هیزم طلاق

فرآیند کشف حجاب دربردارنده سلسله وقایعی است که به‌دنبال تصویب قانونی در ۱۷دی۱۳۱۴خورشیدی در ایران رخ داد و به موجب آن، زنان و دختران ایرانی از استفاده چادر، روبنده و روسری منع شدند.حکومت پهلوی اول به منظور تمرکزگرایی و یکپارچه‌سازی هر آنچه در جامعه آشفته ایران تا آن زمان وجود داشت، برنامه کشف حجاب را به مثابه الگویی دولتی برای ایجاد فرهنگ جدید و یکی از راه‌های تحول و دگرگونی زنان در عرصه فرهنگی و اجتماعی به اجرا درآورد.
 
پیامدهای اجتماعی و اقتصادی کشف حجاب
زن ایرانی قبل از ورود فرهنگ غربی و کشف حجاب، درجامعه شهری وروستایی پا‌به‌پای مرد ازطریق کار درمزارع و قالیبافی و... ضمن کمک به اقتصاد خانواده، به وظایف مادری وهمسری خود نیزمی‌پرداخت واین حرکت اقتصادی زن گامی بود در جهت افزایش رفاه خانواده و همبستگی آن و درآمد حاصل ازآن نیز صرف رفاه خانواده وفرزندان می‌شد. زن اززیر بار مسئولیت مادری شانه خالی نمی‌کرد، ولی پیامدی که اشتغال زنان در دوره رضاشاه به همراه داشت مخالفت با رعایت شئونات اسلامی بود و حفظ حجاب و کرامت زن ممنوع و حجاب سمبل عقب‌ماندگی تلقی می‌شد. پس حضور زن درعرصه اجتماع بر اثر پدیده کشف حجاب تنها یک حرکت تقلیدی و کورکورانه از غرب بود.
ازطرف دیگر سست شدن بنیان خانوادگی و پیوندهای زناشویی و درنتیجه افزایش میزان طلاق ودرپی آن گسترش فساد و فحشا، بی‌بندو باری، عدم مسئولیت‌پذیری، بحران‌های اخلاقی و روانی از بین رفتن امنیت ناموسی در اجتماع به‌واسطه ارتکاب جنایات عشقی و جنسی از دیگر پیامدهای منفی کشف حجاب است. افزایش میزان طلاق که نشأت گرفته از تفکر وفرهنگ انحرافی غرب بود در ایران نیز اثر خود را گذارد به‌طوری که ایران درسال۱۳۵۵ به نقل از روزنامه «رستاخیز» درردیف چهارم طلاق در جهان قرار گرفت.