ارسال سوخت هسته ای به بوشهر و گفتمان تبلیغی غرب

بدون شک تحویل اولین محموله سوخت هسته ای به نیروگاه بوشهر برآمده از اعتماد در روابط سازنده میان تهران مسکو از یک سو و تهران و آژانس بین المللی انرژی اتمی از سوی دیگر است.

کد خبر: ۱۵۶۸۹۰

سفر ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه به تهران و دیدار با بالاترین مقامات نظام و همکاری گسترده ایران با آژانس که در چارچوب طرح اقدام یا مدالیته صورت گرفت ، کفه ترازو را به سمت ایران سنگین تر و روس ها را مجاب کرد که حسن نیت خود را با ارسال سوخت نیروگاه بوشهر نشان دهند.اما با گذشت چند روز از این اقدام روسیه ، رسانه های بیگانه به جای توجه به پیام ها و انگیزه های سازنده و مثبت این اقدام مسکو، با رویکردی تردیدبرانگیز و بدبینانه سراغ تحلیل این مقوله رفتند. براساس این رویکرد که مبتنی بر اظهارات بوش و بیانیه سیاسی وزارت امور خارجه روسیه است ، ارسال سوخت هسته ای به نیروگاه بوشهر هیچ انگیزه منطقی و معقولی برای ادامه روند غنی سازی اورانیوم در نطنز باقی نخواهد گذاشت و تز بومی غنی سازی و تولید سوخت هسته ای براساس این فضاسازی یکباره زیرسوال می رود.
به زعم رسانه های بیگانه ، پیام سیاسی ارسال سوخت به بوشهر، نه تنها اعتماد روسیه به ایران نیست بلکه نشان دهنده اراده مشترک مسکو و واشنگتن برای از میان بردن اراده تهران در ادامه غنی سازی اورانیوم است .هم اکنون مثلث غرب ، اپوزیسیون و رسانه های بیگانه برآنند که جنبه های منفی یا چالشی ارسال سوخت به ایران را برجسته سازی کنند و بر این اساس ناسازگاری میان 2 گزاره غنی سازی و روند دریافت سوخت هسته ای را بشدت تبلیغ می کنند. به نظر می رسد پس از آن که ایران از منازعه حقوقی ، فنی با غرب و آژانس پیروز بیرون آمد، گفتمان تبلیغی و رسانه ای غرب به گونه ای به سوی مقولات سیاسی مانند عنصر نیت در فعالیت های هسته ای ایران چرخش پیدا کرد.
نکته قابل توجه در این میان ، آن است که ارسال اولین محموله سوخت هسته ای از روسیه به بوشهر، به عنوان یک گزاره کمکی برای گزاره ادعایی اهداف غیرصلح آمیز هسته ای ایران مطرح می شود، به طوری که هدفمند بودن همنشینی و همزمان این 2 گزاره ادعایی (نیت غیرقابل اعتمادی - بی نیازی از غنی سازی) به طور بارزی در برخی تحلیل های رسانه های غرب خود را نشان می دهد. رادیو فردا وابسته به سازمان سیا به نقل از برخی کارشناسان ، مدعی است این توافق پنهانی امریکا با روسیه بوده است که زمینه موافقت مسکو با ارسال سوخت به بوشهر را فراهم آورده که به نوبه خود، راهی جز تعلیق غنی سازی را برای بازگرداندن پرونده هسته ای ایران از شورای امنیت برای دولتمردان ایران باقی نمی گذارد.
در این فضا به نظر می رسد هدف پنهان در پس این گفتمان جدید رسانه های غرب ، آن است که غرب می کوشد نوعی اوپک هسته ای را مقابل اوپک نفتی ساخته و علم کند.از این منظر، همان طور که ایران و برخی کشورهای جهان سوم ، انحصار تولید و صدور نفت را در اختیار دارند، اعضای باشگاه هسته ای نیز می توانند به هر قیمت ، انحصار سوخت اتمی را حفظ کنند و آن را در اختیار کشورهایی مانند ایران نگذارند.
از این منظر، برخی رسانه های بیگانه می کوشند با فشار تبلیغاتی که روسیه برای قطع ارسال سوخت به ایران ضمن پیش کشیدن طرح هایی مانند تشکیل کنسرسیوم بین المللی سوخت هسته ای ، قطع احتمالی ارسال سوخت را ناچیز و بی اهمیت جلوه دهند تا از این رهگذر، به هر قیمت ممکن ، منطق غنی سازی اورانیوم توسط ایران را شکننده و نامعقول نشان دهند.