31 مرداد، ترور سپهبد بختیار

هجری شمسی

31 مرداد 1300

نیروی قزاق با یک حمله شدید شهر لنگرود را از احسان الله خان پس گرفت. در این زد و خورد شورشیان یکصد و پنجاه اسیر و دویست کشته و زخمی دادند

31 مرداد 1342

دانشگاه تربیت معلم تاسیس شد. دارالمعلمین عالی نام مدرسه‏ ای عالی بود که در سال 1307 ش برای تربیت معلم مدارس متوسطه تاسیس شد و در سال 1312 ش به دانشسرای عالی تغییر نام یافت. این دانشسرا دارای دو قسمت علمی شامل رشته‏ های ریاضیات، طبیعیات، فیزیک و شیمی و قسمت ادبی با رشته‏ های ادبیات، فلسفه، تاریخ و جغرافی بود. دانشسرای عالی پس از تاسیس دانشگاه تهران، جزیی از آن شد تا این که در سال 1334 ش، از دانشگاه تهران استقلال یافت. در تابستان 1342، دانشسرای عالی منحل شد و وزارت فرهنگ وقت، دانشگاه تربیت معلم را تاسیس کرد.

31 مرداد 1349

سپهبد تیمور بختیار ترور شد. وی که از چندی پیش در عراق می زیست و فعالیت بزرگی را علیه رژیم شاه اجرا می کرد در شکارگاه اطراف بغداد توسط یک عضو امنیتی ایران که خود را از نزدیکان او قرار داده بود به ضرب پنج گلوله به قتل رسید. قاتل چهل و هشت ساعت بعد در مرز ایران و عراق در میان باتلاق دستگیر شد و پس از محاکمه تیرباران گردید.

25 شوال 148

حضرت امام جعفر صادق(ع) پیشوای ششم مسلمانان به دست خلیفه‏ عباسی، منصور دوانیقی مسموم و در مدینه به شهادت رسید. امام صادق(ع) به شیخ الائمه نیز معروف است زیرا عمر ایشان از تمامی ائمه اطهار(ع) طولانی تر است. حضرت را در قبرستان بقیع در کنار پدر، جدّ و امام حسن مجتبی(ع) دفن کردند. آن امام به هنگام شهادت شصت و پنج سال داشته و مدت سی و چهار سال از امامت حضرتش می‏ گذشت. در میان امامان معصوم(ع)، برای هیچ کدام همانند امام صادق(ع) فرصت و شرایط مساعدی پیش نیامد تا بتوانند در سطح وسیع به انقلاب فرهنگی بپردازند.

میلادی

22 اگوست 1864

قرارداد "ژنو" در مورد عدم تعرض به مجروحین و اسیران جنگ امضا شد. پس از پیشنهاد شخصی به نام هنری دونان مبنی بر این که خدمت به رنجوران و زخمی‏ های نظامی، فعالیتی بی‏ طرف محسوب شود، انجمن خیریه ژنو، از این پیشنهاد استقبال کرد. در نتیجه یک کنفرانس بین‏ المللی با شرکت نمایندگان 16 کشور آسیایی، افریقایی، امریکایی و اروپایی در ژنو تشکیل یافت و موافقتنامه سال 1864م برای بهبود وضع مجروحان نظامی میادین جنگی تدوین یافت. این قرارداد که نمایندگان 12 دولت از کشورهای شرکت‏ کننده آن را در 22 اوت 1864م امضا کردند، شامل این موارد بود: بی‏ طرف شمردن متصدیان خدمات پزشکی نیروهای مسلح، رفتار انسانی با زخمی‏ ها و بی‏ طرفی غیر نظامیانی که داوطلبانه به کمک زخمی‏ های جنگ می ‏شتابند. هم‏چنین علامتی بین‏ المللی به منظور مشخص ساختن اعضا و وسایلی که در این راه به کار می‏ روند پیش‏بینی شده بود. این قرارداد زمینه پیدایش سازمان صلیب سرخ جهانی شد.