به دنبال جایگزینی زمینی برای GPS

گیرنده‌های ماهواره‌های GPS وقتی در دهه 80 میلادی (حدود 30 سال پیش) به صورت جهانی شروع به کار کردند، فقط جعبه‌های بزرگی محسوب می‌شدند که باید با وسیله نقلیه‌ای، آنها را حمل می‌کردید، اما اکنون GPS به ابزاری تبدیل شد که نه‌تنها روی تمام هواپیماها، کشتی‌ها و خودروها نصب شده است، بلکه دانشمندان زیادی در تحقیقات زمین‌شناسی و نقشه‌برداری نیز از آن استفاده می‌کنند.

او می‌افزاید: «اما گاهی اوقات توانایی دستگاهی چنان قوی است که اتکای ما به آن خود تبدیل به موضوعی آسیب‌پذیر می‌شود و فکر می‌کنم امروز درخصوص GPSها در این نقطه قرار داریم».

میان این نگرانی‌ها دستکاری علائم ارسالی GPSها توسط خرابکاران نیز وجود دارد، موضوعی که همین اواخر در کره جنوبی رخ داد. دارپا از سه سال پیش با هدف تولید فناوری‌های جدید ناوبری، روی یکسری برنامه‌های متنوع شروع به کار کرد.

آنها در ابتدا قصد داشتند گیرنده GPS تولید کنند تا در مکان‌هایی که امکان دستیابی به آنها محدود بود - مانند زیر دریا - توانایی کار داشته باشند، اما اکنون کارشناسان به سبب ترس از وابستگی و آسیب‌پذیری احتمالی، درصدد ساخت دستگاهی نه در کنار GPS، بلکه به‌عنوان جایگزینی برای آن هستند.

برای رسیدن به این منظور محققان دارپا و دانشگاه میشیگان سیستم جدیدی ایجاد کرده‌اند که برای تعیین موقعیت، زمان و جهت بدون کمک ماهواره کار می‌کند و تمام این امکانات در ریزتراشه‌ای با اندازه هشت میلی‌متر مکعب قرار گرفته است.

این تراشه کوچک حاوی سه ژیروسکوپ، سه شتاب‌سنج و یک ساعت اتمی است که در کنار هم سیستم رهیاب خودکاری به وجود می‌آورند.

دارپا در نظر دارد این فناوری را در برخی زمینه‌ها بوی‍ژه مهمات‌های کالیبر کوچک یا کنترل افراد، جایگزین جی‌پی‌اس کند. روش دیگر جایگزینی موقت GPS استفاده از علائم موجود، یعنی علائم تولید شده به وسیله آنتن‌های پخش، رادیوها، برج‌های تلفن و حتی رعد و برق است.

هنوز راه‌حل یکپارچه‌ای وجود ندارد و آنها تلاش دارند با یکسری از فناوری‌های ردیابی و تثبیت زمان و مکان با کمک منابع خارجی این کار را انجام دهند.

منبع: Gpsdaily 
مترجم: نادیا زکالوند