بازیکنانی که هم در پرسپولیس و هم در استقلال بازی کرده‌اند

شاید اولین بازیکنی که یکی از دو قطب فوتبال پایتخت را به سوی تیم دیگر ترک کرد، سیدداریوش مصطفوی رئیس پیشین فدراسیون فوتبال باشد. مصطفوی در سال 1349 استقلال را به مقصد پرسپولیس ترک کرد تا این بدعت را از خود به جا بگذارد. مصطفوی آن سال به خاطر روابط صمیمی‌اش با همایون بهزادی، این حرکت عجیب را انجام داد. البته پیش از مصطفوی، بیوک وطن‌خواه هم در پرسپولیس بازی کرده بود، ملی‌پوشی که پیش از تشکیل پرسپولیس، سابقه بازی در استقلال را داشت و بنابراین نمی‌توان او را بازیکنی مهاجر بین دو تیم قلمداد کرد. بعد از مصطفوی هم 40 بازیکن دیگر بین استقلال و پرسپولیس تبادل شده‌اند که البته شاید در این بین، سه چهار نفری مرتبا بین دو تیم در حال رفت و آمد بوده‌اند مثل غلامرضا فتح‌آبادی مهاجم سرزن استقلال که پس از یک سال بازی در این تیم (بین سال‌های 58 تا 59) از سال 59 تا 64 برای پرسپولیس بازی کرد و دوباره از سال 64 تا 67 برای استقلال توپ زد. اتفاقا فتح‌آبادی در سال 67 قصد بازگشت دوباره به پرسپولیس را هم داشت که به علت آمادگی و ظهور رضا عابدیان در خط حمله این تیم، انتقال فتح‌آبادی به ثمر ننشست.

کور​ش شهبازی‌فر هم دروازه‌بانی بود که بین سال‌های 58 و 59 در پرسپولیس حضور پیدا کرد ولی اواسط دهه 60 به استقلال پیوست و اواسط دهه 70 به پرسپولیس برگشت. البته او در بین این سال‌ها در تیم‌های مختلف دیگری هم دروازه‌بانی کرد.شاهرخ بیانی، رضا احدی و مجید نامجو مطلق هم سه هافبک شاخص فوتبال ایران و استقلال در دهه‌های 60 و 70 بودند که هر یک مدتی به بازیکن کلیدی پرسپولیس تبدیل شدند. البته احدی و نامجو مطلق در انتهای دوران بازی خود پیراهن قرمز پوشیدند، اما در عین حال، همیشه خود را استقلالی دانسته‌اند.

میان بازیکنانی که در هر دو تیم بازی کرده‌اند، تنها جواد الله‌‌وردی، واحدی نیکبخت، فتح‌آبادی‌، مهدی هاشمی‌نسب، علی انصاریان، امیر موسوی‌نیا، سعید عزیزیان، مصطفوی، اکبر افتخاری، شاهرخ بیانی، منصور رشیدی و علی علیزاده بازیکنانی بوده‌اند که به طور مستقیم از یک باشگاه به دیگری پیوسته‌اند، اما بقیه یا به صورت کمکی در خدمت تیم دیگر بودند یا با یک تیم واسطه به تیم رقیب پیوستند.برخی بازیکنان مورد اشاره این موضوع هم در یکی از دو تیم، تنها یار کمکی بوده‌اند. جلال طالبی، اصغر شرفی، داریوش یزدانی، علی لطیفی و فرشاد فلاحت‌زاده یاران استقلال بوده‌اند که در مقاطعی، پیش یا پس از حضور در استقلال، به عنوان یار کمکی، پرسپولیس را در جام باشگاه‌های آسیا یا مسابقه‌های مختلف دیگر همراهی کرده‌اند. ناصر حجازی و سعید مراغه‌چیان هم هر کدام در یک بازی پیراهن پرسپولیس را پوشیده‌اند. حجازی که در سال 59 به پوشیدن پیراهن پرسپولیس کاملا نزدیک شده بود و حتی در دیدار دوستانه دی سال 59 این تیم در برابر تیم زندان قصر، در خط حمله پرسپولیس بازی کرده بود، بعد از چهار سال جدایی از استقلال و بازی در تیم شهباز، دوباره به این تیم برگشت و تا آخر، استقلالی باقی ماند. محمود خوردبین، فریدون معینی و سیدعلی افتخاری هم به صورت کمکی یار استقلال بوده‌اند. دو بازیکن ویژه هم وجود دارند که در هر دو تیم به عنوان یار کمکی به کار گرفته شده‌اند، غلام وفاخواه و سیدمهدی ابطحی یاران کمکی هر دو تیم در مسابقه‌های فوتبال جام باشگاه‌های آسیا بوده‌اند. جواد زرینچه بازیکن و مربی محبوب استقلالی‌ها هم در دیدار دوستانه پرسپولیس برابر العربی کویت (فروردین 74) و مسابقه‌های این تیم در جام بین‌المللی سنگاپور، ازجمله دیدار برابر آلستارز سوئد، پیراهن پرسپولیس را بر تن کرد و با هدایت حمید درخشان سه بازی برای پرسپولیس انجام داد.علاوه بر نام‌هایی که به آنها اشاره شد و اغلب استقلالی‌هایی بودند که به پرسپولیس پیوسته‌اند، بازیکنان دیگری نیز برای هر دو تیم استقلال و پرسپولیس بازی کرده‌اند که در بین این فهرست هم عمدتا بازیکنانی حضور دارند که بعد از بازی در استقلال به پرسپولیس رفته‌اند.

پرویز قلیچ‌خانی، احمدرضا عابدزاده، جواد الله‌وردی، اکبر افتخاری، منصور رشیدی، علیرضا واحدی نیکبخت، سعید عزیزیان، مهدی هاشمی نسب، محمود کلهر، علی اکبریان، علی انصاریان، علی علیزاده، بهزاد داداش‌زاده، سیدداوود سیدعباسی، سیدامیر موسوی‌نیا، محمد محمدی، هوار ملامحمد، محمدرضا مهدوی، فرزاد آشوبی، ابراهیم تقی‌پور، میثم بائو، مهدی صالح‌پور، خسرو پارسا و محمدرضا مهران‌پور، فهرست دیگری از بازیکنان مهاجر بین سرخابی‌ها را تشکیل داده‌اند.

به هر حال در شرایطی که سال‌هاست بازیکنان دو تیم سرشناس پایتخت، دیگر مانند گذشته بی‌محابا به تیم مقابل کوچ نمی‌کنند و اکنون بازیکنی با پیشینه پوشیدن پیراهن رقیب سنتی، در هیچ یک از دو تیم حضور ندارد، شهرآورد 76 فوتبال پایتخت، لعاب پررنگ‌تری از تعصب به خود می‌گیرد، طوری که می‌توانیم انتظار داشته باشیم دو تیم و هوادارانشان در عین رعایت حرمت و فرهنگ ، رقابتی جدی و گرم را نیز رقم بزنند.