نامش، عوارضش وحتی خطراتی که ممکن است گرفتارمان کند، برایمان غریب و ناآشناست. البته که حق هم داریم درباره آن اطلاعات زیادی نداشته باشیم؛ چرا که شاید به اندازه شیوعش، درباره آن چیزی نشنیده، نخوانده و ندیده باشیم اما بهتر است بدانیم که اتفاقا بر خلاف به ندانستههایمان، بسیار با اهمیت است. تب کریمه کنگو، نوعی بیماری ویروسی و ازآن مهمتر قابل انتقال از حیوان به انسان است که در فصول گرم سال، بیشتر از هر وقت دیگری خودش را در کشورمان نشان میدهد.درواقع ذبحسنتی دام و تماس با خون، ترشحات و لاشه دام آلوده هنگام ذبح یا دوره زمانی کوتاهی پس از ذبح، ازاصلیترینعلتها وراههای ابتلای انسان به تبخونریزیدهنده کریمه کنگو است.
دام را دریاب
این‌طور که محمدرضا سهرابی، معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی میگوید،خریدن دام زنده از محلهای غیرمجاز و ذبح آن به صورت سنتی،همانچیزی است که میتواندعامل شیوع این بیماری به خصوص در میان قصابان، ذبحکنندگان دام، کارگران کشتارگاهها، دامداران، چوپانان، دامپزشکان و حتی زنان خانهدار که با گوشت سروکار دارند،باشد:«بیماری تب کریمه کنگو، علامت و نشانه خاصی در دام ندارد بنابراین نمیتوان از ظاهر دام به وجود بیماری پی برد؛ برای همین است که فارغ از سالم یا ناسالم بودن دام، باید نکات بهداشتی کاملا رعایت شود و به ایمنی توجه جدی داشته باشیم.» در این میان، فراموش نکنید که کنههایی که روی بدن دامهای آلوده به ویروس مانند گاو، گوسفند و بز، زندگی میکنند هم از طریق گزش میتوانند منجر به بیماری انسانشوند.
پیشگیری همچنان بهتر از درمان است
شاید بهتر باشد از هرگونه خطر احتمالی دوری کنیم؛ گاهی خطری که میتواند از طریق لمس دامها درطبیعت وسفر به مناطق روستایی و محلی باشد، گاهی له کردن و کشتن پشهها و کنهها
با پوست دست!
هرچه که هست، باید بدانیم که در این فصل از سال، این بیماری، شیوعی به مراتب بیشتر از هروقت دیگری دارد و تماس با خون بیمار مبتلا به این بیماری هم میتواند عاملی برای انتقال محسوب شود. برای همین است که توصیه میشود کارکنان بهداشتی و درمانی هم در برابر بیماران مبتلا به تبکریمهکنگو، نکات بهداشتی راکاملا رعایت کنند و تماسی با خون فرد بیمار نداشته باشند تا زنجیره این بیماری ادامهدار نشود.دراین میان، این موضوع را که دام مورد نیاز باید حتما از جایگاههای عرضه دام بهداشتی و با نظارت اداره دامپزشکی خریداری شود، کاملا جدی بگیرید. ذبحکنندگان دام باید از وسایل محافظتکننده مانند دستکش، چکمه و لباس مناسب استفاده کنند و ابزار خودشان را بعد از ذبح ضدعفونی کنند.خونابهها پس از ذبح دام نباید در محیط رها شود و باید به طریق بهداشتی دفع شود و در مرحله بعد هم گوشت آن، قبل از خرد کردن و مصرف باید حداقل ۲۴ساعت در یخچال(در دمای ۴ درجه سانتیگراد) قراربگیرد.با رعایت این اصول و درنهایت هم با پرهیز از مصرف دل وجگردام به صورت نیمهخام،میشود به اندازه قابلتوجهی از ابتلا به این بیماری و انتقال آن به افراد دیگر جامعه جلوگیری کرد.
علائم را بشناس
احتمالا خود فرد بیمار، بهتر از هرکس دیگری میداند که روزهای اخیرش را چطور، چگونه و کجا سپری کرده است؛ برای همین است که اگر هفتههای گذشته، به مناطق روستایی رفتوآمد داشته یا از طرف دیگر، به هر دلیل و به هر نحوی، با لاشه و ترشحات دام تازه ذبحشده تماس داشته و بعد علائمی مثل تب ناگهانی، سردرد شدید، لرز و درد عضلانی دارد، باید خیلی سریعتر از آنچه فکرش را میکند، خودش را به مراکز درمانی برساند که در صورت تشدید این علائم، با خونریزی در نقاط مختلف بدنش روبهرو خواهد شد. متخصصان میگویند که درمان بیماری در انسان، بیشتر درمان حمایتی برای رفع عوارض و خطرات بیماری است؛ یعنی داروهای ضدویروس برای درمان این بیماری به کار گرفته شده که اتفاقا هم تاثیر مثبتی برای درمان کامل دارد.
