تحولات غیرقابل پیش‌بینی

مذاکرات 6 جانبه در سال 2005 با حضور کشورهای آمریکا، روسیه، چین، ژاپن و دو کره با هدف جلوگیری از فعالیت ‌های هسته‌ای کره‌شمالی در پکن پایه‌گذاری شد.

این مذاکرات تاکنون هیچ نتیجه مثبتی برای طرف‌های درگیر در برنداشته چنانچه آزمایش هسته‌ای کره‌شمالی در خردادماه گذشته بر وخامت اوضاع شبه‌جزیره کره افزود و این کشور از این زمان بصورت یکجانبه از حضور در این مذاکرات سرباز زد.

گروه 6جانبه که متشکل از کشورهای قدرتمند دنیا هستند در یک سال گذشته تمام تلاش خود را برای صرفنظر کردن پیونگ‌یانگ از انجام آزمایشات هسته‌ای به کار بستند اما در نهایت کره‌شمالی بدون توجه به هشدارهای قدرت‌های بزرگ دست به آزمایش هسته‌ای زد.

سیاست‌های کاخ‌سفید در شبه‌جزیره کره در حقیقت یکی از علل روی آوری کره‌شمالی به آزمایشات هسته‌ای بوده است.

واشنگتن در سال‌های اخیر تنها به منافع خود و متحدانش در منطقه (کره‌جنوبی و ژاپن) اندیشید و تمام سیاست‌های خود را در این جهت تنظیم کرد.

آمریکا در این سال‌ها بدون توجه به خواسته‌های کشورهای منطقه ازجمله کره‌شمالی و چین، سیاست یکه‌تازانه خود را در پیش گرفت. این سیاست با گسیل بیش از 50 هزار نظامی به ژاپن و 28 هزار و 500 نظامی به شبه‌جزیره کره عملا رنگ تهاجمی به خود گرفت.

واشنگتن در این سال‌ها با انجام رزمایش‌های مختلف با متحدانش در منطقه بحران‌های منطقه‌ای را افزایش داد و منشا مسابقه تسلیحاتی نامحدود در شبه‌جزیره کره شد.

پیونگ‌یانگ بارها از آمریکا خواسته است که از تحرکات نظامی در منطقه خودداری کند که هربار با بی‌توجهی کاخ‌سفید مواجه شده و بعداز آن کره شمالی عزم خود را برای دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای جزم کرده است.

قدرت نمایی کاخ سفید و همگرایی دیگر قدرت‌های حاضر در گروه 6 با واشنگتن در واقع منشاء افزایش بحران در این منطقه بوده که این موضوع هزینه‌های زیادی به کشورهای منطقه تحمیل کرده است. مساله شبه‌جزیره کره که می‌توانست با گفتگو و راهکارهای دیپلماتیک حل و فصل شود با در پیش گرفتن سیاست‌های خصمانه و دوگانه قدرت‌های بزرگ به سمت تنش و بحران حرکت کرد.

گزینه نظامی جهت حل و فصل بحران شبه‌جزیره هزینه‌های سنگینی برای کشورهای منطقه و آمریکا خواهد داشت و در این راستا تاکنون کشورهای درگیر از ورود به این فاز خودداری کرده‌اند. شبه‌جزیره کره طی سال‌های 1950 تا 1953 جنگی ویرانگر را پشت سر گذاشت که در جریان آن علاوه بر تحمیل خسارات فراوان مالی، صدها هزار غیرنظامی و نظامی کشته شدند.وقوع جنگ احتمالی آینده با توجه به سلاح‌های کشتارجمعی کشورهای درگیرو قطعا آسیب‌های بیشتری نسبت به جنگ دهه 50 میلادی خواهد داشت.

بنابراین طرف‌های درگیر برای پایان دادن به این بحران راهی جز تعامل و گفتگو ندارند اگرچه ممکن است این فرآیند به درازا بکشد.

منبع: ایرنا