سیاستمدار متدین

انسان متدین، یعنی انسانی که عقاید و باورهای صحیح دارد، رفتارش مبتنی بر شریعت و رعایت حلال و حرام الهی است و در کنار همه اینها، اخلاق را به‌عنوان یک رکن مهم در رفتار، فراموش نمی‌کند.

زمانی که این ویژگی‌ها در رفتار و مواضع یک سیاستمدار تجلی پیدا می‌کند، اهمیتی مضاعف می‌یابد و زیبایی تلفیق دین و سیاست را می‌توان به‌طور عینی به تماشا نشست.

تماشای این نمونه‌های عملی است که تفاوت‌های سیاست توام با دین را از سیاست بدون دین یا با حضور کمرنگ دین، نمایان می‌کند و تصویری دلربا از «دولت اسلامی» یعنی دولتی را که همه دولتمردانش از چنین ویژگی‌ای برخوردار باشند، در معرض نگاه ما قرار می‌دهد.

اگر حبیب‌الله عسکراولادی خود را ذوب در ولایت و عاشق امام زمان(عج) و نایبش می‌دانست و حقیقتا هم چنین بود، اگر او را در هیات منصفه مطبوعات و هرجای دیگر، مصداق انصاف می‌یافتیم، اگر در حضور او براحتی می‌شد انتقاد کرد اما غیبت و نسبت‌های ناروا با عکس‌العمل او مواجه می‌شد، و اگر پیوند او با روحانیت اصیل هیچ‌گاه گسسته و حتی سست نشد، همه و همه به این دلیل بود که عسکراولادی، سیاست را عین دیانت می‌دانست و این اعتقاد را در عمل به اثبات می‌رساند. حبیب خدا از میان ما رفت، اما اندیشه و منش این مبارز و مجاهد فی‌سبیل‌الله و این سرباز ولایت در برابر ماست تا بدانیم می‌شود در عالم سیاست بود و مواضع شفاف و صریح و شجاعانه اتخاذ کرد و در عین حال دیندار بود.

مهدی فضائلی - جام‌جم