به گزارش خبرنگار جام‌جم، اولین مرد زندانی به‌نام تیمور یازدهم فروردین سال ۸۸ با دوستانش در یکی از پاساژ‌های شهرستان شهریار با پسری جوان درگیر شدند و او را کشتند. او و دو همدستش در جلسه محاکمه در دادگاه از خود دفاع کردند و گفتند در جریان اختلاف قدیمی که با آن جوان داشتند با او درگیر و باعث قتل وی شدند که هر سه حکم قصاص گرفتند. سرانجام دونفرشان از مادر مقتول رضایت گرفتند و ازقصاص نجات یافتند، اما تیمور همچنان زیر حکم قصاص بود که روز هشتم آذر امسال پای چوبه‌دار رفت اما آن‌قدر التماس کرد که مادر مقتول یک هفته به او مهلت داد، ولی این مهلت تمام شد و نام او دوباره در فهرست قصاصی‌ها قرار گرفت.
دومین متهم که پای چوبه‌دار رفت، شهاب نام داشت. او پنج سال قبل برای کارهای خدماتی به خانه زنی در یکی از محله‌های تهران در رفت‌وآمد بود. یک روز با چاقو به این زن حمله‌ور شد و بعد از کتک‌زدن این زن، او را مورد تجاوز قرار داد. با شکایت زن جوان، شهاب تحت تعقیب قرار گرفت و بعد از چند ماه فرار بازداشت شد. او اعتراف کرد وسوسه شیطانی باعث شده که به این زن تجاوز کند. او بعد از محاکمه حکم اعدام گرفت.
سومین مرد زندانی سهیل نام داشت. او چهارم آبان سال ۹۷ در جریان درگیری با دوست سابقش، دست به چاقو برد و او را به قتل رساند. بعد از محاکمه در دادگاه مدعی شد نمی‌خواسته آن مرد را به قتل برساند و اسیر خشم و عصبانیت شده است. این مرد حکم قصاص گرفت و نامش در فهرست افراد محکوم به قصاص قرار گرفت. حتی یک مرتبه پای چوبه‌دار رفت اما مهلت چندماهه گرفت ولی نتوانست رضایت خانواده مقتول را بگیرد.
چهارمین زندانی بصیر تبعه افغانستان بود. او چهارم خرداد سال ۹۶ در جریان اختلاف‌های کاری و خانوادگی که با هموطنش داشت با او در یکی از محله‌های تهرانپارس درگیر شده و وی را با ضربه‌های چاقو به قتل رساند و گریخت که بعد از چند هفته بازداشت و با اعتراف به قتل روانه زندان شد. او مدتی بعد در دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شد و قضات حکم به قصاص وی دادند.
تیمور، شهاب، سهیل و بصیر سحرگاه چهارشنبه به محل اجرای حکم زندان قزل‌حصار کرج منتقل شدند. اولیای‌دم پسری که توسط تیمور به قتل رسیده بود حکم قصاص را اجرا کردند تا این پرونده برای همیشه بسته شود.
نوبت به شهاب، مرد متجاوز رسید. او پای چوبه‌دار توبه‌نامه‌ای را در اختیار مسئولان اجرای حکم قرار داد که باعث شد برای بررسی آن حکمش به‌طور موقت متوقف گردد و به سلولش بازگشت. وقتی نوبت به سهیل رسید خانواده مقتول در محل اجرای حکم حاضر نشده بودند، بنابراین او مهلتی گرفت تا بتواند رضایت آنها را جلب کند و حکمش متوقف شد. آخرین زندانی بصیر بود که با التماس‌هایش توانست از خانواده مقتول مهلت بگیرد تا دیه به آنها بپردازد، در غیر این صورت دوباره به پای چوبه‌دار می‌رود.
