پروتئینی برای جوان ماندن

در راستای همین نیاز روزافزون بازار بود که محققان موسسهHSCI در تحقیقات خود پروتئینی به نام GDF11 را به موش‌های مسن تزریق کردند، در این آزمایش آنها متوجه بعضی از نشانه‌های جوانی در برخی از اندام‌های موش شدند، حتی بعضی از آسیب‌هایDNA که همزمان با فرآیند پیری ظاهرمی شوند، از بین رفتند. پروتئین GDF11معمولا در موش و انسان یافت می‌شود و به علت خاصیت‌های احیاءکنندگی که دارد روی انسان نیز آزمایش شده است. در تحقیقات قبلی قلب موش‌های مسن مورد بررسی قرار گرفت، به صورت مداوم خون موش‌های جوان که حاوی پروتئین GDF11بیشتری بود، به موش‌های مسن تزریق می‌شد. قلب آنها از نظر اندازه شروع به کوچک‌شدن نمود که باعث می‌شد موش‌ها شاداب و جوان به نظر برسند. در تحقیقات فعلی استفاده از پروتئین به دو روش مورد آزمایش قرار گرفت، در اولین مرحله آزمایش، عمل پیوند دستگاه گردش خون یک موش جوان و مسن ازطریق سیستم پارابیوز انجام شد. این فرآیند باعث می‌شود ‌ خون سرشار از پروتئین موش جوان به طور مداوم در سیستم گردش خون موش مسن به جریان دربیاید، در نتیجه تاثیر پروتئین به حداکثر خواهد رسید. در روش دوم پروتئین GDF11با یک دوز تعیین‌شده به موش مسن تزریق می‌شود. نتایج به‌دست‌آمده در تحقیقات جدید نشان می‌دهند‌ تاثیرات مثبت پروتئین فقط شامل عضله قلب نمی‌شود، بلکه اعضای دیگر بدن را نیز در بر می‌گیرد. آنالیز مغز موش‌های مسن با استفاده از تصاویر ام.آر. آی (MRI) افزایش در یاخته‌های اولیه را به همراه توسعه سلول‌های خونی در مغز نشان می‌دهد. به‌واسطه افزایش جریان خون در مغز موش ممکن است بعضی از تاثیرات ادراکی و شناختی دوران پیری معکوس شود، برای مثال می‌تواند باعث بهبود سیستم بویایی گردد. گروه تحقیقاتی مزبور معتقد هستند که این پروتئین می‌تواند باعث درمان نارسایی قلبی دیاستولی (اتساع قلب در سیکل قلبی) گردد یا بیماری آلزایمر را که دوران پیری نمود پیدا می‌کند درمان نماید. دانشمندان به تحقیقات خود در این زمینه و این بار آزمایش روی انسان ادامه خواهند داد و امیدوارند ‌ طی سه‌ تا پنج سال آینده داروهایی را برای مقابله با پیری و مشکلات آن به دنیا عرضه کنند.

نرگس عبداللهی / جام جم

منبع: gizmag