تنهایی یک تیمارگر غمگین

۱۱اردیبهشت۱۴۰۱ بود که سه فرزند «ایران» و «فیروز» به‌دنیا آمدند اما به‌دلیل جراحی سزارین،‌ مادر توله یوزها آنها را نپذیرفت و در همان روزهای اول دو توله یوز تلف شدند. با این حال با تلاش دامپزشکان سومین یوزپلنگ زنده ماند و «پیروز» نام گرفت. پیروز روز‌به‌روز بزرگ‌تر شد و زیباتر و همه ما را بیشتر دلبسته خودش کرد. در این بین یک نفر بیشتر از همه ما برای پیروز دلسوزاند و مثل خانواده‌اش او را دوست داشت. کسی که به‌عنوان تیمارگر از ۲۸اردیبهشت، یعنی نخستین روزهای زندگی پیروز، او را همراهی کرد و شب و روز خود را وقف نگهداری از او کرد.

علیرضا شهرداری،‌ عکاس حیات‌وحش، مربی جانورشناس و فعال محیط‌زیست است که بعد از تلف شدن دو برادر پیروز، برای نجات سومین فرزند ایران تلاش کرد. او از زمان انتقال پیروز به پارک ملی پردیسان، داوطلبانه تمام زمان خود را به یوز ایرانی اختصاص داد و حتی به دیدار خانواده‌اش نرفت. علیرضا شهرداری که همیشه برای حفاظت از حیات‌وحش و حیوانات در معرض خطر انقراض تلاش می‌کند، با مراقبت از پیروز مسئولیت دشواری را به‌ عهده گرفته بود تا تمام امید مردم ایران را زنده نگه‌‌دارد.

با وجود تمام این تلاش‌ها، جمعه ۵اسفند۱۴۰۱ پیروز با عارضه حاد کلیوی به بیمارستان دامپزشکی منتقل شد. در همان روز یک تیم درمانی شامل متخصصان بیمارستان دامپزشکی مرکزی، دکتر بابک باستانی، دامپزشک پیروز و مشاور او از آفریقای جنوبی شکل گرفت. به گفته دکتر امیر مرادی برنامه درمانی پیروز در همان روز تعیین و به اجرا گذاشته شد. از روز دوشنبه ۸اسفند شرایط پیروز بدتر شد و دیالیز صفاقی برای این یوزپلنگ آغاز شد. با وجود تلاش‌های تیم درمانی، به‌دلیل شرایط وخیم کلیه‌های پیروز این یوز زنده‌‌ نماند.

پیروز اولین یوز آسیایی متولد شده در اسارت بود که کمتر از یک‌سال زنده ماند. ۹ بهمن امسال خبر جفت‌گیری مجدد «ایران» و «فیروز» در پارک ملی توران منتشر شد و امیدی جدید برای نجات یوزپلنگ ایرانی شکل گرفت. هرچند که هنوز خبری از بارداری موفقیت‌آمیز مادر پیروز منتشر نشده است اما شاید در اوایل اردیبهشت شاهد تولد چند توله یوزپلنگ جدید در مرکز تکثیر پارک ملی توران باشیم و امیدوار که این‌بار با تدبیر و مدیریت اصولی، توله یوزها به سرنوشت پیروز و برادرانش دچار نشوند.