بی‌توجهی در انتخابات

در سال 2000 مساله آگاهی  شناخت مواضع نامزدها  به پایین‌ترین سطح خود در تاریخ امریکا رسید. مطمئنا این آگاهی در سال 2004 کمتر نیز بود. در سال 2004 حدود 10 درصد از رای‌دهندگان در پاسخ به سوالی گشوده، برنامه‌ها، افکار، خط مشی و اهداف نامزدها را به عنوان دلیل اصلی رای خود برگزیدند (6 درصد بوش و 12 درصد جان کری)، به نظر می‌رسید که امنیت ملی، دغدغه اصلی مردم باشد: 22 درصد مسائل مرتبط با وضعیت عراق و 12 درصد تروریسم را انتخاب کردند.

بسیاری از مردم به خاطر آن چیزی رای دادند که صنایع تبلیغات آن را صلاحیت یا ارزش می‌نامند که با دقت کامل طراحی و القا می‌شوند و همان قدر معتبرند که تبلیغات خمیر دندان درست است. تفاسیر خبری روی مد، خوشایندی، تعهد و شخصیت و نقایص دیگری به عنوان معایب جورج بوش یا بیان اشتباه نام یک استادیوم فوتبال توسط جان کری، تمرکز کردند. دانیل یانکلوویچ از کارشناسان نظرسنجی گزارش داد که دیدگاه امریکایی‌هایی که به طور مرتب در مراسم مذهبی شرکت می‌کنند و دیدگاه کسانی که به این کار مبادرت نمی‌ورزند، به ترتیب با نظرات هواداران حزب جمهوری‌خواه و دمکرات مطابقت دارد. پروتستان‌های انجیلی سفیدپوست که همواره در کلیسا حضور می‌یابند، گروه اصلی رای‌دهنده به حزب جمهوریخواه هستند. این هواداران حزب جمهوریخواه، جورج بوش را به عنوان فردی دارای شخصیت قوی، قابل اعتماد، بی‌غل  و غش، صریح‌اللهجه، مصمم، معقول، خداترس و دارای صداقت و شفافیت اخلاقی می‌دانند که در جانب خیر قرار دارد؛ یعنی پیروزی بزرگ بازاریابی که به طبقه حاکمه اجازه می‌دهد برنامه‌های خود را بدون نگرانی از افکار عمومی به اجرا درآورد.

اعتقادات مذهبی افراط‌گرایانه در ایالات متحده بسیار دیرین بوده و ریشه‌های آن به استعمارگران اولیه و آنانی که در این قاره سکونت گزیدند، باز می‌گردد. از آن موقع به بعد، خیزش‌های مذهبی گه‌گاهی وجود داشته بویژه در طول دهه 1950 که از نظر مورخ امریکایی، ست یاکوبز، مذهبی‌ترین دهه در تاریخ امریکا بوده است. یاکوبز تصمیم دولت آیزنهاور برای انتخاب یک کشیش کاتولیک برای اداره دولت وابسته ویتنام جنوبی علی‌رغم عدم محبوبیت و بی‌کفایتی وی را به احیای مذهبی ایالات متحده در آن دوران نسبت می‌دهد.

اثر: نوام چامسکی‌
مترجم: یعقوب نعمتی  ورو جنی‌