مهمانی خدا در شب‌های شیدایی

چند سالی است رمضان با شب‌های تابستان گره‌خورده و شکل شهر در این شب‌های تماشایی‌تر شده است. تاریکی شب با چراغ‌ها روشن می‌شود و خیلی‌ها بساط سفره افطار را در پارک‌ها پهن می‌کنند، تفریحی برای گذران شب‌های این ماه عزیز. تمام فضاهای عمومی شهر تهران اعم از پارک‌ها و بوستان‌ها، شب‌ها پر ازدحام‌تر از همیشه خواهد شد و شور و اشتیاق در جای جای این پایتخت جاری می‌شود.

سینما، تئاتر، گریز زدن به فضاهای فرهنگی و تفریحی و فراغتی، سئانس‌های ویژه شبانه استخرها و سالن‌های ورزشی و برنامه‌های ویژه ختم قرآن برای زدودن رخوت از تن و البته لا به لای همه لذت‌ها، ترافیک که دم دم‌های افطار گریبانگیرمان می‌شود، بهانه خوبی است برای مرور کارهایی که می‌توانیم در شب‌ها و روزهایی که مهمان خدا هستیم، انجام دهیم.

چراغ سینما تا سحر روشن است

چندسالی است جعبه جادویی با نمایش فیلم‌های ویژه ماه رمضان خیلی‌ها را در مقابل خود میخکوب کرده است.

شاید هیچ چیز به اندازه لم‌دادن مقابل تلویزیون و تماشای سریال‌های جورواجور لذتبخش نباشد، اما اگر اهل این کار نیستید یا ترجیح می‌دهید بعد از افطار تجربه دیگری از تماشای فیلم یا تئاتر داشته باشید، نگران نباشید؛ در ایام ماه مبارک رمضان اجرای طرح افطار تا سحر در سالن‌های سینمایی برنامه‌ای است که چند سالی است اجرا می‌شود.

در این طرح، سالن‌های سینمایی که ساعت 21 پایان کارشان است، معمولا در نوبت‌های ویژه اقدام به نمایش فیلم‌های سینمایی می‌کنند تا به اصطلاح چراغ سینماها روشن باشد.

نکته قابل توجه این است که بلیت همه‌ سینماهای کشور در ایام ماه مبارک رمضان نیم‌بهاست و سینماداران می‌توانند برای سئانس‌های پس از افطار با توجه به تعداد مخاطبان برنامه‌ریزی کنند و تا هر زمان که تماشاگر دارند به سئانس‌هایشان ادامه دهند حتی تا سئانس‌ سحر.

درست است اجرای نمایش‌های محیطی تئاتر شهر همزمان با ماه رمضان تعطیل می‌شود، اما تالارهای نمایشی تهران برخلاف سال‌های گذشته نه‌تنها از فعالیت خود نخواهند کاست، بلکه با روی صحنه رفتن 18 نمایش میزبان علاقه‌مندان است.

زمان نمایش بسیاری از تئاترها با آغاز ماه رمضان تغییر کرده و تمامی تئاترها نیم‌ساعت بعد از اذان مغرب شروع خواهد شد.

ورزش را فراموش نکنید

بازار مسابقات بویژه مسابقات ورزشی در ماه رمضان داغ است، از لیگ شب‌های رمضان گرفته تا ورزش‌های انفرادی که می‌توانید به‌تنهایی آن را انجام دهید.

ماه رمضان فرصت خوبی برای کوه رفتن نیست، کوه رفتن در این ماه مشکلات خاصی دارد و برنامه‌ریزی برای آن با مواقع عادی فرق می‌کند.

اساسا روزه‌داری و گرما امکان هر نوع فعالیت سنگین را در طول روز از انسان سلب می‌کند و برای همین، مثل تمام افرادی که در این ماه خیلی از تفریحاتشان را به شب‌ها و ساعات پس از افطار موکول می‌کنند، این عده می‌توانند دوچرخه‌سواری را جایگزین کوهنوردی کنند.

پیست‌های دوچرخه‌سواری در برخی خیابان‌ها پیش‌بینی شده است؛ مثل پیست دوچرخه‌سواری چیتگر و از همه ساده‌تر پارک‌ها فضای مناسبی برای این ورزش کم دردسر است.

علاوه بر این، مجموعه‌های آبی شهرداری در ایام ماه مبارک رمضان پس از افطار تا سحر به ارائه خدمات می‌پردازند و ایستگاه‌های تندرستی نیز یک ساعت بعد از افطار فعال هستند.

سئانس‌های شبانه سالن‌های ورزشی مثل استخرها نیز وقت مناسب را در اختیار آن عده از شهروندان قرار می‌دهد که دوست دارند فعالیت‌های بدنی خود را در این ماه داشته باشند.

اگر هیچ‌کدام از این توصیه‌ها چشم شما را نگرفت، دست‌کم قدم زدن و پیاده‌روی خانوادگی در فضاهای سبز و خیابان‌های زنده شهر در شب‌های ماه رمضان شما را سر شوق خواهد آورد.

جشن‌های رمضان در انتظار شهروندان

علاوه بر این، در طول ماه مبارک رمضان بیش از صد عنوان برنامه در قالب برگزاری جشنواره‌های متنوع شهری، فعالیت فرهنگی، هنری و مذهبی توسط سراهای محله و باهدایت و نظارت مناطق 22گانه همچنین سازمان‌ها و شرکت‌های تابعه شهرداری تهران در سطح این کلانشهر پیش‌بینی شده است که شهروندان می‌توانند در آنها شرکت کنند.

تعمیق مفاهیم فرهنگ شهروندی با تکیه بر ارزش‌های دینی و مذهبی، ارتقای نشاط معنوی شهروندان با رویکرد تلطیف فضاهای دینی، ایجاد انس و الفت بین شهروندان با تکیه بر تقویت ارزش‌های دینی و اسلامی و پاسداشت مراسم و مناسبت‌های مذهبی، مهم‌ترین اهداف برنامه‌های این‌ماه است.

استفاده همه‌جانبه از ظرفیت‌ جشنواره‌های شهری بویژه جشنواره آیینی شمسه در اجرای برنامه‌های‌ ماه مبارک رمضان یکی از موضوعاتی بوده که در این زمینه پیش‌بینی شده است.

در این ماه آسمانی با توجه به شناخت مدیریت شهری از ظرفیت‌های مردمی جشنواره‌های مشکات، بام، شکوفا، شمسه، سلامت محله و تسنیم نیز برگزار می‌شود.

برگزاری 220 محفل انس با قرآن در مناطق شهر تهران با همکاری مرکز فعالیت‌های دینی شهرداری تهران و مناطق 22 گانه در هر منطقه با محوریت قدردانی از فعالان، پیشکسوتان و استعدادهای قرآنی، اهدای قرآن کریم به مساجد و هیات‌های مذهبی از دیگر برنامه‌هایی است که برای این ماه پیش‌بینی شده است. یادتان نرود محافل قرائت و ختم گروهی قرآن در فاصله اذان مغرب تا سحر گنجانده شده است.

ویژه‌ برنامه‌‌های آیینی و مذهبی تکریم‌ ماه مبارک رمضان از زمان افطار تا سحر تحت عنوان «نردبان آسمان» برنامه‌ای است که بهتر است از دست ندهید.

در این ویژه برنامه در کنار اقامه نماز جماعت، سفره‌های افطاری و اطعام، مراسم‌ ختم گروهی قرآن مجید، ادعیه، سخنرانی و گفت‌وگو، پاسخ به شبهات، اجرای سرود و تواشیح، تجلیل و تشویق روزه‌اولی‌ها در مساجد، حسینیه‌ها، مراکز فرهنگی نظیر خانه‌های محله، خانه‌های فرهنگ و فرهنگسراها، بوستان‌های محلی و منطقه‌ای در طول‌ ماه مبارک رمضان برگزار می‌شود و بخش متمرکز این برنامه در دو محل میدان امام حسین(ع) و برج میلاد به‌مدت 30شب قرار دارد.

سری به باغ موزه دفاع مقدس بزنید

در طول سال‌های اخیر، باغ موزه دفاع مقدس با برگزاری ویژه برنامه شب‌های شیدایی میزبان دائم شب‌های رمضان است؛ شهروندان چند سالی است به باغ موزه دفاع مقدس می‌روند تا شب‌های شیدایی را در رقص نورو رنگ و آب به مرور خاطرات گذشته بپردازند. چه خاطراتی که از روزگار دفاع مقدس به​جا مانده است و روایتگر حماسه‌هاست، چه داستان‌های شیدایی که بر زبان سنگرنشینان دیروز جاری است.

این برنامه به‌مدت 25 شب از نوزدهم تیر و هرشب ساعت 22 آغاز می‌شود و تا ساعت 24 به طول می‌انجامد و تنها در شب‌های احیا برگزار نمی‌شود.

در برنامه شب‌های شیدایی، هنرمندان عرصه تئاتر و سینما در حوزه دفاع‌مقدس حضور خواهند داشت و این برنامه از شبکه یک سیما هم پخش خواهد شد.

ماه رمضون ترون و ترونیا

وقتی حرف از خاطره می‌شود و تهران سال‌های دور، مرتضی احمدی کتاب شفاهی خاطره‌هاست. البته این هنرپیشه و دوبلور تلویزیون، کتاب‌هایی هم در این باره نوشته است؛ کتاب‌هایی که از عادت‌ها، آیین‌ها و رفتارهای ساکنان قدیمی تهران می‌گویند.

مرتضی احمدی در این نوشته‌ها لهجه تهرانی‌ها را هم رعایت کرده است؛ لهجه‌ اهالی کوچه و بازار تهران را. بنابراین متنی از کتاب «پرسه در احوالات ترون و ترونیا» انتخاب شده که در احوالات ماه رمضان تهرانی‌هاست و باید با همان لهجه بخوانید:«نه رادیویی داشتیم، نه تلوزیونی، نه میکروفونی و نه بلن‌گویی، اما صداهامون به هم می‌رسید. تو این ماه یه ساعت مونده به سحر واسه آگاهی و بیدار شدن مردوم روزه بگیر می‌رفتیم بال پشتبون، تکیه می‌دادیم به خرپشته، یه تشت بزرگ مسی داشتیم که یه کفشو به کف پشتبون و لبه چپ و راسشو به کنده دو زانو می‌گرفتیم و با دو قطعه چوب گرد و با ریتم خاصی به وسطش می‌کوبیدیم که با صدای آشنای اون تو دل سیاهی شب یواش‌یواش چراغای خونه‌ها یکی‌یکی روشن می‌شد و زیبایی همه‌سالشو به کوچه و محله شهرمون می داد. بعد از این که همه بیدار می‌شدن نوبت به مناجات و سحری خوردن می‌رسید.

بعد غرش توپ، که تو سه نقطه ترون ـ میدون باغ شاه، میدون توپخونه و دوشون تپه شلیک می‌شد، و همین‌طور بعد صدای موذن و خوندن نماز، چراغ خونه‌ها دوباره خاموش و شهر بازم برای مدت کوتاهی به خواب می‌رف.

تو قلب زمسون با هر قدر سوز و سرما و برف و بارون حتی خود من برا نمونه یه دفه از تشت زدن و اذون گفتن و مناجات کردن غافل نشدم و همه‌ساله ادامه می‌دادم. این فقط عشق بود. موقه افطار که می‌شد مادر در کنار سمور زغالیش، که قل‌قل می‌کرد، چمبک می‌زد، با صدای غرش توپا و صدای لکوموتیوهای راه‌آهن که به چارگوشه ترون می‌رسید و رسم همه‌ساله بود، برا هر نفر نفص اسکام کمر باریک آب‌جوش می‌ریخ. پدر که بالای سفره می‌شس دعای مخصوصو می‌خوند و بش فوت می‌کرد و مام به تقلید ازون، افطارمونو وامی‌کردیم.»

آزاده بهشتی - جام​جم