یک حرف تازه برای سینما

مرد سالخورده ای به نام محمود (رضابابک) در پی مستاصل شدن بیمارستان اعصاب و روان در درمان او، به منزل فرستاده می شود. با برگشت محمود به خانه، همسرش فخری (گلچهره سجادیه) رفتاری غیرمعمول و عجیب و سوال برانگیز پیش می گیرد و چون صحبت از حضور یک بیمار روانی است، مخاطب رفتار های غیرمعمول فخری را بی چون و چرا می پذیرد تا به وقتش برای آن جواب پیدا کند. از همان سکانس اول وسواس عجیب فخری به قفل کردن در اتاق های خانه از رازی پشت آن درها خبر می دهد که قطعا بی ربط با همسرش نمی تواند باشد. ارتباطی رازآلود که بالاخره با بازماندن در اتاق فخری و سرک کشیدن محمود به داخل اتاق تا حدودی فاش می شود.  

ترک عمیق، با نگاهی به زندگی گذشته محمود، سعی دارد شخصیت و روان بیمار او را پیش چشم مخاطب روانکاوی کند و در نهایت با ورود فردی تازه، لایه هایی  جدید از روان معیوب محمود اشکار شده و پرده از اتفاقاتی که سال هاست در خاطر او دفن شده برداشته می شود و او به عقوبتی می رسد که پایه هایش در زندگی گذشته اش شکل گرفته است.  

فیلم ترک عمیق فیلمنامه درخور و محکمی دارد آن قدر که بر بازی بازیگران کهنه کارش می چربد.  

زرین کوب که پیش از این در فیلم میرجاوه نیز به سایکو درام توجه داشته این بار نیز در ترک عمیق با همین نگاه از مشکلات  روانی بیماری صحبت می کند که جزو گروه سنی از کارافتاده جامعه تعبیر می شود. فیلمی هشدار دهنده از قشری که تا دو دهه دیگر جمعیت غالب جامعه ایرانی محسوب می شوند و اگر امروز زندگی سالمی نداشته باشند در آینده ای نه چندان دور تاروپود موریانه زده زندگی شان وصله های ناجور و ناسالمی برای نسل های آینده خواهد بود‌.

جای دارد کارشناسان اجتماعی در بررسی تبعات پیری جمعیت کشورمان مضمون فیلم هایی چون ترک عمیق را در پس ذهن خود داشته باشند و نسبت به آن هشدار دهند. ناگفته نماند که آبان ماه امسال ارمان زرین کوب برای فیلمنامه فیلم ترک عمیق برنده جایزه بخش ویژه دوازدهمین جشنواره فیلم های آسیایی بارسلونا  شد.