بازگشت زمزمه‌های افزایش سن بازنشستگی | مدیران ناکارآمد مشکل صندوق‌های بازنشستگی

به گزارش جام جم آنلاین، دیروز دوباره زمزمه‌های افزایش سن بازنشستگی مطرح شد و این بار این موضوع در نشست خبری سرپرست صندوق بازنشستگی کشوری سر زبان‌ها افتاد.

ماجرا از این قرار است که روز گذشته اولین نشست خبری نعمت الله ترکی ‌به مناسبت یکصدمین سال تاسیس صندوق بازنشستگی کشوری برگزار شد و در این نشست از مشکلات صندوق‌های بازنشستگی نیز سخن به میان آمد.

سرپرست صندوق بازنشستگی کشوری از این گفت که تعدد و تنوع صندوق‌های بازنشستگی چالش‌هایی ایجاد کرده است. آن طور که او  گفت بیش از‌ ۱۹ صندوق در کشور فعال هستند. به همین دلیل ‌پیشنهادهایی برای اصلاح قوانین در برنامه هفتم توسعه مطرح شده است.

او با بیان اینکه بخشی از منابع صندوق از محل کسورات افراد شاغل تامین می‌شود، توضیح داد که نسبت افراد شاغل به بازنشسته تغییر کرده است. به این شکل که  در گذشته نسبت افراد شاغل به بازنشسته هفت به یک بود. اما این روزها ضریب پشتیبانی در صندوق به کمتر از یک رسیده است.

در ادامه ترکی با اشاره به اینکه میانگین سن بازنشستگی  در کشور حدود ۵۰ سال است، افزود: ‌در برنامه هفتم توسعه پیشنهاد کرده‌ایم که این سن به ‌۶۰ برسد.

این درحالی است که بسیاری از کارشناسان معتقدند افزایش سن بازنشستگی نمی‌تواند مشکلات صندوق‌های بازنشستگی را برطرف کند، زیرا سرنخ مشکلات این صندوق‌ها را اگر دنبال کنید به ‌ناتوانی مدیران و استفاده سیاسی از این صندوق‌ها می‌رسید.

مدیران سیاسی آفت صندوق‌های بازنشستگی

بیش از 19 صندوق بازنشستگی در کشور فعال هستند، صندوق‌هایی که بیشتر آنها در خطر ورشکستگی قرار دارند. به همین دلیل برخی مسئولان به فکر افزایش سن بازنشستگی افتاده‌اند تا به این شکل اندکی از مشکلات این صندوق‌ها را کاهش دهند.

با این حال کم نیستند کارشناسانی که تاکید می‌کنند افزایش سن بازنشستگی چاره کار نیست و حل ریشه‌ای مشکلات صندوق‌های بازنشستگی نیاز به تدبیر و راهکار دیگری دارد.

علی اکبر عیوضی، عضو کانون بازنشستگان تهران و دبیر هیات مدیره بازنشستگان استان تهران یکی از این کارشناسان است. او در گفت‌وگو با جام جم آنلاین تاکید می‌کند: صندوق‌ها نباید برای حل کردن مشکلات اقتصادی خود سن بازنشستگی را افزایش دهند.‌

او درباره اینکه چرا صندوق‌های بازنشستگی دچار مشکلات اقتصادی شده‌اند؟ عنوان می‌کند: یکی از ایرادهای اصلی صندوق‌هایی که دچار مشکلات اقتصادی شده‌اند، نبود مدیریت و ناتوانایی مدیران  این صندوق‌هاست که دانش اقتصادی ندارند.

آن طور که عیوضی توضیح می‌دهد هر صندوق بازنشستگی باید یک تفکر اقتصادی داشته باشد. اما مشکل اینجاست که در بیشتر مواقع افراد سیاسی را مسئول این صندوق‌ها می‌کنند.

دبیر هیات مدیره بازنشستگان استان تهران ادامه می‌دهد: مدیران سیاسی تصمیم‌های اشتباه می‌گیرند و اقدامات نامناسبی نیز انجام می‌دهند. برای نمونه به شکل اتوبوسی نیروهای صندوق را تغییر می‌دهند . این درحالی است که این نیروها‌ی جدید فکر و سواد اقتصادی ندارند. در نتیجه تصمیم‌هایی برای صندوق گرفته می‌شود که منجر به افزایش مشکلات اقتصادی آن می‌شود.

‌افزایش سن بازنشستگی مُسکنی برای صندوق‌ها

کارشناسان تاکید می‌کنند که اگر مدیران یک صندوق بازنشستگی تفکر اقتصادی نداشته باشند، شرایط را برای افزایش مشکلات اقتصادی صندوق فراهم می‌کنند. به همین دلیل نباید‌ تصور کرد که با افزایش سن بازنشستگی مشکلات اقتصادی صندوق‌ها بر طرف می‌شود.

دبیر هیات مدیره بازنشستگان استان تهران می‌گوید: با افزایش سن بازنشستگی هیچ صندوقی از خطر ورشکستگی  نجات پیدا نمی‌کند، چراکه افزایش سن بازنشستگی حکم مسکنی را دارد که برای مدتی کوتاه نشانه‌های بیماری را پنهان می‌کند.

این درحالی است که دولت نیز به شکلی با این مساله برخورد ‌می‌کند که سبب افزایش مشکلات صندوق‌های بازنشستگی ‌می‌شود. برای نمونه می‌توان به شرایط صندوق تامین اجتماعی اشاره کرد که برداشت‌های دولت از این صندوق به مشکلات آن دامن زده است.

 عیوضی دراین باره توضیح می‌دهد: دولت برای مدیرعاملی صندوق تامین اجتماعی، شخصی سیاسی را در نظر می‌گیرد تا بتواند به اهدافش برسد و برای حل مشکلات خود از صندوق برداشت کند. برای نمونه دولت  حدود 460 هزار میلیاردتومان ‌ به تامین اجتماعی بدهکار است. اما تامین اجتماعی نمی‌تواند طلب خود را پس بگیرد،  چون مدیرعامل آن سیاسی است.

 مقایسه اشتباه با کشورهای موفق

‌ مسئولان برای توجیه افزایش سن بازنشستگی کشورهای موفقی را مثال می‌زنند که سن بازنشستگی در آنها حدود 60 سال در نظر گرفته شده است. این درحالی است که برخی کارشناسان معتقدند شرایط بازنشستگان در کشورهای اروپایی با ایران قابل مقایسه نیست.

دبیر هیات مدیره بازنشستگان استان تهران دراین باره عنوان می‌کند: نکته اینجاست که شهروندانی که در کشورهای موفق بازنشسته می‌شوند، دیگر نیازی به شغل دوم و سوم ندارند، چراکه در این کشورها سیاست‌ها به شکلی در نظر گرفته می‌شود که شخص بازنشسته به طول کامل تامین باشد.

این درحالی است که در ایران بسیاری از افراد تلاش می‌کنند زودتر بازنشسته شوند تا بتوانند با شغل دوم و سوم  مشکلات اقتصادی خود را اندکی کاهش دهند‌. به همین دلیل این روزها کمتر بازنشسته‌ای را در کشور می‌توان پیدا کرد که حقوق بازنشستگی‌اش کفاف هزینه‌های زندگی را بدهد.