شانس کار با ونگر را از دست ندادم

زیاد توجهی به آن نداشتم و به باشگاه اجازه دادم این موضوع را دنبال کند. پدرم و مدیر برنامه‌هایم این قضیه را پیگیری کردند و من به فوتبالم رسیدم. من در ساوتهمپتون راضی بودم ولی فهمیدم آرسنال مرا می‌خواهد و به سود من بود که از این تیم جدا شوم.

در آن مرحله از بازی به سود من بود که در آرسنال بازی کنم. پول هرگز برای من در اولویت نبوده و فقط می‌خواستم بازیکن بهتری باشم و شانس کار با آرسن ونگر چیزی نبود که از دست بدهم.

شنیدن حرف‌های آرسن ونگر درباره خودم باور نکردنی بود. بازی در آرسنال مهم‌ترین اتفاق زندگی‌ام بود.

من نمی‌توانم با یکی از بهترین مهاجمان جهان مقایسه شوم، ولی تماشای بازی او از نزدیک برایم خاطره‌ای فراموش نشدنی است. او به همان اندازه که گلزن بزرگی است، توپ‌های خوبی را برای سایر بازیکنان مهیا می‌کند. من خوش شانس بودم که در زمان اوج آنری در آرسنال بازی می‌کردم.

او در دو 100 متر از من جلو می‌زد، ولی اگر مسافت را کمتر می‌کردیم قصه فرق می‌کرد. ما زیاد با هم مسابقه نمی‌دادیم، اما تست‌های پیاپی داشتیم و من 40 متر را در 5 ثانیه می‌دویدم که بهترین زمان در باشگاه بود.

توجه زیادی به این مسائل ندارم. هیچ وقت روزنامه نمی‌خوانم و نمی‌دانم اصلا چه چیزهایی می‌نویسند؛ البته در آرسنال اکثر بازیکنان این عادت را دارند ولی زمانی که به آرسنال رفته بودم خیلی تحت تاثیر قرار می‌گرفتم. یادم هست وقتی اولین گفت‌وگوی بلند من در آخرین روزهای بازی در ساوتهمپتون منتشر شد، دوستانم دائم با من تماس می‌گرفتند و درباره آن صحبت می‌کردیم، اما حالا به شهرت عادت کرده‌ام.

آن گل برایم ارزش زیادی داشت چون با سر زدم و این موقعیت برای من که قد بلندی ندارم زیاد پیش نمی‌آید. زدن آن گل برایم شبیه زدن گل در جام جهانی بود.

من می‌توانم در هر دو جناح بازی کنم ولی پست مورد علاقه‌ام بازی در پست مهاجم کاذب است. من چند بار در این پست بازی کردم و به نظرم بهترین بازی‌ام مقابل کرواسی در مقدماتی جام جهانی بود که هت تریک کردم.

دیلی تلگراف / مترجم: امیررضا نوری‌زاده