نجات جان شناگران خزر 150 میلیون تومان بودجه می خواهد

تقریبا یک هفته پیش بود روزنامه جام‌جم درباره پرخطر بودن سواحل دریای خزر و لزوم توجه به نجات جان مردم هشدار داد اما حالا رسانه‌ها خبر می‌دهند 19 نفر در سواحل استان مازندران فقط در روز جمعه گذشته جان خود را از دست داده‌اند. این گونه رخدادهای ناخوشایند ثابت می‌کند با وجود تاکید‌های رسانه‌ای هنوز اقدامی از سوی مسوولان برای حفظ جان مردم صورت نگرفته است.

براساس آخرین مصوبه جلسه ستاد دریا، سازمان امداد و نجات هلال‌احمر باید با استقرار پایگاه‌های سیار امداد و نجات در سواحل دریا، غرق‌شدگان را نجات دهد اما بحث و جدل‌ها بر سر مشخص نبودن مرجعی برای پرداخت حقوق ناجیان غریق ـ‌ که هیچ سازمانی آن را عهده‌دار نمی‌‌شود سبب شده است سازمان‌های مختلف از قبول مسوولیت برای حفظ جان هموطنان سر باز بزنند.در چنین شرایطی، معاون وزیر کشور می‌گوید گره مساله حقوق 5‌/‌1 میلیارد تومانی ناجیان غریق در 3 ماهه تابستان فقط به دست وزیر کشور باز می‌شود.

یکی از مهم‌ترین علل مرگ گردشگران در سواحل دریای مازندران علاوه بر مسائلی نظیر کمبود امکانات و نیروهای نجات غریق یا فقدان مهارت شنا از سوی قربانیان، عدم اجرای طرح شناسایی مناطق پرخطر در این دریاست.

با توجه به این که حدود 95 درصد از 1000 نفر کشته‌ای که در 5 سال گذشته، در مناطق خارج از محدوده طرح سالم‌سازی دریای خزر غرق شده‌اند مقرر شد 2 سال پیش موسسه ملی اقیانوس‌شناسی طرح شناسایی مناطق پرخطر دریای خزر را آغاز کند اما این طرح همچنان به دلیل عدم تخصیص بودجه متوقف شده است.

دکتر علیزاده، معاون پژوهشی موسسه ملی اقیانوس‌شناسی درباره روند اجرای این طرح به خبرگزاری ایسنا توضیح می‌دهد: اجرای طرح شناسایی مراکز پرخطر دریایی سواحل جنوبی دریای خزر که قرار بود با همکاری سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی انجام شود به دلیل عدم اختصاص بودجه از سوی این سازمان عملا متوقف مانده است.

به گفته این مسوول، این طرح قرار است در قالب طرح «چهل، شصت» اجرا شود به طوری که ابتدا 40 درصد هزینه‌های اجرای طرح را دستگاه‌ اجرایی مربوطه ـ‌ سازمان میراث فرهنگی ـ‌ تامین کند سپس60 درصد دیگر را وزارت علوم،‌ تحقیقات و فناوری متقبل شود.

وی می‌افزاید: به علت این که اجرای این طرح با توجه به استانداردهای معمول وزارت علوم هزینه‌های بالایی داشت، در نهایت پس از 3 سال تصویب و ابلاغ شد اما به علت این که بخش مالی آن از سوی دستگاه اجرایی مربوط تامین نشده، همچنان متوقف مانده است در حالی که با توجه به این‌که این طرح با جان انسان‌ها سر و کار دارد باید اهمیت ویژه‌ای برای آن قائل شد خصوصا این که طی همین روزهای اخیر شاهد بودیم تنها در یک روز حدود 20نفر در سواحل شمال کشور غرق شدند.

معاون پژوهشی موسسه ملی اقیانوس شناسی رقم اعتبار مورد نیاز این طرح مهم را براساس محاسبات آن زمان نزدیک به 150 میلیون تومان عنوان و تصریح می‌کند: تاکنون مکاتبات زیادی با سازمان میراث فرهنگی انجام داده‌ایم، اما هنوز پاسخی دریافت نکرده‌ایم.

وی درباره اهداف اجرای طرح یاد آور می‌شود: در این طرح قرار است در کل ساحل جنوبی خزر در بخش ایرانی آن از آستارا تا استان گلستان که عمده مخاطرات آن در گیلان و مازندران رخ می‌دهد، بررسی‌ها و اندازه‌گیری‌هایی صورت گیرد تا شکل بستر، رژیم موج جریان آب و مناطق پرخطر برای شنا براساس اندازه‌گیری‌های دستگاهی و توسعه مدل و تطبیق آن، مشخص شده و توصیه‌ها و راهکارهای اجرایی لازم در این زمینه به دستگاه‌ها داده شود.

معاون پژوهشی موسسه ملی اقیانوس شناسی درباره راهکارهای کاهش تلفات ناشی از غرق‌شدگی در سواحل شمال کشور می‌گوید: یکی از راهکارها این است که بنرهای بزرگی در سواحل نصب و میزان خطر هر منطقه مشخص شود تا شناگران از ورود به مناطق پرخطر اجتناب کنند. همچنین باید در ورودی هر استان و جاده‌هایی که منتهی به استان‌های شمالی است، بنرهای بزرگی حاوی توصیه‌های مختلف نصب شود.

او همچنین معتقد است می‌توان از توزیع بروشورهایی در میان مسافران و هتل‌ها و رستوران‌ها استفاده کرد. البته تمامی این توصیه نیازمند اجرای این طرح است.

علیزاده می‌افزاید: درست است که با اجرای این طرح آمار تلفات به صفر نخواهد رسید، چرا که به هر حال افراد خطرپذیری هستند که هیچ توصیه‌ای را جدی نمی‌گیرند اما از رقم 200 تا 250 نفر فوتی بر اثر غرق‌شدگی در سال که بسیار بالاتر از استانداردهای جهانی است، بشدت می‌کاهد.

وی با بیان این که اجرای این طرح در بسیاری از کشورها سابقه 60 ساله داشته و حتی برخی کشورها با استفاده از انیمیشن و سایر روش‌های جذاب برای کودکان در سطح مهدهای کودک‌ و مدارس، اطلاع‌رسانی و آموزش‌های لازم را ارائه می‌کنند، اظهار می‌کند: تنها توصیه به مردم برای حضور در طرح‌های سالم‌سازی کار سختی است، چرا که حدود 700 کیلومتر خط ساحلی قابل دسترس در ایران وجود دارد و مردم هر جا که دسترسی به ساحل داشته باشند خود را به آب می‌زنند مسلما در این شرایط اجرای طرح علمی شناسایی مناطق پرخطر دریای خزر کمک شایانی به کاهش مخاطرات و تلفات ناشی از غرق‌شدگی خواهد داشت.