زن و شوهر، متهمان قتل مادر و دختر

این هفته در بخش مرور به بازخوانی پرونده قتل یک مادر و دختر پرداخته‌ایم که بر همین موضوع صحه می‌گذارد.

کاراگاهان جنایی پلیس آگاهی تهران ظهر دوشنبه 23 تیر 1382 از قتل زن 60 ساله‌ای به نام عصمت و دختر 13ساله‌اش طناز در خانه‌شان در خیابان هویزه باخبر شدند و با ورود به قربانگاه، اجساد مقتولان را در حمام خانه یافتند.

بررسی محل جنایت و آثار بر جای مانده در یکی از اتاق‌ها که در ضلع جنوب غربی خانه قرار داشت، نشان داد عاملان جنایت، قربانیان را ابتدا در این اتاق گروگان گرفته، سپس دست و پای آنان را با چسب بسته، آن دو را مورد اصابت ضربات چاقو قرار داده و بعد پیکرهای بی‌جان آنان را به حمام منتقل کرده‌اند.

قاتل یا قاتلان که بنا به نشانه‌های موجود از پیش مادر و دختر را می‌شناختند پس از ارتکاب جنایت خودروی ماکسیما و تلفن همراه عصمت را سرقت کرده بودند. در جریان تحقیقات چند نفر از همسایگان مقتولان ادعا کردند، مردی قوی هیکل و زنی لاغراندام را سوار بر ماکسیما هنگام خروج از خانه عصمت دیده‌اند.

وقتی مشخصات ظاهری زن لاغراندام در اختیار پلیس قرار گرفت، مشخص شد وی زن 31 ساله‌ای به نام راحله است و از 3 ماه پیش به عنوان سرایدار در خانه قربانیان کار می‌کرد. همچنین فاش شد راحله در چند مرحله از خانه عصمت سرقت کرده و در یک مورد جواهراتی را به ارزش 4 میلیون تومان ربوده که تعهد داده بود اموال مسروقه را برگرداند.به این ترتیب در حالی که فقط 3 ساعت از جنایت می‌گذشت، راحله و همسر 32 ساله‌اش به نام بابک دستگیر شدند.

مرد جوان وقتی تحت بازجویی قرار گرفت در اعترافاتش گفت: «راحله در خانه مقتولان سرایداری می‌کرد. او یک بار به من گفت عصمت از وی برای سرقت‌هایی که نکرده، تعهد گرفته است. من هم تصمیم گرفتم این مشکل را حل کنم، به خاطر همین از راحله خواستم با هم به خانه مادر و دختر برویم و هر طوری شده از آنان تعهدی بگیریم که نشان دهد هیچ سرقتی در کار نبوده است. روز قتل، ابتدا راحله وارد ساختمان شد و در را باز گذاشت. من با فاصله زمانی کوتاهی پشت سرش به داخل رفتم، وقتی داخل شدم، عصمت، دخترش و راحله در اتاق بودند. من نیز آنجا رفتم، آنها با دیدن من ترسیدند، تهدیدشان کردم و دست و پایشان را با کمک راحله بستم.

چند باری خواستم تعهدنامه را امضا کنند، اما عصمت نپذیرفت و مقاومت کرد. یک ضربه چاقو به پهلوی او زدم که پذیرفت تعهدنامه را بنویسد، اما دیگر کار از کار گذشته بود، چند ضربه دیگر به او زدم، سپس به طناز که گریه می‌کرد و با التماس می‌خواست کاری با مادرش نداشته باشم، حمله کردم.»در ادامه بازجویی‌ها راحله نیز گفته‌های شوهرش را تایید کرد. همان زمان هشدارهایی درباره به‌کارگیری کارگران خانگی مطرح شد و نیروی انتظامی از مردم خواست فقط از افرادی کمک بگیرند که صلاحیتشان به تایید رسیده و احراز شده است.