کتاب‌های بهائیت از جانب جامعه بهائیت نیز مورد نقد جدی است

به گزارش جام جم آنلاین حجت الاسلام و المسلمین روزبهانی در برنامه شب آسمانی شبکه قرآن و معارف سیما بیان داشت: در بهائیت آن چیزی که از زبان محمد علی شیرازی و حسین علی نوری گفته شده است کلام خداوندی محسوب می‌شود، «بیان» کتاب محمد علی شیرازی است که در دو جلد فارسی و عربی نوشته شده است و این اولین باری است که فردی که مدعی است پیامبر می‌باشد کتابی با دو زبان را ارائه می‌دهد.

وی ادامه داد: محمد علی شیرازی ادعا دارد که کتاب بیان تا روز قیامت یک میزان است و هرکس از این کتاب منحرف شود به جهنم خواهد رفت، جالب این است که این کتاب دارای اشکالات بسیار فراوانی است، ناقص بودن، اشتباهات ادبی، فقر معنوی کتاب و تآویلات نابه‌جا از اشکالات بارز «بیان» است.

حجت الاسلام روبهانی بیان داشت: حتی خود بهائیان به علت اشکالات متعددی که در این کتاب وجود دارد جرأت ندارند که این کتاب را به طور کامل ارائه دهند زیرا در جامعه بهائیان نیز جوانانی پیدا می‌شوند که به دنبال حقیقت هستند و با دیدن این اشکالات نقدهای جدی به کتاب وارد خواهند کرد.

وی تأکید کرد: جالب این است که محمد علی شیرازی، بزرگ بهائیت ادعا دارد که من در عرض 5 ساعت به اندازه تعداد آیات قرآن می توانم بنویسم و این تندنویسی را هم جزء معجزات خود مطرح می کند یک بار در مجلسی بار دیگر این معجزه را بیان می‌کند و کسی بلند می‌شود و می‌گوید اگر معجزه تو تندنویسی است که کارمند من از تو تندتر می‌نویسد پس من ابتدا باید به او ایمان بیاورم.

وی اضافه کرد: بزرگ بهائیت علیرغم همه ادعاهایش در پایان نیز نتوانسته کتاب بیان را به پایان برساند و این کتاب ناقص مانده است و این خودش دلیلی بر کذب ادعاهای محمد علی شیرازی است.

حجت الاسلام روزبهانی گفت: در جایی از کتاب عربی «بیان» آمده است «ان کان چاپا» در حالی که حتی یک دانش آموز دبستانی هم می‌داند که چ و پ در زبان عربی وجود ندارد، این مطلب و مطالبی از این دست همه اشتباهات ادبی است و از فقر این کتاب خبر می‌دهد.

وی به بعضی از موارد کتاب بیان اشاره کرد و گفت: در این کتاب آمده است که استفاده از دارو مطلقاً حرام است، بدون لگام نباید سوار حیوانات شد، تخم مرغ را قبل از پخته شدن به جایی نزنید زیرا هم باعث خراب شدن محتویات آن می‌شوید و هم این غذای باب در روز قیامت بوده است.

این کارشناس مذهبی در پایان خاطرنشان کرد: در جایی از کتاب نیز مواردی آمده که انسان حتی شرمش می‌آید که آن را مطرح کند از جمله این مطلب که بیان کرده اگر بر هر فرد بابی واجب است که ازدواج کند و بچه دار شوند اما اگر یکی از افراد به هر دلیلی نمی توانست فرزنددار شود می‌تواند فرد دیگر با اجازه همسرش به فرد بابی دیگر مراجعه کرده و از او فرزند بیاورد.