وقتش رسیده است ...

قصد تکرار آمار و ارقام وضعیت هر بخش را نداریم که ده‌ها بار از زبان مسئولان امر برای اثبات و مستندسازی اظهاراتشان بیان شده است. اما باید به گونه‌ای ساده و صریح به افکار عمومی اعلام کرد که چهره ناخوشایند واقعیت ته کشیدن منابع موجود کشور در حال رخ‌نمایی به افکار عمومی است، به طوری که اگر اقدام جدی و مشخصی از سوی تک تک شهروندان برای صرفه‌جویی صورت نگیرد، خیلی زودتر از این حرف ها با جیره‌بندی آب و برق مواجه خواهیم شد و خود و خانواده‌مان تبعات و دشواری‌های ناشی از آن را به چشم خواهند دید.

بر این اساس وضع منابع آبی کشور بدتر از برق است؛ چرا که تولید آب اصولا دست بشر نیست و ابر و باد و مه و خورشید و فلک باید در این باره اقدام کنند؛ اما در تولید برق در نهایت می‌توان با صرف منابع کشور و سرمایه‌گذاری در ساخت نیروگاه و احداث خطوط انتقال، مشکل را تسکین داد؛ لذا ظاهرا زمان آن فرا رسیده است که احساس کنیم درخواست صرفه‌جویی، بخصوص در مصرف آب، یک درخواست فانتزی و رسانه‌ای نیست که پیش از آغاز سریال یا فیلم تلویزیونی تیزرهایش را برای چند ثانیه تحمل کنیم و بعد همان آش و همان کاسه باقی بماند.

امروز با در خطر بودن 517 شهر کشور به دلیل معضل بی‌آبی و در حالی که متوسط موجودی آب سدها به کمتر از 40 درصد رسیده و بارندگی‌های بهاری در بسیاری استان‌ها به زیر 50 درصد در مقایسه با سال قبل است، در مقابل کم‌اعتنایی مردم به صرفه‌جویی، مصرف را افزایش داده است. مشکل بیش از آنچه فکر می‌کنیم بزرگ است.

لذا این هشدار را از این قلم نشنیده و شنیده بگیرید که اگر تک‌تک ما از همین امروز در جزئی‌ترین رفتارهای شخصی و اجتماعی‌مان در مصرف آب تجدیدنظر نکنیم وخود را مقید به پاره‌ای روش‌ها و رفتارهای جدید از زندگی روزمره جدید نگردانیم، توأمان هم پولمان و هم آسایشمان ضربه خواهد خورد. لذا بیایید شروع کنیم: هنگام صابون زدن دست‌ها شیر آب را ببندیم، برای شستشو در لحظات چند ثانیه‌ای که نیاز به آب نداریم، دوش را ببندیم، در مصرف آب برای شستن خودرو یا آبیاری فضای سبز منزل به طور جدی تجدید نظر کنیم... تغییر، کار دشواری نیست.

سید علی دوستی موسوی - دبیر گروه اقتصاد