نقشه‌ شوم ترامپ برای آوارگان فلسطینی در غزه

به گزارش جام جم آنلاین، پیشنهاد جنجالی دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در مورد آوارگان فلسطینی، واکنش‌های فراوانی به دنبال داشت. فاکس نیوز از قول مقامات کاخ سفید اعلام کرد که دونالد ترامپ، قبلاً راجع به آوارگان فلسطینی با ملک عبدالله، پادشاه اردن صحبت کرده و به دنبال آن است که عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر را هم راضی کند تا بیش از یک میلیون نفر از آوارگان فلسطینی در نوار غزه، در اردن و مصر ساکن شوند. اما ایمن الصفدی وزیر امور خارجه اردن، آب پاکی را روی دستان ترامپ ریخت.

شبکه تلویزیونی ملی الاردنیه، با پخش سخنان الصفدی، نشان داد که اساساً برخلاف ادعای واشنگتن، توافقی بین ترامپ و ملک عبدالله وجود ندارد و اردن با چنین پیشنهادی مخالف است. الاردنیه از قول ایمن الصفدی اعلام کرد: «اولویت نخست ما، تثبیت آتش بس و انتقال کمک‌ها به مردم غزه است. درباره طرح آمریکا نیز باید بگویم موضع ما واضح است. فلسطین متعلق به فلسطینی‌ها است و اردن نیز به اردنی‌ها تعلق دارد. ما فقط از استراتژی تحقق صلح حمایت می‌کنیم و با کوچاندن فلسطینیان، مخالفیم». در همین حال، الجزیره نیز خبر داد که در تماس با منابع دیپلماتیک وزارت امور خارجه اردن، خبردار شده که مقامات اردنی، برای ورود بدون وقفه کمک‌ها به غزه و آغاز بازسازی، با سازمان ملل متحد در حال هماهنگی و همکاری مداوم هستند.

خطر مستور در جملات کوتاه ترامپ

رئیس‌جمهور آمریکا، در ظاهر با استفاده از صفات و عباراتی همچون «مناطق ویران شده و وضعیت آشفته»، وضعیت کنونی غزه را وصف کرده و خواستار آن شده که مردم غزه در کشورهای عربی و به ویژه در مصر و اردن اسکان پیدا کنند. اما موذیانه‌ترین و خطرناک‌ترین بخش سخنان ترامپ، همان جمله کوتاهی است که در پاسخ یکی از خبرنگاران سی. ان.ان بر زبان آورده است. وقتی که خبرنگار از ترامپ پرسید «آیا پیشنهاد شما برای اسکان آن‌ها، موقتی است یا بلندمدت»، چنین پاسخی دریافت کرد: «می تواند هر کدام از این‌ها باشد. موقت یا بلندمدت. هر دو ممکن است».

همسویی محسوس ترامپ با جنگ طلبی نتانیاهو

تلاش برای تحمیل هدفی به نام توافق آبراهام و نزدیک کردن عرب‌ها به رژیم صهیونیستی، از مهمترین تصمیمات رئیس جمهور آمریکا و داماد یهودی او کوشنر، در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ بود. حالا هم یکی از اولین اقدامات ترامپ در دوره جدید، لغو فرمان جو بایدن رئیس جمهور قبلی است؛ همان فرمانی که قرار بود بر مبنای آن، ارسال بمب‌های مخرب برای ارتش رژیم صهیونیستی متوقف شود. اما حالا ترامپ دستور داده که مهمات استراتژیک مزبور، به هر تعداد که مورد نیاز نتانیاهو است، ارسال شود.

زمانی می‌توان اهداف موذیانه از همسویی ترامپ با بنیامین نتانیاهو را به شکل کامل درک کرد که به خاطر بیاوریم، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، هنوز هم حاضر نشده از عبارت «صلح دائم» استفاده کند و چند روز پیش اعلام کرد که از دید او، آتش بس فعلی هم یک اقدام موقتی است و هر لحظه ممکن است نظامیان تحت امر او، دوباره ماشه‌ها را بفشارند؛ آن هم در شرایطی که به گفته امدادگران و آژانس‌های مرتبط با کمک رسانی به آوارگان فلسطینی، تا کنون دست کم ۷۵ درصد از خانه‌های غزه ویران شده‌اند و در صورت تکمیل روند آواربرداری در هفته‌های آتی و کشف پیکرهای شهدا، ممکن است شمار نهایی شهدای غزه از ۵۵ هزار نفر نیز بالاتر برود.

محققان و مستندسازان چه می‌گویند؟

شرایط دشوار آوارگان فلسطینی در لبنان، سوریه، اردن و کشورهای دیگر، در دهه‌های اخیر همواره مورد توجه بسیاری از محققان، مستندسازان و روزنامه نگاران قرار گرفته است. به عنوان مثال بنی موریس، در پژوهش‌های تاریخی خود به مشکلات بزرگ آوارگان فلسطینی اشاره کرده و گفته است که اسرائیل با کوچاندن و آواره کردن آنان، مانع از انسجام اجتماعی شده و باعث شده پیامدهای روانی گسترده‌ای، خانواده‌های فلسطینی را درگیر کند. همچنین ایلان پاپه (Ilan Pappé)، مورخ و محقق یهودی در کتاب «بزرگ‌ترین زندان زمین»، عملاً دست رژیم صهیونیستی در سیاست کوچاندن را رو کرده و با افشای برخی اطلاعات مهم و اشاره به مفهوم «بروکراسی شرارت»، نشان داده که در تفکرات سران رژیم صهیونیستی، کوچاندن و جابجایی، مهمترین رکن برای مهندسی طرح بزرگی به نام «پاکسازی قومی» است.

پاپه در مقام استادی دانشکده علوم اجتماعی و مطالعات بین الملل در دانشگاه «اکستر» انگلیس، آشکارا اعلام کرده که تشکیل رژیم صهیونیستی، بزرگترین دلیل فقدان صلح و ثبات در خاورمیانه است. درهمین حال، رزماری سیغ (Rosemary Sayigh) محقق و کارشناس در حوزه آوارگان فلسطینی که تجربیات آوارگان و مبارزات آنها را مستند کرده، بر این باور است که تلاش برای کوچاندن، مهمترین استراتژی نظامی رژیم صهیونیستی برای لطمه زدن به هویت و باورهای فلسطینیان است و تا زمانی که همه فلسطینیان به سرزمین اصلی‌شان بازنگردند، نمی‌توانند از حقوق انسانی خود برخوردار شوند.

گروه‌های حقوق بشری و سازمان‌های امداد هم ماه‌هاست که در مورد وضعیت غزه ابراز نگرانی کرده‌اند، زیرا جنگ تقریباً همه جمعیت منطقه را آواره کرد و بحران گرسنگی فراگیری به همراه داشته است. واشنگتن همچنین به دلیل حمایت از رژیم صهیونیستی مورد انتقاد قرار گرفته است، اما همچنان از متحد خود حمایت کرده و اعلام کرده است که در حال کمک به تل آویو در برابر دشمنانش است.