خودزنی ‌فوتبالی از‌ نوع‌ جوانان‌

فیزیک عالی و سرعت تیمی بالای تیم به همراه استفاده از مهره‌های جوان، اما پرتجربه‌ای چون حاج صفی ، مسلمان و صادقی امتیاز های امیدوارکننده تیم نیکولیچ بود ولی در مقابل، ایرادهای فراوانی در تیم دیده شده که در کمال تعجب هیچ‌گاه دارویی برای رفع‌شان هم تجویز نشد که این نشان‌دهنده ناتوانی کادر فنی و مدیریتی در بازگرداندن شرایط مطلوب ذهنی، روحی و فنی بچه‌ها بود.

اضطراب بالا و گیج بودن بازیکنان در تقسیم وظایف حین کار با توپ و بدون توپ، کمبود مشخص تمرکز ذهنی، نبود آمادگی کامل جسمانی بخصوص در زمینه آمادگی استقامتی که افت دقایق پایانی و مصدومیت‌های پیاپی (گرفتگی‌ها و ...) را به همراه داشت، از اشکالات عمده فنی تیم نیکولیچ در بازی‌های دمام عربستان بود.

اینها تمام مشکلات تیم جوانان ایران نبود و آنها علاوه بر ضریب بالاتر اشتباهات فردی (که در تیم‌های رده‌های سنی پایه متداول است)‌ از بهر‌ه‌وری بالایی برخوردار نبودند، به گونه‌ای که در به‌ثمر‌رساندن حملات زیاد خود بسیار کم اثر عمل کردند.

ضعف در کار دفاعی و بروز اضافه‌کاری‌های هافبک‌ها هم نشان از مشکلاتی جدی در روند آماده‌سازی تیم‌ می‌داد.

در این شرایط و در حالی که تیم به عربستان و ژاپن باخته بود، مسعود معینی مسوول کمیته جوانان فدراسیون فوتبال، طی گفتگویی انتقادی با یکی از خبرگزاری‌ها، اختلاف‌های وسیع موجود در مدیریت این تیم را برملا کرد. او ضمن حمله شدید به مهدی محمدنبی ، دبیر فدراسیون فوتبال مشکلات موجود را ناشی از دخالت وی در تیم و به عهده گرفتن سرپرستی و مدیریت این تیم خواند.

معینی گفت: نبی برای فردی به نام هوشنگ مقدس که در کشور امارات به نقل و انتقال بازیکن فوتبال مشغول است آی دی کارت تهیه کرده و او را با اعزام به ازبکستان (همراه تیم ملی نوجوانان)‌ و عربستان (با تیم جوانان)‌ روی نیمکت مربیگری نشانده، در حالی‌که کریم بوستانی مربی دروازه‌بان‌های ما ناچار به سکو نشینی شده است.

نبی هم  در پاسخ هوشنگ مقدس را فردی آشنا به 6 زبان انگلیسی، عربی، چینی و .. و در عین حال همکار با فدراسیون معرفی کرد که عنوان نایب رئیسی هیات فوتبال فارس را عهده دار است تا به طور غیر مستقیم پای آیت‌الهی، رئیس هیات فارس و عضو هیات رئیس فدراسیون هم در این معضل به وسط کشیده شود.

در عین حال کریم بوستانی هم با تکذیب ناقص اظهارنظر معینی، خود را مربی دوم تیم خواند و گفت: احتمالا او بازی را ندیده چون من و مارکار آقاجانیان روی نیمکت نشسته بودیم و این اصغر اکبری و هوشمند بودند که روی سکوها قرار گرفتند.

بوستانی گفت: در ناکامی تیم جوانان همه از جمله کادرفنی مقصر بودیم و اظهارات معینی، تنها برای شانه خالی کردنش از به عهده گرفتن مسوولیت و تقصیر است.

مجید جلالی هم در همین حین می‌گوید: چون جزییات مربوط به وضعیت تیم جوانان را 5 ماه پیش به اطلاع مدیران فدراسیون رسانده بودم، دلیلی نمی‌بینم که اکنون به جزییات اشاره کنم، ولی به طور کلی به آنها گفته بودم بر خلاف تیم نوجوانان، شرایط این تیم نگران‌کننده است.

ولی بیشترین حرف‌های در خور توجه را نناد نیکولیچ، سرمربی کروات تیم پس از اتمام مسابقه‌ها بر زبان آورد؛ کسی که مسوول و مقصر نخست نتیجه نگرفتن تیم است و با توجه به این که به زبان ما هم مسلط نیست، راحت‌تر از هر کس دیگری می‌‌توان به او حمله‌ور شد.

نیکولیچ ضمن گردن گرفتن تقصیر ناکامی تیم جوانان، عمده مشکلات و افشاگری‌ها را متوجه مسعود معینی، رئیس کمیته جوانان و کمیته را عامل اصلی شکست‌ها می‌‌داند.

این جمله نیکولیچ شاید تکان‌دهنده‌تر از حرف‌های دیگرش باشد وقتی مدعی می‌شود سفر تدارکاتی تیم ملی جوانان به برزیل با وجود فراهم‌شدن همه امکانات، تنها چون زمان آن با سمینار دانشگاهی معینی تداخل داشته و او به این دلیل نمی‌توانسته به سفر بیاید، لغو شده است. نیکولیچ اساسا مدعی است برنامه‌های تیم او با کلاس‌های دانشگاهی معینی هماهنگ می‌شده است.

او اعتقاد دارد اگر برنامه‌هایی که 11 ماه پیش به کمیته جوانان ارائه کرده بود اجرا می‌شد به یقین تیمش مثل تیم نوجوانان قاطعانه به رقابت‌‌های جهانی صعود می‌کرد، ولی بخش قابل توجهی از برنامه‌های تدارکاتی از جمله سفر به برزیل، کرواسی، ارمنستان و امارات را از تقویم برنامه حذف و او عملا در ایران به گردشگری تبدیل شده بود که 8 ماه را صرفا در هتل المپیک سپری کرده و به طور کامل از بچه‌های تیم دور بوده است.

نیکولیچ می‌گوید اگر مساعدت‌های مدیران درجه اول فدراسیون (رئیس، نایب رئیس و دبیر)‌ نبود اردوهای ویتنام و آلمان هم برای تیم مهیا نمی‌شد و او برای ترتیب دادن دیدارهای تدارکاتی با تیم‌های لیگی، خود با مربیانی چون قلعه‌نویی و تقوی تماس گرفته است.

نیکولیچ از تصور قبلی‌اش که مربیان پیشین تیم ملی را مقصران ناکامی‌های تیم‌های ملی جوانان فرض می‌کرده، پشیمان است و دلیل ناکامی‌های جوانان ایران در دوره‌های پیشین را هم متوجه بی‌برنامگی و حمایت نکردن کمیته جوانان می‌داند.

او می‌گوید معینی به علی دوستی، سرمربی تیم نوجوانان هم اعتقادی نداشته و معتقد بوده دوستی فهم بالایی از فوتبال ندارد و برنامه‌های خود را از جاهای دیگر کپی می‌کند.

او هنوز به بازیکنان خود اعتقاد دارد و می‌گوید: برخلاف دوره‌های گذشته که عمده بازیکنان تیم جوانان از تهران بودند، این تیم واقعا ملی است و بیش از یکی دو بازیکن تهرانی ندارد؛ بازیکنانی که اغلب لیگ برتری هستند و فکر می‌کنم اگر برنامه‌های تیم جوانان به طور کامل اجرا می‌شد آنها هم مثل نوجوانان موفق می‌شدند. متاسفانه برخی باشگاه‌ها هم در زمینه در اختیار گذاشتن بازیکنانشان با تیم جوانان همکاری نمی‌کردند.

فکر می‌کنم این تیم با 40 درصد تغییر می‌تواند المپیکی شود. به هر حال ما با نواقص زیاد برابر تیم ژاپنی قرار گرفتیم که 6 ماه در اروپا اردو برگزار کرده بود، در حالی که تیم ما نه پزشک، نه فیزیوتراپ و نه آنالیزور داشت. وقتی به معینی گفتم نیاز به آنالیز تیم ژاپن دارم پاسخ داد بازی دوم شما با ژاپن است و می‌توانید همان جا بازی اول ژاپنی‌ها را آنالیز کنید.

در مجموع باید بگویم متاسفانه برخی در داخل فدراسیون نمی‌خواستند تیم جوانان موفق شود و با تنگ‌نظری‌ها و حسادت‌های زیادی روبه‌رو بودیم. این که چرا برخی به تیم ملی کشورمان چنین نگاهی می‌کنند برایم سوال‌برانگیز است.

به هر حال تیم ملی جوانان ایران یک بار دیگر از صعود به رقابت‌های جهانی بازماند، در صورتی که این تیم توان و قدرت بالقوه‌ای به مراتب بالاتر از فوتبال آسیا نشان داده بود تا حسرت و افسوس علاقه‌مندان فوتبال مضاعف شود. افسوس و حسرت از سرمایه‌ها و استعدادهایی که تنها به دلیل هدایت ضعیف و غلط این چنینی به هدر می‌روند و تیمی که حالا با بار روانی منفی دست به گریبان است باید پس از 36 سال طلسم ناکامی در رسیدن به المپیک را بشکند!

مجید عباسقلی