زنان سرپرست خانوار یکی از اثرات طلاق در جامعه است، به طوری که تعداد این زنان در سال ۸۵ بیش از یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر و در سال ۹۰ به بیش از دو میلیون و ۵۵۰ هزار نفر رسیده است. افزایش تعداد زنان سرپرست خانوار و تبعات احتمالی آن فقط یکی از مسایل مترتب بر افزایش طلاق است و این پدیده مسایل مختلف را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

وی ادامه می‌دهد: امروزه گرایش به اعتیاد، خشونت خانگی و خیانت از عواملی بوده که در سطح کلان باعث طلاق شده است و باید شرایط خانوادگی به عنوان مبحث اصلی برای تمام آسیب‌شناسان مدنظر قرار گیرد زیرا خانواده بی‌ثبات دچار آسیب‌های اجتماعی بسیاری خواهد شد. بسیاری از طلاق‌ها ناشی از عدم شناخت قبل از ازدواج و معیارهای نامناسب در انتخاب همسر است.

طلاق به علت آنکه شیرازه زندگی را هدف قرار داده و باعث فرریختگی بنیان خانواده می‌شود، فارغ از وقوع آن در هر برهه زمانی و مکانی، باید مورد اهتمام مسوولان و نیز تحلیلگران آسیب‌های اجتماعی قرار گیرد.

گرچه داشتن جامعه‌ای بدون طلاق باوری «اتوپیایی» است، اما جستن راهکارهایی برای تقویت اساس خانواده و آموزش به همسران برای حفظ سرا و کاشانه‌ای مملو از امید و احترام می‌تواند بقای یک جامعه سالم را تضمین کند. (ایرنا)