دشمن همچنان باقی است

هر چند که با مرگ قذافی بخش عمده‌‌ای از اهداف قیام مردم لیبی محقق شده اما همچنان این کشور با جنگی دیگر مواجه است که تهدیدات آن کمتر از جنگ با قذافی نیست.

دشمنی خارج از مرزهای لیبی که به هر قیمتی تلاش دارد تا با ورود به این کشور منافع خویش را تامین نماید. این دشمنی همان غرب است. غربی که یک ماه پس از قیام مردم لیبی با ادعای حمایت از آنها با قطعنامه 1973 شورای امنیت دخالت نظامی در امور این کشور را در دستور کار قرار داد.

ناتو که مأموریت آن صرفاً در چارچوب اعضا می‌باشد در حالی دومین مأموریت خارج از خانه پس از جنگ افغانستان را اجرا کرد، که مواضع سران این پیمان نشانگر اهداف شوم و فتنه انگیزانه این کشورها علیه لیبی دارد. رفتارها و مواضع سران غرب بویژه آمریکا، انگلیس، آلمان ، فرانسه، ایتالیا نشان می‌دهد که این کشورها حاضر به رها کردن لیبی نیستند و هر کدام به بهانه کمک به مردم لیبی سهمی از منابع این کشور را طلب می‌‌کنند.

به عنوان مثال فرانسوی ها بر این ادعایند که بیشترین کمک را به لیبی برای سرنگونی قذافی داشته‌اند لذا باید سهم بیشتری برای شرکت‌های‌‌ آنها در بازسازی و نیز صنایع نفتی این کشور در نظر گرفته شود.

وزیر دفاع انگلیس رسما اعلام می کند که شرکت های انگلیسی برای ورود به لیبی باید چمدان‌های خود را ببندند. مقامات سیاسی و نظامی آمریکا نیز حضور نظامی و اقتصادی خود در این کشور را مورد تاکید قرار می‌دهند.

مجموع این رفتارها نشان می دهد که غرب به دنبال تکرار سرنوشت کشورهای استعمار شده در دوره‌های گذشته است و ادعای بشر دوستی آن نیز صرفاً بهانه‌ای برای اجرای این امر می‌باشد.

بر این اساس می توان گفت که انقلاب مردم لیبی هنوز به پیروزی کامل نرسیده و آنها با دشمنی بزرگ و خطرناک به نام طمع ورزی‌های غرب مواجه هستند که عدم وحدت در مقابله با آن، تهدیدات بیش از قذافی را برای آینده این کشور به همراه خواهد داشت چرا که غرب به دنبال غارت منابع این کشور است و در این راه نیز از هیچ جنایتی حتی ایجاد جنگ داخلی فروگذار نخواهد بود.

قاسم غفوری-جام جم آنلاین