بوسه‌ بر دستان خدا

اودر نظرسنجی اخیر شبکه ورزش سیما، موفق به اخذ بیشترین آرای مردمی در دو بخش شد و افزون بر کسب عنوان بانوی پارالمپیکی برتر ۱۴۰۳ ایران، در خلق تأثیرگذارترین صحنه ورزشی سال هم گوی سبقت را از رقبای خود ربود. در این روایت ساره جوانمردی از عشق به مردم، ورزش قهرمانی و دغدغه‌های مادرانه‌اش به «جام‌جم» گفته است.
 
کسب عنوان «بانوی پارالمپیکی برتر ایران در سال ۱۴۰۳، از نگاه مردم» چه حسی دارد؟
برای این‌که حتی لحظه‌ای باعث شادی دل هموطنانم شوم، همیشه در هر رقابتی که تا امروز شرکت کرده‌ام تلاشم بر کسب بهترین نتیجه و خوش‌رنگ‌ترین مدال بوده است. من با چهار دوره حضور در بازی‌های پارالمپیک، پنج مدال کسب کرده‌ام و چهارمین طلای آن را سال گذشته، درپاریس۲۰۲۴به دست آوردم.پیش ازپاریس هم در رقابت‌های کره‌جنوبی نایب‌قهرمان شدم. مردم کشورم در این سال‌ها، هميشه به من محبت داشته‌اند و من از انتخاب و اعتماد مردمی سپاسگزارم.
 
ملی‌پوشان ایران در ۱۴۰۳ رویدادهای مهمی را بامدال‌هایی رنگارنگ پشت سرگذاشتند.درهر کدام از این افتخارآفرینی‌ها، صحنه‌های جذاب و زیبایی هم خلق شد.به نظرت چطور ازمیان همه‌ این صحنه‌ها، «بوسه‌ ساره جوانمردی بر قرآن» تصویری ماندگار شد؟
بله، صحنه‌های به یادماندنی بسیاری داشتیم. از شادی هشتمین قهرمانی تیم ملی والیبال نشسته تا تکواندو و آرین سلیمی و قهرمانی وزنه‌برداری، هر کدام حس و حال خاص خودشان را داشتند. در مورد من هم، این کاری ا‌ست که ناخودآگاه در همه مسابقاتم انجام می‌دهم. حرکتی که کاملا از صمیم قلب بود و پخش‌زنده فینال پاراتیراندازی پاریس ۲۰۲۴ بی‌تاثیر نبود، به صورت زنده دیده شد و بر دل نشست. واکنش‌های مثبت بسیاری هم به دنبال داشت. لطف خدا شامل حالم شد. من برای حضور در پارالمپیک پاریس شرایط سختی داشتم. با وجود آوش، فرزندم که نوپاست، پیش از اعزام، دیر به تیم و اردوها پیوستم. زمان زیادی برای رسیدن به آمادگی کامل نداشتم. از طرفی هم آوش در پاریس، همراهم نبود و این از نظر روانی برای من فشارهایی به دنبال داشت. شاید این صحنه از نظر مردم، گویای تشکر من از خداوند بود. چراکه در آن لحظه با همه وجودم از خداوند تشکر کردم که شرمنده خودم، خانواده‌ام و مردم نشدم و با وجود همه‌ این‌ مسائل موفق شدم فینال خوبی را به پایان برسانم و مدال طلا را قطعی کنم.
 
پس از یک سال پربار ورزشی، در حال حاضر چه فعالیت‌هایی را دنبال می‌کنی؟
من همراه با آوش تجربه‌های شیرینی را کسب می‌کنم. البته از ابتدای سال۱۴۰۴ هم به محل کار بازگشته‌ و به جرگه‌ مادران شاغل پیوسته‌ام.همچنین درهیات اجرایی فدراسیون ورزش‌های جانبازان و توان‌یابان و کمیته ملی پارالمپیک عضویت و در جلسات مربوطه حضور دارم. عضو کمیسیون ورزشکاران پارالمپیک ایران، آسیا و کمیسیون ورزشکاران پاراتیراندازی IPC هم هستم که هر کدام وظایفی را به دنبال دارد و بنا به تعهد می‌بایست به آن بپردازم.‌
 
با وجود اخباری که بعد از بازی‌های پاریس ۲۰۲۴ از خداحافظی‌ات با ورزش قهرمانی منتشر شد، اخیرا از توانایی و تمایل به حضور دوباره‌‌ات در دوره‌ بعدی بازی‌های پارالمپیک خبرهایی خواندیم، تصمیم جدیدی برای بازگشت داری؟
تشویق‌ها ونظرات مثبتی درباره بازگشتم دریافت می‌کنم اماهنوزتصمیم جدیدی برای ادامه‌ ورزش قهرمانی نگرفته‌ام.در واقع، همه چیز بستگی به شرایط پیش‌رو و پیشنهادها دارد. ازنظر توانمندی و علاقه به ادامه، بله،من هنوز هر دو را دارم. اما با توجه به شرایط سنی فرزندم، وضعیت او در دوره‌های مختلف اردوها و رقابت‌ها در نبود من، دغدغه‌ بزرگی ا‌ست. به عنوان یک مادر نگرانی‌هایی دارم که بر موضوع بازگشتم، تأثیرگذار است. نه من و نه آوش، هیچ‌کدام دیگر توان تحمل دوری‌های بلندمدت از یکدیگر را نداریم. درمجموع امیدوارم هرچه خیر وصلاح‌‌مان است همان پیش آید که در آینده حسرت و افسوسی به دنبال نداشته باشد. 
 
در پایان اگر نکته‌ای داری، بگو.
هفت و نیم میلیون رای جمع شد و من از هموطنان عزیزی که مثل همیشه به من اعتماد و توجه کردند، سپاسگزارم. از کمیته ملی پارالمپیک هم تشکر می‌کنم که از هر جهت ورزشکاران را در مسیر نظرسنجی و رأی‌گیری حمایت کردند.‌ امیدوارم شرایط به گونه‌ای پیش برود که باز هم برای ایران و مردم کشورم افتخارآفرین باشم.