ایران هراسی در سریال هوملند؛ توطئه یــــــا توهم توطئه؟

 سریالی که در آن ماموران ایرانی متهم به کشتار مردم در رستوران و... می‌‌شوند و ماموریت بعدی‌‌شان هم اخلال در امنیت آمریکا و نفوذ در سرویس‌‌های امنیتی این کشور است... در نگاه اول شاید داستان سریال صرفاً بستری برای تولید یک اثر پربیننده در گونه جاسوسی به حساب بیاید که برای تعلیق و هیجان نیاز به بدمن‌‌ها داشته و این‌‌بار بر حسب اتفاق این شخصیت‌‌های بد، ایرانی از کار درآمده‌‌اند و خلاصه فقط با یک سریال طرفیم که هیچ هدف خاصی جز سرگرمی ندارد، اما آیا واقعاً ماجرا به همین سادگی است و منتقدان سریال توهم توطئه دارند یا سریال هدف خاصی دارد و با هدف تخریب کشورمان تولید شده است؟ برای این‌‌که بدانیم کدام نظر درست‌‌تر است باید چند نکته را از نظر بگذرانیم

فصل‌‌های قبلی سریال درباره عراق و مبارزه ماموران آمریکایی با القاعده بوده اما بر اساس شواهد موجود روند سریال بدون طرح قبلی از فصل سوم به سمت کشورمان تغییر می‌‌کند.

هوملند در حقیقت برگردانی است از سریال «اسیر جنگی» محصول رژیم اشغالگر قدس.

پخش فصل سوم سریال آن‌‌هم با این محتوا، به طرز عجیبی تقارن داشت با دور تازه فعالیت دیپلماتیک کشورمان در زمینه هسته‌‌ای، آن هم در شرایطی که تیم دیپلماسی ما اذهان مردم جهان را علیه تحریم و فشار علیه کشورمان آماده کرده و در این بین القای وجود دشمن به افکار عمومی، همیشه گزینه مناسبی برای سیاسیون آمریکایی بوده تا بتوانند توجیه مناسبی برای صرف بودجه‌‌های هنگفت نظامی داشته باشند، چرا که وقتی احساس شود آمریکا هنوز توسط دشمن در خطر است ماجراجویی سران آن کشور هم برای مردمشان و افکار عمومی در تمام نقاط دنیا توجیه دارد.

شخصیت‌‌های سریال به راحتی از مقصود اصلی عوامل رمزگشایی می‌‌کنند، از ماجرای مرحوم ناصر حجازی که بگذریم، همان شخصیت مجید جوادی بعد از استفاده از هویت ناصر حجازی، یک بار دیگر از هویتی جعلی استفاده می‌‌کند و این بار اسم مستعارش «زرین» است، خلاصه بر حسب تصادف کسی که اسمش مجید جوادی است نام جعلی‌‌اش هم می‌‌شود «زرین»!! و شباهت این اسم با نام وزیر امور خارجه کشورمان یعنی محمد جواد ظریف توهمی بیش نیست! البته این جوادی با هویت جعلی زرین، عینک و ریش پروفسوری و موهای جوگندمی هم دارد!

ماموران امنیتی آمریکا برای خنثی کردن اقدامات زرین و... از یک پدر و دختر ایرانی استفاده می‌‌کنند که اتفاقاً بازیگرانش هم ایرانی هستند، نقش دختر را نازنین بنیادی بازیگر «آیرون من» و سریال «چگونه با مادرتان آشنا شدم» بازی می‌‌کند که چندی قبل فرقه‌‌ای عجیب نامش را با طرح موضوع ضرورت ازدواجش با تام کروز و برگزیده بودنش بر اساس آموزه‌‌های فرقه برای این ازدواج بر سر زبان‌‌ها انداخت و نقش پدر هم به عهده یکی از بازیگران شاخص فیلم فارسی‌‌های پیش از انقلاب است که بعد از انقلاب نقش پررنگی در تولید آثار ضد ایرانی داشته که یک نمونه‌‌اش فیلم «سنگسار ثریا» است.

جالب‌‌تر آن‌‌که آن شخصیت ایرانی سریال که خرابکار، تروریست و مامور جمهوری اسلامی معرفی می‌‌شود قبل از انقلاب با ساواک همکاری داشته!!! اما آن یکی که به عنوان یک ایرانی مامور امنیتی آمریکا است مقید به حفظ حجاب است و مسائل شرعی!!

اگر همه این نکات متقاعد کننده نبود ذکر این نکته می‌‌تواند موثر باشد که دولت آمریکا همیشه به صورت مادی و معنوی از چنین آثاری حمایت می‌‌کرد تا بتواند سیاستگذار تولید آثار مشابه بعدی باشد، اما کمتر این حمایت را علنی می‌‌کرد، اما در مراسم اسکار سال قبل وقتی میشل اوباما همسر رییس‌جمهور ایالات متحده، جایزه اسکار را به فیلم ضد ایرانی «آرگو» داد ماجرا کمی علنی شد تا این‌‌که اخیراً اوباما در جمع کارکنان شرکت «دریم ورکز»، گفت: ما (دولت آمریکا) از طریق شما (هالیوود) یک فرهنگ جهانی را شکل می‌‌دهیم... ای کاش من هم اینجا در کنار شما کار می‌‌کردم... هالیوود نقشی اساسی در اشاعه ارزش‌‌های فرهنگ آمریکایی و همچنین شکل‌دهی یک فرهنگ جهانی دارد، چه باور کنید و چه نکنید، هالیوود و صنعت سرگرمی از برخی جهات، بخشی از دیپلماسی آمریکاست، صنعت سرگرمی بخش بزرگی از صادرات کشور ما را در بر می‌‌گیرد.» با این اوصاف بعید است سیستمی که وظیفه دارد بازوی فرهنگی، اقتصادی و دیپلماتیک دولت آمریکا باشد صرفاً برحسب تصادف و برای سرگرمی اثری را با این همه کُدهای مشخص تولید کند.

سید مصطفی صابری، هفته نامه جیم