فوتبال بی‌سقف ما

در یک ارزیابی ساده و با بررسی کف رقم‌هایی که به بازیکنان در لیگ برتر فوتبال پرداخت می‌شود، می‌توان اختلافی 1.5 میلیارد تومانی را مشاهده کرد.

هرچند در سال گذشته که سقف قرارداد مطرح بود، این سقف به کف قرارداد بازیکنان تبدیل شده بود تا بازیکنان معمولی نیز 350 تا 400 میلیونی کاسب شوند، اما حالا که این سقف از سر فوتبال ایران برداشته شده، قیمت‌ها در باشگاه‌های مختلف شناور شده است تا به نوعی هر باشگاهی که غنی‌تر است، سر کیسه را البته از جیب دولت بیشتر شل کرده و به جیب بازیکنان بریزد.

در حقیقت کف قرارداد در یک باشگاه متوسط و برای یک بازیکن معمولی در شرایطی 150 میلیون تومان خواهد بود که این رقم در یک باشگاه مطرح و پولدار دولتی به 400 تا 500 میلیون تومان می‌رسد.

طبیعی است با این روند، رقم‌ها برای بازیکنان ممتاز حد و مرزی ندارد تا با فروکش کردن عرق باشگاهی، ستاره‌ها جذب باشگاه‌هایی شوند که رقم بیشتری به آنان تعلق می‌گیرد.

هرچند با آزاد شدن باشگاه‌ها برای مدیریت منابع مالی‌شان بویژه در جذب بازیکنان مورد نظر، به شفافیت نمی‌توان در رابطه با میزان رقم‌های اختصاص یافته از سوی هر باشگاه برای بستن تیمش، اظهارنظر دقیقی داشت، اما وقتی علی فتح‌الله‌زاده مدیرعامل باشگاه استقلال به صراحت اعلام می‌کند که برای فصل سیزدهم لیگ برتر، مبلغ 20 میلیارد تومان را صرف جذب بازیکنان کرده است، می‌توان برآورد کرد که اوضاع نه‌تنها بهتر نشده، بلکه زمینه‌ای فراهم شده است تا باشگاه‌ها به هر میزان که می‌خواهند با بازیکنان موردنظرشان قرارداد ببندند.

طبیعی است در چنین شرایطی بازیکنانی چون آندو تیموریان، جواد نکونام، کریم انصاری‌فرد، خسرو حیدری، سید مهدی رحمتی، علی کریمی، سید جلال حسینی، پژمان منتظری و... بی‌قیمت می‌شوند و نمی‌توان سقفی را برایشان تعیین کرد.

به نوعی همه چیز در پروسه مدیریتی باشگاه‌ها رقم می‌خورد، آن هم باشگاه‌هایی که اکثرا دولتی هستند و چون از بودجه دولت ارتزاق می‌کنند، باید بتوانند با مدیریت اصولی هزینه، جلوی ریخت و پاش‌ها را بگیرند که طی این همه سال، بندرت چنین مساله‌ای را در فوتبال ایران شاهد بوده‌ایم.

بی‌شک اگر باشگاهی خصوصی باشد و بخواهد از جیب سرمایه‌گذارش هزینه کند، جای اما و اگری باقی نمی‌ماند و هیچ‌کس نیز معترض پرداختی بازیکنان و کادر فنی نیست، اما وقتی فوتبال ایران از فرق سر تا نوک انگشتانش دولتی است، باید از مدیران انتظار داشت که اصولی‌تر خرج کرده و احساسی عمل نکنند.

حجت‌الله اکبرآبادی - دبیر گروه ورزش