اگر سمن‌ها، صنم شوند

خبر خوبی است و خصوصا که بحث سمن‌ها در کشور ما سال‌هاست کج دار و مریز پیش می‌رود.

سمن‌ها یا همان سازمان‌های مردم‌ نهاد در تعریفی کلی به سازمان‌هایی گفته می‌شود که مستقیما بخشی از ساختار دولت محسوب نمی‌شود، اما نقش بسیار مهمی به عنوان واسطه بین فرد فرد مردم و دولت‌ها و حتی خود جامعه ایفا می‌کند.

در کشورهای توسعه یافته، سازمان‌های مردم‌نهاد همپای دولت در بخش‌هایی که نیاز به کارهای زیربنایی، آموزشی و حتی اجرایی باشد، فعالیت می‌کنند.

در واقع در همه جوامع مشکلات و مسائلی وجود دارد که شاید به عنوان وظایف دولت‌ها تعریف شده باشد، اما ممکن است نتواند در اولویت دولت‌ها قرار گیرد، از این جهت حضور و فعالیت این نوع سازمان‌ها می‌تواند به دولت و شهروندان کمک‌کننده باشد.

مثال ساده آن عملکرد خیریه‌هاست؛ هرچند که سازمان‌ها و نهاد‌هایی مانند بهزیستی و کمیته امام(ره) در ساختار دولتی، وظیفه کمک‌رسانی به محرومان و آسیب‌دیدگان اجتماعی را دارند، اما سالانه صدها خیریه به همین منظور در کشور شروع به کار می‌کند و آمارها از وجود بیش از 15 هزار خیریه در کشور خبر می‌دهد. در واقع خیریه‌ها در تکمیل وظایف نهاد‌های نام برده، عمل و از خود مردم برای کمک به مردم استفاده می‌کنند.

اما در مورد سازمان‌های مردم‌نهاد در دولت‌های مختلف تعابیر متفاوتی وجود داشته و همین مساله سبب شده حتی عملکرد آنها گاهی سیاسی و امنیتی نیز تعبیر شود، فارغ از این‌که می‌توان مانند خیریه‌های تقلبی، سازمان‌های مردم‌نهاد متخلف نیز داشته باشیم،اما این نگاه نباید جامعه ما را از داشتن چنین پایگاهی محروم کند.

بر این اساس لازم است لایحه سمن‌ها هرچه زودتر و با کار کارشناسی درست آماده شود تا بتوان در بسیاری از حوزه‌ها با تکیه بر سازمان‌های مردم‌نهاد مشکلاتی را که از توان دولت خارج است، رفع کرد. تسریع در این امر نیازمند نگاهی درست و مثبت به کارکرد این نوع سازمان‌هاست که امید می‌رود در دولت حاضر این نگاه وجود داشته باشد.

مستوره برادران‌نصیری - دبیر گروه جامعه