آخرین نامه

نامه به دست امام می‌رسد. نامه‌ای پس از نامه‌های دیگر و نوشته‌اند که در یک روز 600 عریضه و کتابت و همچنان نامه پس از نامه و یکباره و چندباره 12هزار نوشته و عریضه نزد حضرت می‌رسد و چه دعوت فراگیری!

اینک آخرین نامه به دست آقا می‌رسد؛ نامه‌ای که هانی بن هانی بسیعی و سعید بن عبدالله حنفی از کوفه به مکه آورده‌اند. نامه‌ای به محضر حسین بن علی امیرمومنان آن هم از جانب شیعیان آن حضرت و شیعیان پدر آن امام همام.

نامه‌ای با این مضمون که آقا مردم انتظار قدوم تو را دارند. بجز تو کسی را مقتدای خود نمی‌دانند. نامه‌ای که شتاب و تعجیل فرزند رسول خدا(ص) در آن خواسته شده است.

نامه‌ای که در آن خبر از سرسبزی باغ‌ها، رسیدن میوه‌ها، ‌پر از گیاه بودن زمین‌ها سرسبزی و خرمی درختان داده شده است! و این آخرین نامه است که در آن خبر از آمادگی، آراستگی و مهیا بودن لشکر کوفیان و در رکاب بودن آن، به حسین‌بن علی داده شده است.

دو سفیر و فرستاده اهالی کوفه، در محضر امام پاسخ می‌دهند که چه کسانی نامه را نوشته‌اند و چه کسانی آن را به دست آن دو سپرده‌اند.

امام بین رکن و مقام در خانه خدا به نماز می‌ایستد و دو رکعت نماز به‌جا می‌آورد. تصمیم می‌گیرد و تصمیم خویش را به جناب مسلم بن عقیل اعلام می‌دارد. پاسخ نامه‌ها را ‌نوشت و به دست عموزاده خویش سپرد.

نامه‌ای که در آن مسلم سفیر حضرت معرفی می‌شود تا امام را از نظر و رای مردم کوفه آگاه و مطلع سازد. مسلم به کوفه می‌رسد و مردم عجب به استقبال می‌آیند و چه دست بیعتی به مسلم می‌دهند!

نامه جناب مسلم به امام و دعوت به ‌آمدن عجب زود بود، کاش نامه‌ای نوشته نمی‌شد و دعوتی صورت نمی‌گرفت که کوفیان زود رنگ باختند و سپاه 4000 نفری بیعت خویش را چه زود از هم گسیخته دیدند و متفرق کردند.

دستگیری‌ هانی و تنهایی مسلم چه لکه ننگی بر دامان مردم آن روز کوفه نشاند. چه سخت است غریبی، عهد‌شکنی و یکه‌ و تنها شدن میان نامردی نامردمان روزگار. چه داستان عجیب و اسف‌ انگیزی است قصه پرغصه مهمان‌نوازی کوفیان!

و چه سخت گذشت به حسین‌بن علی، آن گاه که خبر شهادت مسلم و هانی را در میانه راه شنید، آن گاه که شنید پیکر پاک آنان را ریسمان بسته و میان کوچه و بازار روی زمین می‌کشند، وقتی چشم‌های آقا پر از اشک می‌شود، وقتی حضرت دخترک کوچک مسلم را صدا می‌زند، نوازش و خبر شهادت بابا را می‌دهد.

محمد خامه‌یار - جام‌جم