«آقاخانی» در بازیگری بهتر است

از فیلمنامه‌هایی که آقاخانی برای تلویزیون نوشته، می‌توان به چاردیواری، پیامک از دیار باقی، روزگار خوش حبیب آقا و متهم گریخت اشاره کرد. سریال‌های خروس، دزد و پلیس، خوش‌نشین‌ها، راه در رو، زن بابا و روزهای بد به‌در که عید امسال به نمایش درآمد، از جمله سریال‌هایی است که سعید آقاخانی آنها را کارگردانی کرده است و از بازی‌های او در تلویزیون می‌توان به بازی در پرواز ۵۷، ساعت خوش، سال خوش، همه فرزندان من، کمربندها را ببندیم، من یک مستاجرم، متهم گریخت، روزگار خوش حبیب آقا، چاردیواری و سریال دیگری که این شب‌ها از شبکه سه به نمایش در می‌آید، اشاره کرد.

موارد ذکر شده بخشی از فعالیت‌های سعید آقاخانی است اما آنچه از این سریال‌ها در خاطره همه ما ته‌نشین شده، گواه این نکته است که آقاخانی بیشتر از آن‌که به فوت و فن‌های کارگردانی و نویسندگی مسلط باشد، هنر بازیگری را می‌شناسد.

او با وجود این که فیلمنامه‌های خوبی برای تلویزیون نوشته و آثار دیدنی کارگردانی کرده اما همیشه در مقام بازیگر بهتر و موثرتر ظاهر شده است.

به عنوان نمونه این شب‌ها، آقاخانی در سریال دیگری و در نقش قباد با همان مولفه‌های آشنایی که معمولا در سریال‌ها سعیدآقاخانی و رضا عطاران دیده‌ایم، به مخاطب معرفی می‌شود؛ مردی که شلوار شش جیب می‌پوشد، یک وانت قدیمی و زهوار در رفته دارد و بلندگوی روی وانت گویای حرفه و جایگاه اجتماعی اوست. آقاخانی در این نقش با همین مولفه‌های کم و بیش کلیشه‌ای از فردی متعلق به طبقه فرودست و رنج کشیده ظاهر می‌شود و نقش مردی را که در کوران زندگی، پخته و آبدیده شده به شکلی باورپذیر و ملموس به نمایش می‌گذارد.

در این که چهره و فیزیک این بازیگر به او در ایفای چنین نقشی بسیار کمک می‌کند، تردیدی نیست اما به گواه سابقه آقاخانی می‌توان گفت او شناخت دقیقی از افراد طبقه قباد دارد و براحتی می‌تواند در قالب یکی از آنها ظاهر شود.

تعداد آثاری که آقاخانی به عنوان نویسنده، بازیگر و کارگردان در آنها تصویری از این طبقه اجتماعی را به نمایش گذاشته قابل توجه است و او به کمک همین شناخت به نقش قباد عینیت بخشیده و نتیجه حضورش در سریال سبب شده که در قیاس با امین حیایی به عنوان بازیگر یک نقش کوتاه، احمدکاوری به عنوان کارگردان و حتی محمدحسین لطیفی در مقام نویسنده، در سریال دیگری بهترین باشد.

(آذر مهاجر / جام جم)