نفیسه روشن: مقطعی از زندگی خودم را بازی کردم

زمانی برای عاشقی، پنج کیلومتر تا بهشت، دارا و ندار، ماه عسل، اغما، سال‌های برف و بنفشه، روزگارغریب، تب سرد، ساختمان 85، خوش‌رکاب و... ازجمله سریال‌هایی است که نفیسه روشن در آنها به ایفای نقش پرداخته و البته همین نقش‌آفرینی‌ها این شانس را به او داده تا با کارگردان مجرب و صاحب نامی همچون کیانوش عیاری، محمدحسین لطیفی، مهدی فخیم‌زاده، علی شاه‌حاتمی، سیروس مقدم و عبدالحسین برزیده همکاری داشته باشد. این روزها مجموعه «برابر اصل» با بازی روشن از شبکه یک در حال پخش است. این سریال که در 13 قسمت ساخته شده داستان زندگی سردفتری را به تصویر می‌کشد که جاعلی حرفه‌ای به قصد انتقام از او به جعل اسناد در دفترخانه‌اش اقدام می‌کند. به این بهانه با روشن همکلام شدیم و درباره نقش «شیده» که او ایفاگر نقش آن است، پرسیدیم.

نقش شیده در سریال «برابر اصل» چه شاخصه‌ و ویژگی‌هایی داشت که آن را پذیرفتید؟

همیشه دوست داشتم با آقای دری کار کنم. از سال‌ها پیش با متن‌های ایشان آشنا بودم. زمانی که فیلمنامه سریال به دستم رسید حق انتخاب از میان دو نقش را داشتم و من شیده را برگزیدم، از آنجا که این شخصیت به نوعی دوران دانشجویی‌ام را تداعی می‌کرد و این موضوع برایم بسیار جالب بود. بازی در نقش یک خانم وکیل که در عین حال شخصیت خودمختار و مستقلی دارد در کنار مرور و تکرار نکته‌های حقوقی که 12ـ10 سال پیش آنها را گذرانده بودم برایم جذاب بود، درواقع می‌توانم بگویم در سریال برابر اصل مقطعی از زندگی خودم را بازی کردم.

تجربه همکاری با بازیگران باتجربه‌ای مثل سیاوش طهمورث و حسن جوهرچی چگونه بود؟

خیلی عالی، من این شانس را داشته‌ام که از 13 سال پیش که وارد حرفه بازیگری شدم در کنار پیشکسوتان خیلی خوبی کار کنم. یاد گرفته‌ام همیشه به بزرگترها احترام بگذارم. در برابر اصل هم از پیشکسوتانم خیلی چیزها آموختم.

تا به امروز سریال‌هایی با محوریت مضامین حقوقی کمتر ساخته شده، برابر اصل حامل چه پیام‌هایی برای مردم است؟

ما در جامعه قشر خاص داریم و عام. قشر خاص شاید از قوانین حقوقی اطلاع داشته باشند، اما عموم مردم با مسائل حقوقی آشنایی چندانی ندارند. برابر اصل می‌خواهد در قالب یک درام و قصه خانوادگی به مردم هشدارهای حقوقی بدهد. بازخوردهای سریال خوب بود و این نشان می‌دهد مردم با این کار ارتباط برقرار کرده‌اند. البته اگر قسمت‌‌های سریال بیشتر بود بهتر می‌شد به موضوع پرداخت. نظرم حیف شد، لازمه تاثیرگذاری چنین مجموعه‌هایی ممتد بودن آنهاست تا بسترهای لازم برای هشدار و اندرز به بیننده فراهم و نتیجه مطلوب حاصل شود.

شما نقش‌های منفی را دوست ندارید؟

چرا اتفاقا، خیلی به نقش‌های منفی و حتی طنز علاقه‌دارم اما شاید به دلیل کارهایی که در ده سال گذشته بازی‌کرده و در یک قالب مشخص جاافتاده‌ام چنین نقش‌هایی کمتر به من پیشنهاد می‌شود. البته این اواخر در یک تله‌فیلم نقش یک دختر خلافکار را بازی می‌کنم که اهل اسلحه‌کشی هم است.

تصویری که از شما برای مخاطب عام شکل گرفته، بازیگر نقش دختران معصوم، احساساتی و حق و حقوق ضایع شده است، نمی‌خواهید از این شخصیت فاصله بگیرید؟

به هر حال با توجه به چارچوب‌ها و خط قرمزهایی که برای آثار تعریف می‌شود نقش‌های مثبت معمولا شخصیت‌های شبیه به هم دارند و نقش‌های منفی هم البته از این آسیب به دور نیستند. شاید نقش‌های مثبتی که پیشنهاد می‌شود در ظاهر و از نظر کلیت شبیه به هم باشند، اما شیده در سریال برابر اصل با پری سریال «اغما» در ریزه‌کاری‌های شخصیت‌پردازی متفاوت هستند، هرچند ظاهرا یک شخصیت باشند. من به‌عنوان یک بازیگر باید برای این ریزه‌کاری‌ها تلاش کنم. با این حال خیلی دوست دارم کلیشه‌ها را بشکنم و حتی کار طنز هم انجام دهم. دلم می‌خواهد دنیایم را از لحاظ ژانری عوض کنم، نه شخصیتی.

از ابتدای ورودتان به عرصه بازیگری حضور کمرنگی درسینما داشته‌اید. فکر می‌کنم آخرین نقش‌آفرینی‌تان در سینما به سال 90 بازگردد. دلایل این کم‌کاری چیست؟

شخصا علاقه زیادی به سینما و تئاتر دارم، چراکه معتقدم سینما، تئاتر و تلویزیون مثل یک خانواده به هم متصلند، ولی اتفاقاتی برای من افتاده که بیشتر از سر بدشانسی بوده است. زمانی که یک بازیگر برای یک سریال قرارداد می‌بندد تا دو سه ماه سر کار دیگری نمی‌تواند برود، حالا بگذریم که برای سریال‌هایی مثل «قفسی برای پرواز» و «ساختمان85» قرارداد یک‌ساله هم داشته‌ام. در حین فیلمبرداری برابر اصل دو پیشنهاد سینمایی داشتم که متاسفانه نتوانستم همکاری کنم. این را باید به حساب بدشانسی‌هایم گذاشت، مگر این‌‌که از تلویزیون فاصله بگیرم که اصلا تمایلی به این کار ندارم. من فرزند تلویزیون هستم این رسانه باعث پیشرفت من شد، اما اگر فرصتی دست بدهد حتما در سینما هم فعالیت خواهم کرد.

پیشنهادی در سینما داشته‌اید که نپذیرفته و بعد افسوسش را خورده باشید؟

بله، زمانی که در سریال یک تکه زمین بازی می‌کردم سه کار سینمایی پیشنهاد شد که مجبور شدم هر سه را رد کنم. یا پیشنهاد بازی در فیلم «پنج ستاره» را نپذیرفتم و بعد دیدم چه فیلم خوبی از آب درآمده است. وقتی در سریال زمانی برای عاشقی بازی می‌کردم هم پیشنهاد فیلم و سریال «معراجی‌ها» را داشتم که به خاطر تداخل ده روز کاری نتوانستم در کار مسعودده نمکی حضور پیدا کنم.

برخلاف سینما درتلویزیون پرکار هستید، این علاقه و دلبستگی‌تان به رسانه ملی از کجا نشأت می‌گیرد؟

حتی اگر علاقه شخصی‌ام را هم نادیده بگیرم و این‌که محبوبیت و شهرتم تا این مقطع را مدیون تلویزیون هستم، تلویزیون در همه خانه‌ها حضور دارد و حتی در دورافتاده‌ترین نقاط کشور هم مردم آن رامی‌بینند. جایگاه و خاستگاه کار من در تلویزیون است و اگر در سینما یا تئاتر هم حضور پیدا کنم فقط گریزی است برای تجربه کردن آن فضاها.

از میان‌ کارهایی که تا به امروز در تلویزیون داشته‌اید کدام را بیشتر دوست دارید؟

من از سال 79 که همکاری‌ام را با تلویزیون آغاز کردم تا سال 86 بیشتر انتخاب می‌شدم تا انتخاب کنم، اما از سریال «اغما» به بعد حق انتخاب پیدا کردم و اصولا تمام نقش‌های بعد از سال 86 را دوست دارم، از اشرف‌السادات «مثل هیچ ‌کس» گرفته تا عارفه «قفسی برای پرواز» و پری «ساختمان 85». واقعا نمی‌توانم یکی را انتخاب کنم، همه را دوست دارم. به نوعی مثل فرزندانم هستند؛ انتخابشان کرده‌ام، دوستشان دارم و مدتی را با آنها زندگی کرده‌‌ام.

این ‌روزها مشغول چه ‌کاری هستید؟

در حال خواندن چند فیلمنامه هستم. ده روزی می‌شود که از اصفهان و سر صحنه «من فرشته نیستم» برگشته‌ام. علی صادقی و مهدی سلوکی دیگر بازیگران این فیلم هستند که قرار است از شبکه سه پخش شود.

محسن محمدی ‌/‌ جام‌جم