روزهای رکود و ارزانی در بازار آهن‌

در این میان اما بحران اقتصادی جهان تاثیر خود را بر صنعت آهن و فولاد کشور بر جای گذاشته و این صنعت را به روزهای سختی کشانده است.

هم‌اکنون کاهش مصرف جهانی فولاد، باعث کاهش صادرات کشورهای تولیدکننده از جمله ایران شده و قیمت‌های فروش را غیراقتصادی کرده است. قیمت نهایی فروش محصولات فولادی که بیشتر در بخش سازه و ساختمان به کار می‌روند، طی یک ماه گذشته بیش از 50 درصد کاهش یافته است و اگر تدابیر فوری دولت نباشد، این کاهش بیشتر هم خواهد شد.

تقی بهرامی، رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: کاهش مصرف جهانی، باعث تنزل قیمت‌ها در بازارهای دنیا و بازار فولاد و آهن ایران شده است. قیمت هر کیلو فولاد ساختمانی از 1350 تومان به 600 تومان رسیده است. این در حالی است که سفارش تولید این فولاد حدود 3 ماه پیش و قبل از کاهش قیمت‌ها داده شده و آن موقع هزینه‌ها و قیمت فروش متوازن بود، اما الان هزینه‌ها به قیمت بالا از سوی تولیدکننده پرداخت شده در حالی که قیمت فروش کاهش یافته و در نتیجه ضرر زیادی در انتظار تولیدکنندگان است.

وی افزود: الان تولیدکنندگان فولاد، تعداد زیادی شمش فولاد با قیمت‌های گران قبلی خریده‌اند اما اکنون تولید قطعات از آن با توجه به کاهش قیمت‌ها غیراقتصادی و قیمت فروش پایین است.

تولیدکننده نیز نمی‌تواند شمش‌ها را نگاه دارد چون سرمایه‌اش را روی آن هزینه کرده و این سرمایه معطل است. خلاصه دو راهی بدی است و نتیجه هر راه هم ضرر است.

بهرامی تصریح کرد: هم‌اکنون میزان تولید فولاد کشور سالانه 13 میلیون تن است که کم است و نیاز به واردات داریم. بخش خصوصی از مدت‌ها پیش برای اضافه کردن 7 میلیون تن ظرفیت به این میزان برای بی‌نیاز کردن کشور از واردات فولاد سرمایه‌گذاری کرده، اما بحران جهانی تحقق و بهره‌برداری از این سرمایه‌گذاری‌ها را با سوال جدی مواجه کرده است.

وی افزود: در واقع متاسفانه صنعت فولاد پیشقراول زیان دیدن از بحران جهانی اقتصاد شده است. هر چند آن گونه که شنیده‌ام، بحران در صنایعی چون نساجی، پتروشیمی و برخی صنایع پایین‌دستی نفت در حال تاثیرگذاری است.

این چینی‌های فرصت‌طلب‌

با این حال مشکل صنعت آهن و فولاد ایران به همین جا ختم نمی‌شود، چرا که با کاهش قیمت‌های جهانی، چین در حال دامپینگ (نرخ‌شکنی غیرمتعارف)‌ برای عرضه محصولات خود در بازار ایران و دیگر کشورهاست. یک چنین عمل غیرمتعارفی صرفا از چین برمی‌آید؛ کشوری که با تولید سالانه 475 میلیون تن آهن و فولاد و مصرف همزمان 380 میلیون تن آن، بزرگ‌ترین تولیدکننده و مصرف‌کننده فولاد جهان است.

بهرامی در این باره می‌گوید: ما شنیده‌ایم چینی‌ها در حال صادرات قطعات فولادی آماده به قیمت شمش به کشورهایی چون ایران هستند.

این کار برای آنها صرف می‌کند، چون حاضر به پرداخت یارانه برای حفظ اشتغالشان هستند و هم چون تولیدکننده انبوه و عمده هستند، از کاهش مقطعی نرخ‌ها کمتر زیان می‌بینند.بهرامی تصریح کرد: اگر این اتفاق بیفتد، باید فاتحه صنعت فولاد داخلی را خواند. لذا از دولت می‌خواهیم به طور اورژانسی تعرفه واردات آهن‌آلات و فولاد به کشور را افزایش دهد. رقم تعرفه کنونی برای واردات میلگرد 11 درصد است که به نظر ما، باید به 30 درصد برسد. همچنین تعرفه واردات ورق باید به 15 درصد افزایش یابد.

خبری در بازار آهن نیست، هست؟!

از سوی دیگر، خبرنگار ما گزارش می‌دهد که بازار‌ آهن‌آلات این روزها در رکود بی‌سابقه‌ای به سر می‌برد؛ چرا که هم قیمت‌ها بشدت کاهش یافته است و هم مصرف داخلی به خاطر تغییر میل سرمایه‌گذاری و فصل سرد و بارش‌ها رو به پایین می‌رود.

محمد آزاد، رئیس صنف آهن‌فروشان دراین باره به خبرنگار ما می‌گوید: قیمت‌ها در بازار آهن‌آلات تا 50 درصد کاهش یافته و مصرف داخلی هم کم شده است. در نتیجه روزهای بیکاری و رکود را سپری می‌کنیم.وی افزود: این مساله متاثر از سقوط قیمت‌ها در بازار جهانی است؛ به‌طوری که قیمت شمش ‌آهن از 1150 دلار و در تابستان امسال به 550 دلار کاهش یافته است.

وی افزود: در بازار داخلی هم عرضه از تقاضا پیشی گرفته و قیمت‌ها کاهش یافته است. البته علاقه سرمایه‌گذاران به ساخت و ساز کمتر شده و فصل سرد و بارش‌ها نیز کار ساختمانی را معلق کرده است. کاهش مصرف آهن در پروژه‌های عمرانی دولت نیز مزید بر علت شده است.وی اظهار کرد: در این شرایط اگر جلوی چینی‌ها را نگیریم، تولید مقاطع فولادی برای تولیدکنندگان صرف نمی‌کند و این مساله در کل بازار تاثیر می‌گذارد. اگر چینی‌ها، مقاطع فولادی را به نرخ شمش بفروشند، حداقل در هر کیلو تا 70 تومان کمتر از قیمت داخلی کالایشان را عرضه می‌کنند و این یعنی ورشکستگی، بیکاری و بحران در بازار آهن‌آلات.

آزاد تصریح کرد: لذا به نظرم، دولت باید به ماجرا ورود کند و به شکل اساسی برای حل این مشکل بیندیشد. حمایت تعرفه‌ای و دادن یارانه موقت و سپس گرفتن آن هنگام رشد قیمت‌ها، راه‌حل‌های مناسبی دراین‌خصوص هستند، چرا که الان بازار و تولیدکننده باید بحران خواب سرمایه را برای حفظ ارزش کالایش پشت سر بگذارد و حمایت مالی دولت در این زمان دشوار، بهترین کار ممکن خواهد بود.