پرده سریال‌های ماهواره‌ای کشیده شد

با این حال، محتوای اغلب برنامه‌های ماهواره و بخصوص سریال‌هایی که پخش می‌کند آن‌قدر سبک و پیش پا افتاده است که تلویزیون هر گاه یک مجموعه حتی متوسط و نه لزوما خیلی خوب را تدارک دیده و به مخاطبانش عرضه کرده، کسب و کار شبکه‌های ماهواره‌ای را از رونق انداخته و کساد کرده است. تجربه پخش مجموعه‌هایی مانند «ستایش» و «آوای باران» فقط مشتی است نمونه خروار برای اثبات این ادعا که بسیاری از آثار نه‌چندان عالی تلویزیون هم اقبال عمومی را به خود دیده و گوی سبقت را از سریال‌های ترکیه‌ای، کلمبیایی، هندی و کره‌ای ربوده‌‌اند. دیگر حساب سریال‌های فاخر و درجه الف که جداست.

این روزها ساعت پخش سریال «پرده‌نشین» از سر اتفاق با مجموعه «حریم سلطان» در یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای همزمان شده. حکایت «حریم سلطان» که مثنوی هفتاد من است و بسیار به آن پرداخته شده. سازندگان این سریال هر طور که دلشان خواسته و صلاح دیده‌اند دو پایی رفته‌اند وسط تاریخ و جرح و تعدیل‌ها کرده‌اند به نفع خودشان. گزافه‌گویی‌ها و کاه را کوه نشان دادن این سریال هم که دیگر بر همه آشکار است. با این حال استفاده از بعضی جذابیت‌های غیرهنری و ایجاد گره‌های عاطفی در فیلمنامه باعث شده که این مجموعه همچنان مخاطبانی داشته باشد، هر چند بخش عمده‌ای از بینندگان آن در میانه راه و بخصوص پس از دیدن تحریف‌های آشکار تاریخی‌اش عطایش را به لقایش بخشیده و بی‌خیالش شدند به طور کل. در هر حال پخش همزمان این سریال با «پرده‌نشین» باعث شده که همان تماشاگر اندک سابق هم رغبتی به دیدن آن نشان ندهند و دل در گروی شخصیت‌های دوست‌داشتنی اثر قابل دفاع بهروز شعیبی بسپارند. اگر تحقیقات میدانی در این‌باره انجام شود به طور یقین سندی خواهد بود بر این ادعا. سریال‌سازان تلویزیون اگر وسواس و دقت بیشتری را چاشنی تولیداتشان کنند و همت گمارند بر پیدا کردن رگ مخاطب و خود را به سلیقه او نزدیک کنند، از گود خارج کردن مجموعه‌های دم‌دستی ماهواره کار سختی نخواهد بود. همان‌گونه که این روزها براتعلی و احمدعلی، کرکره دکان شاه سلیمان و خرم‌سلطان را پایین کشیده‌اند.

محسن محمدی / گروه رادیو و تلویزیون