ترمز راننده مرا به تیغ جراحی سپرد

خسروانی کاملا اتفاقی وارد دنیای هنر شد، ولی او خیلی زود توانست توانایی‌هایش را به اثبات برساند و به کار هنری‌اش ادامه دهد. طوطیا، تیک، غوغا، پاورچین، ولایت عشق، روزگار غریب، عشق سال‌های جنگ، مهر خاموش و... از جمله کارهای اوست. او این روزها برای 2 کار «مهر و خون» به کارگردانی حسین سحرخیز و «توطئه فامیلی» به کارگردانی رامبد جوان قراردادهایی امضا کرده است و این‌طور که خودش پیش‌بینی می‌کند، هفته‌های آتی، روزهای پرکاری خواهد داشت.او می‌گوید: حدود 6 سال پیش بود. سوار تاکسی شده بودم تا به محل کارم بروم. آن روز من بدون این‌که حواسم به بستن یا نبستن کمربند ایمنی باشد در صندلی جلوی خودرو نشسته و در افکارم غرق بودم. این خودرو در اتوبان نیایش باسرعت مجاز و معمولی در حال حرکت بود و من هم از پنجره خودرو، بیرون را نگاه می‌کردم. فقط برای یک لحظه یا شاید برای چند صدم ثانیه متوجه شدم راننده ترمز محکمی گرفت و من با صورت به شیشه جلوی ماشین خوردم و بعد دیگر چیزی نفهمیدم. راننده تاکسی ترمز گرفته بود، چون تعدادی ماشین با سرنشین‌های جوان در اتوبان نیایش در حال کورس بودند و راننده تاکسی برای این‌که با آنها برخورد نکند مجبور شده بود ماشین را کنترل کند.وقتی از ماشین پیاده شدم باز متوجه نبودم که چه اتفاقی افتاده و همه به من می‌گفتند خانم صورتتان خونی است. بعد از چند ساعتی که به خودم آمدم، دیدم صورتم از چند ناحیه دچار پارگی شدیدی شده، به طوری که کنار چشمم هم پاره شده بود. بعد از آن جریان من بارها تحت عمل جراحی قرار گرفتم و فقط چند جراحی روی چشمم انجام گرفت.

این اتفاق یکی از اتفاقات تلخ زندگی من بود و هنوز هم وقتی می‌خواهم گریم بشوم یا جلوی دوربین بروم، دائم نگران این مساله هستم که تصویرم چطور خواهد بود و چه کاری باید بکنم. همچنین باید بگویم که این حادثه تجربه مهمی در زندگی من بود و به همین دلیل همیشه از کمربند ایمنی استفاده می‌کنم. الان که خودم رانندگی می‌کنم، امکان ندارد بدون بستن کمربند، ماشین را روشن کنم و حرکت کنم.