منتظر قانون نباشید

کار به جایی رسیده که این روز‌ها گاهی خبر کودک آزاری در مهدهای کودک و مدارس نیز منتشر می‌شود، اما نکته اینجاست که در مقابل این حوادث اسفبار کارشناسان از نبود قانون کاملی در این حوزه حرف می‌زنند.

واقعیت اینجاست که در کشورمان خیلی‌ها فقط شعار حمایت از حقوق کودکان سر می‌دهند، چون تاکنون تعریف واضحی از کودک‌آزاری ارائه نشده است.

برای نمونه چند سالی است که لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان در کمیسیون قضایی مجلس در دست بررسی است و با توجه به طولانی شدن رسیدگی به آن به نظر می‌رسد نمایندگان عزم جدی برای تصویب قانون جدید در این حوزه ندارند، اما نکته اینجاست که نبود قانون فقط مشکل رسیدگی به مسائل کودکان نیست، زیرا قوانین پراکنده‌ای در این حوزه وجود دارد، ولی ضمانت اجرایی مناسبی ندارند.

علاوه بر این باید تاکید کرد که فقر فرهنگی و آموزشی نیز سبب شده بیشتر کودکان از سوی اعضای خانواده و افرادی مورد اذیت و آزار قرار بگیرند که به نوعی باید مدافع اصلی آنها باشند بنابراین باید به مسئولان هشدار داد علاوه بر قانونگذاری چاره‌ای برای ارتقای فرهنگ خانواده‌ها و نظارت بر فعالیت اولیای مدارس و مهدهای کودک بیندیشند، زیرا کودک‌آزاری‌هایی که در این مکان‌ها اتفاق می‌افتد بندرت از سوی کودکان بازگو می‌شود.

نکته دیگری که در این میان باید به آن اشاره کرد کمبود شدید امکانات و نیرو در مراکزی است که اکنون متولی رسیدگی به پرونده‌های کودک‌آزاری هستند.

به عنوان مثال مسئولان اورژانس اجتماعی 123 سازمان بهزیستی با توجه به امکانات کمی که در اختیار دارند، تمایلی برای تبلیغ خدماتی که ارائه می‌کنند ندارند؛ اکنون فقط 15 گشت اورژانس اجتماعی 123 تهران بزرگ را پوشش می‌دهد، این در حالی است که کارشناسان این گشت‌ها نیز آن طور که باید و شاید قادر نیستند به موارد کودک‌آزاری رسیدگی کنند، زیرا این افراد تاکنون به عنوان ضابط قضایی شناخته نشده‌اند، به همین دلیل هنگام مشاهد کودک‌آزاری مشهود نیز نمی‌توانند بدون حضور ماموران پلیس به این موارد رسیدگی کنند. با توجه به این مشکلات باید تاکید کرد رفع مشکلات حقوق کودکان در کشورفقط نیازمندقانون نیست، بلکه مسئولان باید کمی به آنچه که می‌گویند، باور داشته باشند.

مهدی آیینی - ‌گروه جامعه