شکاف در جریان اصلاحات | اصلاح‌طلبان پیش از انتخابات بازی را باختند

اختلاف درباره مشارکت انتخاباتی اصلاح طلبان، ماه ها قبل از انتخابات آغاز شد. آنجا که احزاب شناخته شده اصلاح زلب مانند حزب کارگزاران رای به حضور در عرصه رقابت دادند اما از سوی مقابل، جریانات رادیکال که در راس جبهه اصلاحات قرار گرفته اند، با لج بازی به عرصه انتخابات نگریستند.

همسویی اصلاح طلبان با تحریمی‌ها البته امر تازه ای نیست و در ادوار گذشته انتخابات نیز اصلاح طلبان تجربه قهر با صندوق رای را داشنه اند  اما این بار اصلاح طلبها حتی جایی در میان اپوزسیون تحریمی هم ندارند و جریان معاند، اصلاح طلب و اصولگرا را با یک چشم می نگرد.

راهبرد اصلاح طلبان در انتخابات معمولا اینست که در انتخاباتی حضور می یابند که مطمئن به پیروزی در آن باشند و اگر احساس کنند رای کافی ندارند، خود را نماینده بخش تحریمی نشان می دهند تا چنین القا کنند که این اصلاح طلبان هستند که عامل مشارکت در انتخابات می باشند و بنابراین باید برای این حضور خود امتیازگیری کنند.

در انتخابات مجلس هفتم یا انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، اصلاح طلبان با علم شکست، نامزدی را معرفی نکردند، حال آنکه در دیگر دوره ها بدون آنکه شرایط تغییری کرده باشد، با معرفی نامزد، خود را پیروز میدان نشان دادند و گاهی هم که مانند سال ۸۸ محاسبات‌شان خطا از آب درآمد، سعی کردند بازی را برهم زده و با عبور از رای مردم، وارد کنش های خیابانی شوند.

اکمون به نظر می رسد با عدم مشارکت بخش رادیکال اصلاح طلبان در عرصه انتخابات مجلس، باید رسما مرگ سیاسی این جریان را اعلام کرد و امیدوار رود که بخش میانه روتر و عملگرتی این جریان با مشارکت فعال، این نقیصه را جبران کند چراکه اگر چنین نشود، باید گفت که دوره لصلاحات برای ورود به رقابتهای سیاسی به سر رسیده و این طیف در ادوار بعدی هم نمی تواند انتظار پشارکت انتخاباتی داشته باشد.