اعتراض مردم به تبعیض در پوشش برنامه های ورزشی

به گزارش تحریریه ایروالی جام جم ورزشی، اما در این بین مردم زیادی به شیوه و نوع حمایت از تیم های ملی در شبکه های اجتماعی دست به اعتراض وسیعی زدند. این اعتراض ها هیچ گاه به صورت دقیق مورد توجه مسئولین قرار نگرفت، اعتراض هایی که الحق به جا و درست بوده است.

در سال های گذشته گرچه ورزش توپی کشور چه خواسته و چه ناخواسته فوتبال بوده است اما مردم ایران دیگر پذیرای نا عدالتی و بزرگ نمایی نیستند. والیبال ایران از سال 2011 تا به حال مایه فخر و آبرو و غرور ملی ایرانیان در سراسر کره خاکی شده است ولی اما انگار هنوز رسانه های ملی و روزنامه های ورزشی این مهم را متوجه نشده اند از پخش نشدن منظم مسابقات لیگ برتر والیبال تا مسابقات مهم دیگر تیم های ملی والیبال کشور های قدرتمند مانند برزیل و روسیه در المپیک و قهرمانی جهان و پخش شدن بی دلیل مسابقات فوتبال دوستانه آلمان یا نیجریه در رسانه ملی باعث اعتراض مردم نسبت به بی توجهی حرف آن ها توسط مسئولین شده است.

گرچه روزنامه های رسمی کشور بی دلیل برخی از چهره های فوتبالی را بزرگ نشان داده اند و همچنان هر روزه تصاویر چهره ی آن ها بدون هیچ توضیح و نظرسنجی از مردم بر روی صفحه ی اول روزنامه های ورزشی کشور نقش می بندد. گاه باید متاسف بود که چرا موضوع خودرو میلیونی یک مربی فوتبال از نظر اعتبار ارجح تر از خبرهای مهم دیگر ورزش های کشور است. حال باید گفت روزنامه ملی ورزشی یا روزنامه میلی فوتبالی؟ حامد حدادی، محمد موسوی، بهداد سلیمی، سعید معروف و ده ها نفر از این ورزشکاران بزرگتر از دعوای دو فوتبالیست معمولی هستند اما این موضوع را جهان می داند اما چرا روزنامه ملی به آن تن نمی دهد و بر خود واجب می داند با بازیکن دسته چندمی از کشورهای دیگر مصاحبه ای داشته باشد و تصویر بزرگ آن ها را با درج در روزنامه خود به کیوسک مطبوعات بفرستد . در این میان امثال حمزه زرینی که برای این کشور مصدوم و از بازی محروم شده اند هیچ جایی در روزنامه ورزشی کشور ندارند. اگر هم قرار است مصاحبه ای صورت گیرد چرا با بازیکنان مطرحی که به ایران آماده اند صورت نمی گیرد اما بارها دیده شده است که بازیکنان درجه چندم فوتبال مانند کبه به دلیل فوتبالیست بودنشان به بازیکنانی مانند نیکو رریکی ولادو پتکوویچ و رودریگو سانتا که قهرمانی المپیک را در کارنامه خود دارد ترجیح داده می شوند.

شاید دلیل این ماجراها و این اتفاقات تلخ یک چیز باشد آن هم بزرگ نمایی فوتبال و بی عدالتی در قبال دیگر ورزش های معتبر، چرا چون اگر پرسشی از مسئولین این روزنامه ها داشته باشیم بدون هیچ دلیلی می گویند فوتبال فوتبال فوتبال حتی آب خوردن یک فوتبالیست مهمتر از فینال لیگ برتر بسکتبال و والیبال است. باید فکر کرد و دید که کشورهای بزرگ فوتبالی دنیا در رسانه های خود عدالت برقرار می کنند اما فقط در ایران است که فوتبال نه چندان با کیفیت و معتبر را با غلو به تیتر رسانه های خود تبدیل می کنند. اما باید قبول کرد این خواسته مردم نیست چرا که آن عاشق فوتبال هم بعد از خروج از استادیوم آزادی اولین معترض به کیفیت بازی است. و یادمان نرود همین دیروز انگار نه انگار که تیم ملی والیبال کشورمان در اردو بلغارستان به سر می برد هر سه شبکه یک دو و سه سیما از اردوی تیم ملی فوتبال گزارشی را تهیه و نشان دادند اما تیم ملی والیبال غریبانه به کار خود ادامه می دهد. گاهی هم دیدار تیم فوتبال سویا مهم تر از فینال پنجمین لیگ معتبر دنیا یعنی سری آ والیبال است که حتی خبری از این مسابقات در رسانه ها درج نمی شود.